Της Sheelah Kolhatkar / Bloomberg
«Χρεοκοπία σημαίνει να μην πληρώνεις», δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα η πρόεδρος της Αργεντινής, Cristina Fernández de Kirchner σε μια δραματική συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο Μπουένος Άιρες. «Οι προϋποθέσεις μιας χρεοκοπίας ορίζονται στη σύμβαση χρέους και η απαγόρευση της πληρωμής του δεν περιλαμβάνεται σε αυτές».
«Χρεοκοπία σημαίνει να μην πληρώνεις», δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα η πρόεδρος της Αργεντινής, Cristina Fernández de Kirchner σε μια δραματική συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο Μπουένος Άιρες. «Οι προϋποθέσεις μιας χρεοκοπίας ορίζονται στη σύμβαση χρέους και η απαγόρευση της πληρωμής του δεν περιλαμβάνεται σε αυτές».
Η Kirchner αναφερόταν στην απόφαση ενός ομοσπονδιακού δικαστή του Μανχάταν, ονόματι Thomas Griesa, να απαγορεύσει στην Bank of New York Mellon, την τράπεζα στην οποία η Αργεντινή είχε καταθέσει 539 εκατ. δολάρια για την αποπληρωμή ομολόγων που έληγαν στις 30 Ιουλίου, τη διανομή αυτών των κεφαλαίων στους κατόχους των ομολόγων μέχρις ότου η Αργεντινή να διευθετήσει τις διαφορές της με μια μικρή ομάδα hedge funds. Εξαιτίας του "παγώματος" της πληρωμής, η χώρα κήρυξε στάση πληρωμών, προκαλώντας αναταραχή στις αγορές και ενεργοποιώντας την πληρωμή ασφαλίστρων κινδύνου (CDS) ύψους περίπου 1 δισ. δολαρίων.
Μια προσεκτική ματιά στους όρους των ομολόγων ωστόσο, αποκαλύπτει ότι η Αργεντινή θα μπορούσε ίσως να έχει αποφύγει έξυπνα τους πάντες.
Υπήρχε
τρόπος η χώρα να αποφύγει την χρεοκοπία χωρίς να προβεί σε διακανονισμό
με τον Paul Singer, επικεφαλής του hedge fund Elliott Management και τα
άλλα hedge funds:
Το μόνο που είχε να κάνει ήταν απλά να στείλει
αποστείλει ταχυδρομικά μερικές επιταγές.
Τα περισσότερα ομόλογα αυτού του τύπου περιλαμβάνουν μια πρόβλεψη η οποία λέει ότι η υποχρέωση του δανειολήπτη να πραγματοποιήσει την πληρωμή εκπληρώνεται μόλις αυτός καταβάλει το ποσό στον διαχειριστή των ομολογιούχων, που στην προκειμένη περίπτωση είναι η Bank of New York Mellon. Η Αργεντινή το έπραξε αυτό, και ως εκ τούτου το επιχείρημά της, τουλάχιστον δημόσια, είναι ότι εναπόκειται στους κατόχους των ομολόγων να πάρουν αυτά τα χρήματα από την BNY Mellon. Το γεγονός ότι ένας δικαστής στη Νέα Υόρκη το απαγόρευσε, δεν θα έπρεπε να απασχολεί την Αργεντινή.
Φαίνεται, όμως, πως τα ομόλογα που εξέδωσε η Αργεντινή κατά τις δύο αναδιαρθρώσεις του χρέους της, το 2005 και το 2010, περιλαμβάνουν μια πρόσθετη πρόβλεψη, σύμφωνα με την οποία δεν θεωρείται ότι η Αργεντινή έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της έως ότου τα χρήματα να φτάσουν στους δικαιούχους, που σε αυτή την περίπτωση είναι οι θεματοφύλακες των ομολόγων. Οι θεματοφύλακες είναι το επόμενο βήμα στην αλυσίδα της πληρωμής μετά την Bank of New York Mellon.
Όπως αναφέρεται στη σύμβαση των ομολόγων:
Παρά αντίθετες ρήτρες στο παρόν, η υποχρέωση της Δημοκρατίας να πραγματοποιεί τις πληρωμές κεφαλαίου και τόκων επί των τίτλων
της δεν εκπληρώνεται έως ότου οι πληρωμές ληφθούν από τους κατόχους των τίτλων.
Οι θεματοφύλακες σε αυτή την περίπτωση είναι μια θυγατρική της Depositary Trust Company για τα ομόλογα που αποτιμώνται σε δολάρια ΗΠΑ και η Euroclear, θυγατρική του ευρωπαϊκού συστήματος εκκαθάρισης και διακανονισμού τίτλων, για τα ομόλογα σε ευρώ. Οι δύο τους λειτουργούν ως μεσολαβητές ανάμεσα στην BNY Mellon και τους επενδυτές των ομολόγων. Τα χρήματα δεν έφτασαν ποτέ σε αυτούς. Υπό αυτούς τους όρους, η Αργεντινή έχει πράγματι χρεοκοπήσει.
Παρ΄ολ΄αυτά, τα ομόλογα περιλαμβάνουν ένα μικρό "παραθυράκι", το οποίο η Αργεντινή θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει προκειμένου να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της χωρίς να πληρώσει τα hedge funds.
Τα περισσότερα ομόλογα αυτού του τύπου περιλαμβάνουν μια πρόβλεψη η οποία λέει ότι η υποχρέωση του δανειολήπτη να πραγματοποιήσει την πληρωμή εκπληρώνεται μόλις αυτός καταβάλει το ποσό στον διαχειριστή των ομολογιούχων, που στην προκειμένη περίπτωση είναι η Bank of New York Mellon. Η Αργεντινή το έπραξε αυτό, και ως εκ τούτου το επιχείρημά της, τουλάχιστον δημόσια, είναι ότι εναπόκειται στους κατόχους των ομολόγων να πάρουν αυτά τα χρήματα από την BNY Mellon. Το γεγονός ότι ένας δικαστής στη Νέα Υόρκη το απαγόρευσε, δεν θα έπρεπε να απασχολεί την Αργεντινή.
Φαίνεται, όμως, πως τα ομόλογα που εξέδωσε η Αργεντινή κατά τις δύο αναδιαρθρώσεις του χρέους της, το 2005 και το 2010, περιλαμβάνουν μια πρόσθετη πρόβλεψη, σύμφωνα με την οποία δεν θεωρείται ότι η Αργεντινή έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της έως ότου τα χρήματα να φτάσουν στους δικαιούχους, που σε αυτή την περίπτωση είναι οι θεματοφύλακες των ομολόγων. Οι θεματοφύλακες είναι το επόμενο βήμα στην αλυσίδα της πληρωμής μετά την Bank of New York Mellon.
Όπως αναφέρεται στη σύμβαση των ομολόγων:
Παρά αντίθετες ρήτρες στο παρόν, η υποχρέωση της Δημοκρατίας να πραγματοποιεί τις πληρωμές κεφαλαίου και τόκων επί των τίτλων
της δεν εκπληρώνεται έως ότου οι πληρωμές ληφθούν από τους κατόχους των τίτλων.
Οι θεματοφύλακες σε αυτή την περίπτωση είναι μια θυγατρική της Depositary Trust Company για τα ομόλογα που αποτιμώνται σε δολάρια ΗΠΑ και η Euroclear, θυγατρική του ευρωπαϊκού συστήματος εκκαθάρισης και διακανονισμού τίτλων, για τα ομόλογα σε ευρώ. Οι δύο τους λειτουργούν ως μεσολαβητές ανάμεσα στην BNY Mellon και τους επενδυτές των ομολόγων. Τα χρήματα δεν έφτασαν ποτέ σε αυτούς. Υπό αυτούς τους όρους, η Αργεντινή έχει πράγματι χρεοκοπήσει.
Παρ΄ολ΄αυτά, τα ομόλογα περιλαμβάνουν ένα μικρό "παραθυράκι", το οποίο η Αργεντινή θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει προκειμένου να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της χωρίς να πληρώσει τα hedge funds.
Ιδού τι ορίζει η ίδια η σύμβαση ομολόγων:
Η Δημοκρατία δύναται, υπό τους ισχύοντες νόμους και κανονισμούς, να πραγματοποιεί τις πληρωμές του κεφαλαίου και των τόκων των ομολόγων της, αποστέλλοντας μέσω ταχυδρομείου, ή ίδια ή ο διαχειριστής των τίτλων, μια επιταγή στο πρόσωπο του δικαιούχου, κατά ή πριν την λήξη της προθεσμίας για την πληρωμή, στην διεύθυνση που αναγράφεται στη φόρμα καταχώρισης του χρεογράφου που φυλάσσεται από την αρμόδια αρχή.
Εν ολίγοις, η Αργεντινή θα μπορούσε να αποφύγει το «πιστωτικό γεγονός» κόβοντας μερικές επιταγές και στέλνοντάς τες ταχυδρομικά στους κατόχους ή στους θεματοφύλακες των ομολόγων.
Η Αργεντινή θα παρέκαμπτε την Bank of New York Mellon, η οποία υπόκειται στην απόφαση του δικαστή Griesa. Ο δικαστής θα μπορούσε και πάλι να αποφασίσει την απαγόρευση της διανομής των χρημάτων στους κατόχους των ομολόγων, αλλά αυτό δεν θα εμπόδιζε την Αργεντινή να ισχυριστεί, δικαίως, ότι έχει εκπληρώσει τους όρους της ομολογιακής σύμβασης. Και η διαμάχη θα μεταφερόταν μεταξύ των ομολογιούχων και των θεματοφυλάκων. Η Αργεντινή θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι δεν την αφορά. Η χώρα θα μπορούσε να πραγματοποιήσει αυτό τον ελιγμό πριν το 25% των ομολογιούχων που δεν συμμετείχαν στην αναδιάρθρωση απαιτήσει την άμεση και πλήρη αποπληρωμή των ομολόγων, πράγμα που δικαιούνται να κάνουν λόγω της χρεοκοπίας. Πιθανότατα θα έπαιρνε μία ή δύο εβδομάδες για να συμβεί αυτό.
Η χαμηλής τεχνολογίας μέθοδος της ταχυδρόμησης επιταγών θα ήταν «φασαριόζική», αλλά θα διάβρωνε την επιρροή της Elliott Management και των άλλων hedge funds, ενώ θα έδινε την δυνατότητα στην Kirchner να ισχυριστεί ότι η Αργεντινή δεν χρεοκόπησε. Επίσης, η Αργεντινή θα είχε τη δυνατότητα να ανακοινώσει μια νέα προσφορά ανταλλαγής για όλο το υπάρχον χρέος της, και να εκδώσει νέα ομόλογα όπου οι πληρωμές θα γίνονται μέσω τραπεζών εκτός ΗΠΑ και πέραν της δικαιοδοσίας του αμερικανικού δικαστικού συστήματος.
Στο μεταξύ, η Αργεντινή φαίνεται να ελπίζει ακόμα πως ο δικαστής Judge Griesa θα… δώσει το πράσινο φως στο να φτάσουν τα χρήματα αυτά που «κάθονται» στη Bank of New York Mellon στους επενδυτές, που θα ήταν και το πιο έντιμο αποτέλεσμα. Την 1η Αυγούστου η υπηρεσία κρατικών τίτλων της Αργεντινής ζήτησε από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς πληροφορίες σχετικά με την πρόσφατη ενεργοποίηση των ασφάλιστρων κινδύνου (CDS), υποδηλώνοντας πως ορισμένα από αυτά τα hedge funds «γύπες», όπως τα αποκαλεί, ενδέχεται να συνέβαλαν στο να οδηγηθεί η χώρα στη χρεοκοπία για να λάβουν τις πληρωμές των δικών τους CDS. Σε κάθε περίπτωση, η Elliott ή ακόμα και ο δικαστής Griesa ενδέχεται να υποτίμησαν την επινοητικότητα της Αργεντινής.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου