— Ανδρέας Πετρουλάκης (@anpetroulakis) October 10, 2025
Toυ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ
Δεν είναι κανένα σπουδαίο ταλέντο, ούτε νομίζω να ξεχωρίζει για κάτι.
Επίσης, έδωσε υποσχέσεις που δεν τήρησε – όπως τα «χαρούμενα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ», που είναι ο καημός μου.
Πάντως, είτε συμφωνεί κάποιος με τις πολιτικές θέσεις του Σωκράτη Φάμελλου είτε όχι, οφείλει να αναγνωρίσει ότι είναι αξιοπρεπής και στη συμπεριφορά και στο ύφος του λόγου του, πράγμα το οποίο δεν είναι καθόλου αμελητέο στην εποχή μας. Το διαπιστώσαμε και στο ύφος της αντίδρασής του στην πρόσφατη παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα. Ο κ. Φάμελλος δέχτηκε τη θανατική καταδίκη ψύχραιμα και χωρίς ίχνος πικρίας. Το παρομοιάζω με θανατική ποινή, γιατί το μόνο βέβαιο σχετικά με το εγχείρημα Τσίπρα είναι ότι πρόκειται για τη χαριστική βολή στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ομως και από τις συναντήσεις που έχει ο κ. Φάμελλος με βουλευτές επίφοβους να αυτομολήσουν προς Τσίπρα προκύπτει ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πρόθεση να αντισταθεί στο μοιραίο.
Βρίσκεται ήδη στο πέμπτο στάδιο του πένθους, εκείνο της αποδοχής. Μη σας πω κιόλας ότι μπορεί να νιώθει και κάποιας μορφής ανακούφιση ο άνθρωπος για τη λήξη του μαρτυρίου.
Επιδίωξή του τώρα, αντιλαμβάνομαι, είναι η ελεγχόμενη βύθιση του σκάφους, ώστε επιβάτες και πλήρωμα να το εγκαταλείψουν ομαλά χωρίς τραυματισμούς και, αν γίνεται, να περισώσουν ό,τι μπορούν από τα έτσι κι αλλιώς λιγοστά εμπορεύματα.
Αν ερμηνεύω σωστά τις κινήσεις του, η στάση του είναι η ενδεδειγμένη. «Mors ultima ratio» είναι μια φράση που κράτησα από τα λατινικά στο σχολείο. Σημαίνει...
πάνω κάτω, ότι ο θάνατος, η αποχώρηση ή όπως αλλιώς θέλετε να το πείτε είναι ο τελευταίος λόγος που αφήνουμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου