ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Ενός παραλογισμού μύριοι έπονται. Ετσι, η
αστυνομία έδωσε στη δημοσιότητα τις φωτογραφίες των κατηγορουμένων για
συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, αλλά τα κανάλια συνέχισαν να
θολώνουν τα πρόσωπά τους.
Ορθώς, διότι με τον νομοθετικό αχταρμά για τα προσωπικά δεδομένα, ουδείς γνωρίζει από πού μπορεί να έρθει η απανταχούσα. Οπως ήρθε στην κ. Ανίτα Αναστασάκη (ελπίζουμε να μην παραβιάζουμε κανένα νόμο περί προσωπικών δεδομένων, τώρα) η οποία φωτογράφισε ένα αυτοκίνητο σε δημόσιο χώρο και τώρα τρέχει στα δικαστήρια.
Η ίδια διηγήθηκε ότι το περασμένο καλοκαίρι έκανε παρατήρηση σε οδηγό επειδή ο τελευταίος στάθμευσε παρατύπως το όχημά του σε θέση για ΑμεΑ.
Εκείνος απάντησε άσχημα, ρωτώντας την: «Και τι σε νοιάζει εσένα;».
Η συνειδητή πολίτις φωτογράφισε την παρανομία και ανέβασε την εικόνα στο Facebook.
Ο οδηγός τη μήνυσε ζητώντας 70.000 ευρώ αποζημίωση για παραβίαση προσωπικών δεδομένων. Φαινόταν, λέει, η πινακίδα του αυτοκινήτου!
Τώρα κοτζάμ δικαστήριο καλείται να απαντήσει αν η πινακίδα ενός αυτοκινήτου είναι προσωπικό δεδομένο του οδηγού, ή αν το γεγονός ότι κάποιος πήγε στο σούπερ μάρκετ (που αποτελεί δημόσιο χώρο) και πάρκαρε παρατύπως σε δημόσιο χώρο, είναι ιδιωτική του υπόθεση, αν δηλαδή η παρανομία κάποιου αφορά τον ίδιο ή το κοινωνικό σύνολο.
Προσοχή: Το δικαστήριο δεν θα κρίνει τον παραλογισμό της νομοθετικής απαγόρευσης να φωτογραφίζονται δημόσια συμβάντα. Θα κρίνει αν και κατά πόσον η φωτογραφία είναι δημοσίου ενδιαφέροντος.
Επί της ουσίας δηλαδή το δικαστήριο καλείται...
να απαντήσει στην ερώτηση του αγενούς οδηγού: «Και τι σε νοιάζει εσένα;».
Γνωρίζουμε πως η ανοησία δεν έχει κατακυριεύσει το νομικό σύστημα και, κατά πάσα πιθανότητα, η συνειδητή πολίτις θα αθωωθεί. Ο παραλογισμός όμως, να θεωρείται ιδιωτική υπόθεση όσα συμβαίνουν σε δημόσιο χώρο, θα επαναβεβαιώσει κάτι που θα αποθαρρύνει τη δημοσιοποίηση των αντικοινωνικών συμπεριφορών. Ουδείς θα νοιάζεται.
Η κ. Αναστασάκη δήλωσε ότι μετά την ταλαιπωρία που υπέστη (δικαστήρια, δικηγόροι, φασαρίες κ.λπ.) «δεν ξέρω αν θα το ξαναέκανα» (ΑΝΤ1 1.2.2020).
Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τροχαίας «ένας στους 15 οδηγούς σταθμεύει σε ράμπες αναπήρων» («Καθημερινή» 28.12.2019). Προφανώς το θεωρούν ιδιωτική τους υπόθεση και συμφώνως με τη νομοθεσία θα έχουν δίκιο.
Πρέπει τέλος να σημειώσουμε ότι η θεωρία περί ιδιωτικής ζωής σε δημόσιο χώρο είναι παράλληλη με εκείνη διάφορων Αριστερών (τρομάρα μας) ταγών περί «ρουφιανιάς».
Αλήθεια, έχει σκεφτεί κάποιος πόσα προσωπικά δεδομένα παραβιάζονται καλώντας τον αριθμό 1142;
Κάποιος καταγγελθείς μπορεί να έχει ορκιστεί στη γυναίκα του ότι έκοψε το τσιγάρο, ή να έχει ψευσθεί στην ασφαλιστική εταιρεία ότι δεν καπνίζει.
Δηλαδή, αυτοί οι καπνιστές, «ιδιωτική ζωή» δεν έχουν;
Ορθώς, διότι με τον νομοθετικό αχταρμά για τα προσωπικά δεδομένα, ουδείς γνωρίζει από πού μπορεί να έρθει η απανταχούσα. Οπως ήρθε στην κ. Ανίτα Αναστασάκη (ελπίζουμε να μην παραβιάζουμε κανένα νόμο περί προσωπικών δεδομένων, τώρα) η οποία φωτογράφισε ένα αυτοκίνητο σε δημόσιο χώρο και τώρα τρέχει στα δικαστήρια.
Η ίδια διηγήθηκε ότι το περασμένο καλοκαίρι έκανε παρατήρηση σε οδηγό επειδή ο τελευταίος στάθμευσε παρατύπως το όχημά του σε θέση για ΑμεΑ.
Εκείνος απάντησε άσχημα, ρωτώντας την: «Και τι σε νοιάζει εσένα;».
Η συνειδητή πολίτις φωτογράφισε την παρανομία και ανέβασε την εικόνα στο Facebook.
Ο οδηγός τη μήνυσε ζητώντας 70.000 ευρώ αποζημίωση για παραβίαση προσωπικών δεδομένων. Φαινόταν, λέει, η πινακίδα του αυτοκινήτου!
Τώρα κοτζάμ δικαστήριο καλείται να απαντήσει αν η πινακίδα ενός αυτοκινήτου είναι προσωπικό δεδομένο του οδηγού, ή αν το γεγονός ότι κάποιος πήγε στο σούπερ μάρκετ (που αποτελεί δημόσιο χώρο) και πάρκαρε παρατύπως σε δημόσιο χώρο, είναι ιδιωτική του υπόθεση, αν δηλαδή η παρανομία κάποιου αφορά τον ίδιο ή το κοινωνικό σύνολο.
Προσοχή: Το δικαστήριο δεν θα κρίνει τον παραλογισμό της νομοθετικής απαγόρευσης να φωτογραφίζονται δημόσια συμβάντα. Θα κρίνει αν και κατά πόσον η φωτογραφία είναι δημοσίου ενδιαφέροντος.
Επί της ουσίας δηλαδή το δικαστήριο καλείται...
να απαντήσει στην ερώτηση του αγενούς οδηγού: «Και τι σε νοιάζει εσένα;».
Γνωρίζουμε πως η ανοησία δεν έχει κατακυριεύσει το νομικό σύστημα και, κατά πάσα πιθανότητα, η συνειδητή πολίτις θα αθωωθεί. Ο παραλογισμός όμως, να θεωρείται ιδιωτική υπόθεση όσα συμβαίνουν σε δημόσιο χώρο, θα επαναβεβαιώσει κάτι που θα αποθαρρύνει τη δημοσιοποίηση των αντικοινωνικών συμπεριφορών. Ουδείς θα νοιάζεται.
Η κ. Αναστασάκη δήλωσε ότι μετά την ταλαιπωρία που υπέστη (δικαστήρια, δικηγόροι, φασαρίες κ.λπ.) «δεν ξέρω αν θα το ξαναέκανα» (ΑΝΤ1 1.2.2020).
Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τροχαίας «ένας στους 15 οδηγούς σταθμεύει σε ράμπες αναπήρων» («Καθημερινή» 28.12.2019). Προφανώς το θεωρούν ιδιωτική τους υπόθεση και συμφώνως με τη νομοθεσία θα έχουν δίκιο.
Πρέπει τέλος να σημειώσουμε ότι η θεωρία περί ιδιωτικής ζωής σε δημόσιο χώρο είναι παράλληλη με εκείνη διάφορων Αριστερών (τρομάρα μας) ταγών περί «ρουφιανιάς».
Αλήθεια, έχει σκεφτεί κάποιος πόσα προσωπικά δεδομένα παραβιάζονται καλώντας τον αριθμό 1142;
Κάποιος καταγγελθείς μπορεί να έχει ορκιστεί στη γυναίκα του ότι έκοψε το τσιγάρο, ή να έχει ψευσθεί στην ασφαλιστική εταιρεία ότι δεν καπνίζει.
Δηλαδή, αυτοί οι καπνιστές, «ιδιωτική ζωή» δεν έχουν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου