ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η Πυθία δεν ψηφίζει

Του ΚΩΣΤΑ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗ

Ανεπαίσθητα, λίγες ώρες πριν από άλλη μια φαντασμαγορική τελετή έναρξης Ολυμπιακών Αγώνων, η μνήμη παιδιαρίζει με νοσταλγία στο ημέτερο σκηνικό δόξας (και κομπασμού), εκείνο το περήφανο καλοκαίρι του 2004. 

Μια σύγκριση αριθμητικών δεδομένων τι δείχνει;  

Μικροί-μεγάλοι, να που όλοι μπορούν. Ελλάδα: πληθυσμός 11 εκατομμυρίων, έκταση 132.000 τ.χλμ. Βραζιλία: πληθυσμός 200 εκατ., έκταση 8,5 εκατ. τ.χλμ. Αλλα μεγέθη, ίδιος ο στόχος, ιερός.
 

Ηταν Σεπτέμβριος του 2000, η κοιτίδα του ολυμπιακού ιδεώδους παλλόταν απέναντι στην ιστορική ευθύνη προετοιμασίας των Αγώνων, όταν το ναυάγιο του «Σαμίνα», με 80 νεκρούς, βύθιζε τη χώρα στο πένθος. Ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης (κυβερνούσε από το 1996) ανασχημάτισε την τραγωδία σε δήλωση απότομης προσγείωσης-μια φρασούλα εκκωφαντική: «Αυτή είναι η Ελλάδα».  

Σημιτική αυθορμησία; 

Οχι βέβαια. Ωμή συμπυκνωμένη περιγραφή, με δόσεις στωικισμού, πολιτικής επίγνωσης και υπόρρητης αδυναμίας, ενός κράτους κακοφορμισμένου. Ω του θαύματος –περί αυτού πρόκειται– εντός τεσσάρων ετών η μεταμόρφωση με ένα παρατεταμένο σπριντ υπήρξε καθολική, η βιτρίνα θάμπωνε τους εντός και εκτός συνόρων. Η σκιά αυτής της φενάκης κάλυψε μέγα πλήθος, όλους όσοι έβλεπαν το δένδρο αγνοώντας το δάσος, καθώς αναδύθηκε μια άλλη Ελλάδα ισχυρή, του εθελοντισμού και της ανάτασης· αυτή που έκανε το παγκόσμιο χωριό να αναφωνήσει: «μπράβο κι ευχαριστούμε Ελλάδα».  

Προηγήθηκε η ανάρρηση στην εξουσία του Κ. Καραμανλή που με πρόταγμα τις ψηφίδες από παζλ σεμνά, ταπεινά, αξιοκρατικά, διέγραφε στον αέρα το όποιο αμαρτωλό παρελθόν, επανιδρύοντας το κράτος-αμέτρητοι δημόσιοι υπάλληλοι παραμένουν ευγνώμονες.  

Το καλοκαίρι του 2007, ο στρατηγός άνεμος σκόρπιζε τον αντίλαλο «αυτή είναι η Ελλάδα» όταν καταγραφόταν εθνικό δράμα με συνολικά 80 νεκρούς και πρωτοφανείς καταστροφές από τις πυρκαγιές.  

Η λαϊκή πίστη στην επανίδρυση του κράτους ωστόσο παρέμενε ζωντανή, έτσι αμέσως μετά ο κ. Καραμανλής επανεξελέγη, διαβεβαιώνοντας κατόπιν το 2008 το πανελλήνιο: «Η οικονομία μας είναι θωρακισμένη».  

Συνετρίβη στην κάλπη ύστερα από ένα χρόνο σε εκλογές που επεδίωξε -οξύμωρον;- ενώπιον της χρείας λήψης μέτρων «για να μην αναγκαστούμε να πάρουμε επώδυνα αργότερα».
 

Ο θριαμβευτής διάδοχός του Γ. Παπανδρέου αφειδώλευτα αισιόδοξος κι οραματιστής, δεν άργησε να πιει το πολιτικό κώνειο στο μαγευτικό Καστελλόριζο. Ακόμα και τότε, οι περισσότεροι ήμασταν ανυποψίαστοι για τα επερχόμενα. Η συνέχεια γνωστή με την «υπέρ σωτηρίας» σύμπραξη Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, των κομμάτων με το ενοχικό παρελθόν, να καθιστά τον μαξιμαλιστικό, πολυσυλλεκτικό ΣΥΡΙΖΑ αποκούμπι σε ευρύ κοινό. 

Ο επίσης ευγενής, πομπώδης, κ. Τσίπρας συνελήφθη...

τάχιστα αδιάβαστος, όπως και οι δύο πρώην ομόλογοί του, αυτός σε συνθήκες δραματικές. 

Το από τώρα (;) διακινούμενο «πώς θα είναι η Ελλάδα το επετειακό 2021», δουλειά της Πυθίας που δεν ψηφίζει.