"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΠΟΣ ΤΟΥ '40 και ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΕΣ: Το «ΟΧΙ» δεν ειπώθηκε μόνο του

Από τον Παναγιώτη Λιάκο

Ο λαός είναι γενναίος αλλά οι ηγεσίες δεν ακολουθούν πάντα τα χνάρια του, όπως έγινε το 1940

Ίμια. Ο λαός δεν ήθελε να κατεβάσουμε τη σημαία. Η κυβέρνηση του Σημίτη το ήθελε και το έκανε.

Οτσαλάν. Ο λαός δεν ήθελε να παραδώσουμε τον Κούρδο ηγέτη αλλά και ικέτη ασύλου στους βάρβαρους διώκτες του. Η κυβέρνηση του Σημίτη το έκανε.

Μακεδονία. Ο λαός δεν ήθελε να χαρίσουμε το όνομα της Μακεδονίας, «μακεδονική» εθνότητα και γλώσσα στους Σκοπιανούς. Η κυβέρνηση του Τσίπρα το ήθελε και το έκανε.

Ισλαμικός εποικισμός. Ο λαός δεν θέλει να μετατραπεί η πατρίδα μας σε χοτ σποτ και να χαρίζουμε τα στρατόπεδα που φέρουν ονόματα ηρώων στους ισλαμιστές εποίκους. Οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. το πράττουν.

28η Οκτωβρίου 1940. Ο λαός δεν ήθελε να σκύψουμε το κεφάλι στους Ιταλούς που ήθελαν γην και ύδωρ. Ο Ιωάννης Μεταξάς (φωτό) ήθελε το ίδιο. Είπε ΟΧΙ στις αξιώσεις τους και αντί να σκύψει το κεφάλι στους Ιταλούς έσπασε το δικό τους.  
 
Αυτή η ιερή λέξη, το ΟΧΙ, δεν ηχεί… αυτόματα. Ο λαός το λέει ούτως ή άλλως. Αποστολή της ηγεσίας, όμως, είναι να το πει ξεκάθαρα εκεί που πρέπει, την ώρα που πρέπει. Αλλιώς καθίσταται επίορκη και προδίδει τα συμφέροντα του κράτους, του έθνους και των πολιτών.

Γι’ αυτό η μεταπολεμική, ξενόδουλη αναξιοκρατία (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων ορισμένων «συστημικών» πολιτικών) προσπαθεί να μειώσει τη λάμψη του εθνικού και πατριωτικού άστρου του Ιωάννη Μεταξά.

Για το τέλος κάτι που αξίζει να ελέγξετε και να επιβεβαιώσετε εσείς, με τα ματάκια σας: τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησε εναντίον του Μεταξά και η Αριστερά και το πανέρι με τα σάπια φρούτα του παλαιοκομματισμού είναι τάλε κουάλε, φτυστά (και για φτύσιμο, βέβαια) με...
 
 
 εκείνα των ελληνόφωνων προπαγανδιστών του 3ου Ράιχ την περίοδο της Κατοχής. Ολη την ώρα, βίρα μάινα, τα παπαγαλάκια του Γκαίμπελς μηρύκαζαν περί διεφθαρμένου καθεστώτος, σκανδάλων, αγγλοφιλίας και λοιπά κολοκύθια, ελπίζοντας να κάνουν τους σκλαβωμένους Ελληνες να μισήσουν τον ηγέτη της νίκης. Την ίδια συνταγή ακολούθησαν μεταπολεμικά οι κομμουνιστές και οι παλαιοκομματικοί.

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου και ο εθνικός κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς!

Δεν υπάρχουν σχόλια: