Του Γ.Κ. ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ
Για κάθε πολιτισμένο κράτος, η αδυναμία εκπλήρωσης υποχρεώσεων είναι ώρα οδύνης. Επομένως η αντίληψη ότι εξυγιαίνουμε την οικονομία μας "ρίχνοντας" αυτούς που μας εμπιστεύθηκαν, δηλαδή, τους πιστωτές μας, συνιστά αναισχυντία.
Επί πλέον: η απειλή της ελληνικής κυβέρνησης ότι, με νομοθετικό καταναγκασμό, θα επιβάλλει, σ' όλους τους ομολογιούχους της, όποια επιθυμεί, εκείνη, ρύθμιση συνιστά αδικοπραξία, διεθνή και αναποτελεσματική. Υπό την ευρωπαϊκή έννομη τάξη τα κεκτημένα περιουσιακά δικαιώματα προστατεύονται διεθνώς. Ουδείς δύναται να τα μειώσει μονομερώς.
Το πρωτείο ερμηνείας του δικαίου μας ανήκει στον Α.Π., μάλιστα δε στην ολομέλεια του. Η τελευταία με την υπ'αριθμ.40/98 απόφασή της έκρινε ότι η συνταγματική προστασία επί ιδιοκτησίας πραγμάτων καταλαμβάνει επί πλέον …«…όλα τα δικαιώματα περιουσιακής φύσεως και τα κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα (άρα και) τα ενοχικά περιουσιακά δικαιώματα …»…
Τη παραδοχή παγίωσαν και οι υπ'αριθμ.705/01 και 33/02 αποφάσεις, ομοίως, του ΑΠ.
Άρα, τυχόν, μονομερής μείωση της αξίας των ομολόγων εκ μέρους της Ελλάδας, αποτελεί παράνομη πράξη.
Αν το επιχειρήσει η Ελλάς:
i) θα παρανομήσει οικουμενικώς.
ii) θα βρεθεί σε κατάσταση άναρχης πτώχευσης. Η μονομερής μείωση, εκτός επικρατείας, δεν θα ισχύει. Ακόμη, έτσι θα εξωθηθούν οι πιστωτές (της Ελλάδος) να κατάσχουν το λαβείν της, εις χείρας της "τρόικα" (Ι.Μ.F. κλπ.). Κατά συναγωνισμό, λοιπόν, αναισχυντίας και ευηθείας, η χώρας και θα διασυρθεί και θα πληρώσει (!!!).
iii) Θ' αναγκάσει, τελικώς, τους πάντες ν' ανοίξουν τα παλαιά λεξικά όπου η λέξη grec σημαίνει escroc δηλαδή απατεώνα (Larousse1946). Θα υπογραμμισθεί η ανηθικότητα του κράτους που οδηγεί στις φυλακές τους οφειλέτες του για σχετικά λίγες χιλιάδες €, ενώ ταυτόχρονα το ίδιο κακουργεί διεθνώς για εκατοντάδες εκατομμύρια € κατά των πιστωτών του.
iv) Ο ελληνικός λαός θα περιέλθει σε κατάσταση λιμού.Θ' αυξηθούν οι αυτοκτονίες και οι θάνατοι αστέγων, στους δρόμους. Η Ελλάς(και σήμερα) δεν αυτοχρηματοδοτείται. Σημειώνει πρωτογενή ελλείμματα(!). Έχει ανάγκη εξωτερικής βοήθειας για να διατηρήσει, έστω, το τρέχον επίπεδο διαβίωσης του λαού της. Τον οικουμενικώς αφερέγγυο, όμως, ουδείς συντρέχει.
Επί τέλους εάν η Ελλάς αποφάσιζε "να βγει στο κλαρί" της διεθνούς παρανομίας ουδένα πιστωτή είναι συνεπές προς την επιλογή της αυτή, να πληρώσει. Παρανομούσα, έτσι και αλλιώς, θα συγκεντρώσει εναντίον της,την παγκόσμια καταφορά. Θα εκβληθεί από τις αγορές για δεκαετίες, ας ωφεληθεί, επομένως, εκ της παρανομίαςτης πλήρως. Ουδείς ληστής είναι νοητό να αφαιρεί μέρος μόνον από το περιεχόμενο του θησαυροφυλακίου που ληστεύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου