Στα στρατόπεδα, όταν βραδιάζει, γίνεται από άγημα η υποστολή της σημαίας. Στο τμήμα Χαλανδρίου μέχρι πριν κάποιο καιρό, σε μια ανάλογη τελετή, ένας αστυνομικός έβαζε έναν κάδο σκουπιδιών στη γωνία διακόπτοντας την κυκλοφορία, ώστε οι αστυνομικοί να νιώθουν ασφαλείς το βράδυ. Το ίδιο γινόταν στο τμήμα των Εξαρχείων στη γωνία της Καλλιδρομίου με την Ιπποκράτους.
Από το στήσιμο των φρουρών στις εισόδους, από την ατμόσφαιρα και τη συμπεριφορά των αστυνομικών που υποδέχονται τον πολίτη, το μήνυμα που εκπέμπουν τα αστυνομικά τμήματα είναι «μας ενοχλείτε».
Σε ένα τέτοιο τμήμα, μια γυναίκα χρειάστηκε να ζητήσει βοήθεια τη Δευτέρα το βράδυ.
Δεν θα ενοχλήσει ποτέ ξανά.
Το θέμα δεν είναι ο αριθμός των αστυνομικών. Σύμφωνα με την Eurostat, το 2021 η Ελλάδα βρισκόταν στην πέμπτη θέση στον κατά κεφαλή αριθμό των αστυνομικών ανά χώρα, μετά τη Σλοβενία, την Κροατία, το Λουξεμβούργο και τη Ρουμανία.
Το θέμα δεν είναι η εκπαίδευση. Είμαι βέβαιος πως όταν κοπάσει ο θόρυβος, θα εμφανιστούν οι συνδικαλιστές της αστυνομίας που θα πουν ότι οι αστυνομικοί ενήργησαν σύμφωνα με τα πρωτόκολλα ενεργειών.
Το θέμα δεν είναι να φύγει ένας διευθυντής, μια αξιωματικός υπηρεσίας και κάποιος φρουρός. Κάτι ανάλογο έγινε το καλοκαίρι μετά τη δολοφονία του Μιχάλη Κατσουρή από τους Κροάτες.
Ούτε το θέμα είναι να αλλάξει ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Καλός υπουργός για τους αστυνομικούς είναι ο αδρανής υπουργός.
Τον Σεπτέμβριο του ’23 ο Πρωθυπουργός στη ΔΕΘ είχε εξαγγείλει τη μείωση των αστυνομικών φρουρών των VIPs κατά 40%, δηλαδή 2.500 αστυνομικοί. Κάθε VIP και πολιτικός πίεσε για να κρατήσει τους φρουρούς, με τους οποίους στη διάρκεια του χρόνου είχε αναπτύξει μια σχέση. Ο αριθμός των αστυνομικών που επέστρεψαν στα τμήματα δεν έγινε γνωστός. Ασε που κάποιοι μπορεί να έφυγαν μέχρι να καταλαγιάσει ο ντόρος και μετά να επέστρεψαν στις θέσεις που είχαν.
Οταν σε ένα σύστημα μια πρωθυπουργική δέσμευση αποτυγχάνει, μπορεί να φταίει ο Πρωθυπουργός ή το σύστημα.
Επειδή νομίζω ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν πιστεύει το πρώτο, έφτασε ο καιρός να κοιτάξει το δεύτερο.
Μη βιαστεί κάποιος να πει ότι αυτά τα πράγματα δεν γίνονται.
Οχι μόνο γίνονται, αλλά έχουν γίνει. Το 1984, η Χωροφυλακή, που είχε δημιουργηθεί το 1833, ενσωματώθηκε στην Αστυνομία. Την ίδια χρονιά νέες στολές σχεδιάστηκαν από τον Γιάννη Τσεκλένη. Οι γυναίκες στην Αστυνομία, οι περιπολίες, τα πρωτόκολλα ενεργειών, τα περιπολικά, όλα έχουν αλλάξει στη διάρκεια του χρόνου. Το θέμα σήμερα δεν είναι όμως να γίνουν κάποιες αλλαγές. Είναι να γίνει …
ένα ηλεκτροσόκ.
Από το μηδέν. Tabula rasa. Κάθε αστυνομικός, ανεξαρτήτως βαθμού, να εξεταστεί σαν να μπήκε αυτή τη στιγμή στο Σώμα. Και όταν η αλλαγή ολοκληρωθεί, τίποτα να μη θυμίζει ένα σύστημα που ο χρόνος και η δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία χρεοκόπησαν.
Οι δεύτερες θητείες των κυβερνήσεων είναι χρόνοι που δεν στοχεύουν στην επανεκλογή τους, αλλά στην Ιστορία. Η επανασύσταση της Ελληνικής Αστυνομίας είναι έργο τέτοιου μεγέθους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου