Με την κρίση του κορωνοϊού να βρίσκεται στην κορύφωσή της στη Γηραιά Ηπειρο, οι πρώτες ενδείξεις στο πεδίο της γεωπολιτικής δεν είναι ενθαρρυντικές για τη Δύση.
Κατέχοντας σχεδόν τη μισή παγκόσμια παραγωγή μασκών και έχοντας δεσμεύσει τεράστιους αριθμούς για να καλύψει τις εγχώριες ανάγκες, το Πεκίνο έχει τη δυνατότητα πλέον να διαθέτει μάσκες και αναπνευστήρες σε τεράστιους αριθμούς, ενώ πολλές άλλες χώρες δεν εξάγουν καν, κρατώντας αποθέματα για ιδία χρήση.
Η Ιταλία, λοιπόν, που περνάει έναν γολγοθά, όταν υπέβαλε αίτημα για παροχή βοήθειας από την ΕΕ και τα κράτη-μέλη της, αντιμετώπισε στον πρώτο και κρίσιμο χρόνο, αν όχι την περιφρόνηση, αν μη τι άλλο την απροθυμία υποστήριξής της.
Βέβαια, η ΕΕ δεν είναι εξ ορισμού σε θέση να παρεμβαίνει με την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα των εθνικών κυβερνήσεων. Οι Βρυξέλλες, πράγματι, ξεπέρασαν τις αγκυλώσεις του παρελθόντος και προσέφεραν τα χρηματοδοτικά εργαλεία στα κράτη-μέλη μέσω της ΕΚΤ και απρόσμενη δημοσιονομική ευελιξία.
Παρ’ όλα αυτά, η αδυναμία άμεσου συντονισμού απέναντι σε μια πρωτόγνωρη κρίση, είχε ως αποτέλεσμα το ποσοστό αποδοχής της ΕΕ στην Ιταλία να βρεθεί κάτω από το 20% και την τελευταία να προσφεύγει στη Ρωσία εκτός της Κίνας.
Επιστρέφοντας στην Κίνα, παρότι ορισμένοι κύκλοι στις ΗΠΑ προετοιμάζονται για μαζικές αγωγές εναντίον της, ζητώντας τεράστια ποσά αποζημιώσεων (μια τέτοια ενέργεια θα επανέφερε συνθήκες εμπορικού πολέμου), η πρώτη δείχνει αλληλέγγυα και πρόθυμη να μοιραστεί την τεχνογνωσία που απέκτησε για το κοινό καλό.
Βελτιώνει έτσι την εικόνα της στις κοινωνίες που δοκιμάζονται και δείχνει το ανθρώπινο πρόσωπό της (ενώ κατηγορείται ότι συνετέλεσε στη διασπορά αποκρύπτοντας την πραγματική κατάσταση), σε μια στιγμή απουσίας των ΗΠΑ από το διεθνές προσκήνιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου