"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΠΑΣΟΚ-ο-ΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Ανισοσκελία - Περιφερειακά δίκτυα και αποδοκιμασίες εντός έδρας.

 

Toυ Μιχάλη Τσιντσίνη

Τριακόσιες χιλιάδες ψηφοφόροι είναι πολλοί για να μπορέσεις εύκολα να τους ταξινομήσεις.

Ωστόσο, ο Χάρης Δούκας το επιχείρησε, παρά το προχωρημένο της ώρας. Περασμένα μεσάνυχτα, αποφάνθηκε ότι το 70% των τριακοσίων χιλιάδων ζητάει αλλαγή στο ΠΑΣΟΚ. Αθροισε έτσι με την προκρούστεια αριθμητική του τη δική του επίδοση με τις επιδόσεις των συνυποψηφίων του. Ζητούν άραγε το ίδιο όσοι ψήφισαν Γερουλάνο και Διαμαντοπούλου – απλώς έναν αντι-Ανδρουλάκη;

Το ΠΑΣΟΚ, όπως δείχνουν τα αποτελέσματα σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις μετά τη χρεοκοπική του απίσχνανση, πάσχει από μια μεγάλη ανατομική ανισοσκελία: Εχει εξελιχθεί σε κόμμα της περιφέρειας, που δυσκολεύεται να «πατήσει» στην Αττική και δευτερευόντως στη Θεσσαλονίκη. Οι δέκα χειρότερες περιφέρειές του στις εκλογές του 2023 ήταν οι 8 του λεκανοπεδίου, εκείνη του εξωτερικού και η Α΄ Θεσσαλονίκης.

Πολλές ερμηνείες έχουν προσφερθεί για αυτήν την –παγιωμένη πια– ασυμμετρία.

Πιο κολακευτική για το κόμμα είναι εκείνη που ευλογεί τις ρίζες του στις μικρές κοινότητες – στα επαρχιακά καφενεία.

Πιο καταδικαστική εκείνη που υποθέτει ότι αυτές οι κοινότητες είναι συνήθως θύλακοι συντήρησης. Αντιστέκονται στις αλλαγές και γαντζώνονται από τις παλιές τους ταυτότητες. Το ΠΑΣΟΚ επιζεί έτσι στην περιφέρεια ως ανθεκτικό στοιχείο της παράδοσης.

Αν ήθελε κανείς να μιμηθεί την μπακαλίστικη αριθμητική του Δούκα, θα έλεγε ότι την Κυριακή η πασοκική ενδοχώρα «νίκησε» πάλι το κέντρο, αφού οι εκλεκτοί της πέρασαν στον δεύτερο γύρο. Ανδρουλάκης και Δούκας κατετάγησαν τρίτος και τέταρτος αντίστοιχα στην Αττική. Αυτοί που έμειναν εκτός δεύτερου γύρου ήταν πρόσωπα που, βάσει του αποτελέσματος, έχουν απήχηση στο ακροατήριο που το ΠΑΣΟΚ πρέπει να προσεταιριστεί για να δραπετεύσει από τη μοίρα του περιφερειακού (όχι μόνο με τη γεωγραφική έννοια) κόμματος.

Για τον Ανδρουλάκη, το κοινοτιστικό στίγμα ήταν γνωστό. Ο νυν πρόεδρος οφείλει τη δύναμή του στην ιδιαίτερη πατρίδα του –που υπερεκπροσωπείται στο πασοκικό σώμα– και στα δίκτυα που έχει χτίσει ως ισόβιο κομματικό στέλεχος στην επαρχία.

Για τον Δούκα, όμως, η τέταρτη θέση στο λεκανοπέδιο ήταν έκπληξη. Ακόμη περισσότερο, η τρίτη θέση (μετά τον Γερουλάνο και τη Διαμαντοπούλου) στον δήμο της Αθήνας μοιάζει να ακυρώνει τον πυρήνα της υποψηφιότητάς του. Ο αδοκίμαστος καθηγητής του ΕΜΠ μπόρεσε τόσο νωρίς να προβληθεί ως υποψήφιος πρόεδρος επειδή είχε νικήσει σε δύσβατο για το ΠΑΣΟΚ έδαφος. Επειδή είναι δήμαρχος. Στην εσωκομματική κάλπη, μπορεί να προτιμήθηκε αλλού ως αδοκίμαστο πρόσωπο, αλλά εντός έδρας αποδοκιμάστηκε συντριπτικά ως δήμαρχος.

 

Το 70%, ναι, θέλει αλλαγή στο ΠΑΣΟΚ. Αλλά το 40% φαίνεται να απάντησε με την ψήφο του στο ερώτημα…

 

 «ποιον μπορείτε να φανταστείτε πρωθυπουργό».

Σε αυτό το ερώτημα το μενού του δεύτερου γύρου προσφέρει: έναν που έχει αποδείξει ότι μπορεί να είναι περιφερειάρχης Κρήτης· κι έναν που δεν έχει ακόμη αποδείξει ότι μπορεί να είναι δήμαρχος.


 

Δεν υπάρχουν σχόλια: