Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ
Ματαίως περιµέναµε κάποια αντίδραση για όσα είπε η εισαγγελέας της ΕΥΠ στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής. Η κατά τη Ν.Δ. «υποθετική απάντηση» της κ. Βασιλικής Βλάχου –ότι θα παρακολουθούσε και την Πρόεδρο της Δημοκρατίας αν επρόκειτο για το εθνικό συμφέρον– έπρεπε τουλάχιστον να ευαισθητοποιήσει εκείνους που κόπτονται για τα δικαιώματα των Ουκρανών, αλλά κλείνουν τα μάτια σε μια υπόθεση που αφορά τα δικά μας πολιτικά δικαιώματα.
Ας είναι, διότι από τέτοια έχουμε συνηθίσει. Παλιότερα είχαμε πορείες για τα δικαιώματα των Νικαραγουανών, από ανθρώπους που πίστευαν ότι καλώς έστελναν οι Σοβιετικοί στα γκουλάγκ χιλιάδες αντιφρονούντες. Το παράδοξο, δε, είναι ότι σε κάποιες περιπτώσεις είναι ακριβώς οι ίδιοι άνθρωποι…
Πάντως, ουδείς από τη μακρά αλυσίδα των αξιωματούχων της ελληνικής πολιτείας κάλεσε την εισαγγελέα να διευκρινίσει τι εννοεί.
Υπάρχει η ηγεσία της Δικαιοσύνης, που είναι η άμεση αρμόδια.
Υπάρχει κοτζάμ κυβέρνηση με υπουργό Δικαιοσύνης, που θα έπρεπε να καλέσει τον Αρειο Πάγο να ασχοληθεί.
Υπάρχει και η Προεδρία της Δημοκρατίας, που είναι δυνητικώς η θιγόμενη.
Ακολούθησε σιωπή, ίσως επειδή οι εξελίξεις σε αυτήν τη βρωμερή υπόθεση είναι καταιγιστικές και ξεφεύγουν σημαντικές παραδοχές.
Το ερώτημα, εν προκειμένω, δεν είναι «με ποια αρμοδιότητα, κυρία μου;». Στη δαιδαλώδη ελληνική νομοθεσία υπάρχουν τόσες αρμοδιότητες, όσοι είναι και οι αναρμόδιοι του κράτους· το ξέρουμε διότι το ζούμε όσοι επισκεπτόμαστε δημόσιες υπηρεσίες.
Το κομβικό ερώτημα για όλες τις υποθέσεις των υποκλοπών είναι: «Ποιος και με τι εργαλεία ορίζει το εθνικό συμφέρον;».
Αντε, να θεωρήσουμε ότι ο εκλεγμένος από τον λαό κ. Νίκος Ανδρουλάκης ήταν ένας απλός «ευρωβουλευτάκος», αν και όλοι γνώριζαν –πλην των ωτακουστών του– ότι επέπρωτο να γίνει αρχηγός του τρίτου κοινοβουλευτικού κόμματος. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας όμως;
Στο πρόσωπό της συμβολίζονται η ενότητα και η βούληση του έθνους. Υπάρχει περίπτωση να γνωρίζουν καλύτερα από την ΠτΔ μερικοί δημόσιοι υπάλληλοι ποιο είναι το εθνικώς επωφελές;
Η κυβερνητική θεωρία για το «απόρρητο της ΕΥΠ», ακόμη και ενώπιον των κοινοβουλευτικών επιτροπών, δηλοί ότι το «εθνικό συμφέρον» είναι ένα μαύρο κουτί, τα κλειδιά του οποίου έχει μόνον η ΕΥΠ. Βάζει το χέρι της μέσα και μπορεί, χωρίς να δώσει λογαριασμό, να διατάξει την παρακολούθηση της Προέδρου και των 321 βουλευτών και ευρωβουλευτών.
Οι τελευταίοι είναι οι μόνοι που εκλέγονται απευθείας από τον λαό και βουλεύονται για το έθνος. Είναι οι άνθρωποι στους οποίους...
εναποθέτουμε το καθήκον να ορίσουν το εθνικό συμφέρον.
Η ελληνική πολιτεία έγινε πλέον ουροβόρος όφις…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου