Τελικώς, ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε το επικοινωνιακό γκολ που μήνες τώρα καρτερούσε.
Η επίθεση είχε ξεκινήσει από την αρχή της πρώτης καραντίνας με τον συνωστισμό που έγινε έξωθεν του Μαξίμου και κάτωθεν του φορτηγού που τραγουδούσε η κ. Αλκηστις Πρωτοψάλτη.
Πέρασε στο ντούκου. Οχι γιατί το αμάρτημα ήταν λιγότερο βαρύ, αλλά διότι η κοινωνία ήταν πιο χαλαρή. Η περιπέτεια μόλις ξεκινούσε. Δεν υπήρχε σωρευμένη κούραση, ούτε τόσοι νεκροί.
Μετά, άρχισαν σποραδικές μπαταριές, εκατέρωθεν και με εύλογες αιτιάσεις. Πότε ήταν στο στόχαστρο ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης με την παρουσία του στην αποκάλυψη ενός αγάλματος, πότε ο κ. Παύλος Πολάκης με τις μεταχειρουργικές συνάξεις του, πότε ο κ. Νίκος Χαρδαλιάς με χειροφιλήματα –ή έστω αγγίγματα– σε ιερείς κ.λπ. Κι αυτά πέρασαν σχετικώς αβρόχοις ποσίν. Είχαν γίνει σε εποχή που οι περισσότεροι πιστεύαμε, ή έστω ελπίζαμε, πως πέρασε το κακό και δεν θα μας ξαναβρεί.
Βεβαίως ο πρωθυπουργός παρέμενε στο στόχαστρο κι απόδειξη είναι πως επιχειρήθηκε να γίνει μέγα θέμα το γεγονός ότι αγόρασε κατά μόνας τσουρέκι από τη Θεσσαλονίκη. Γράφτηκαν διάφορα επικολυρικά, όπως «πεινάει ο κόσμος; Χριστούγεννα είναι, ας φάει τσουρέκια. Κερνάει το επιτελικό κράτος» (Αυγή, Κύριο άρθρο 2.12.2020), στο ίδιο μήκος κύματος με εκείνο του κ. Γιώργου Βαρεμένου: «Το παντεσπάνι της Μαρίας Αντουανέτας είναι τόσο ντεμοντέ. Ηρθε ο καιρός του τσουρεκιού» (left 30.11.2020).
Η φωτογραφία όμως από τη βόλτα του πρωθυπουργού στην Πάρνηθα ήταν ένα ανέλπιστο δώρο. Οχι για τους λαϊκιστικούς λόγους που αρχικώς προπαγάνδισε ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή περί ελίτ που καλοπερνούν και πληβείων που υποφέρουν· π.χ. «την ώρα λοιπόν που κάποιοι ψωνίζουν τσουρέκια στη Θεσσαλονίκη και κάνουν ποδηλατάδες στην Πάρνηθα, κάποιοι συνάνθρωποί μας βιώνουν την απόλυτη απαξίωση και τον φόβο του θανάτου…» (Αυγή 1.12.2020). Το πρωθυπουργικό αμάρτημα ήταν η παραβίαση των κανόνων, τους οποίους ο ίδιος ζητούσε από τηλεοράσεως να εφαρμοστούν με ευλαβική προσοχή. Αυτό, σε συνδυασμό με την κούραση όσων θα ήθελαν να κάνουν τα ίδια αλλά φοβούνται το πρόστιμο των 300 ευρώ, κάνει το πολιτικό πλήγμα ακόμη μεγαλύτερο· ειδικώς επειδή οι τελευταίοι είναι πολλοί.
Αν και οι φωτογραφίες θα παραμείνουν εσαεί, η επικοινωνιακή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ καθημερινώς θα φθίνει.
Ετσι κι αλλιώς στο timeline (χρονογραμμή;) του Τwitter, κάθε θαύμα κρατάει τρεις μέρες. Τα γεγονότα γρήγορα φουντώνουν κι εξίσου ταχύτατα σβήνουν. Σαν πυροτέχνημα.
Η κυβέρνηση έχει πολλά ματς μπροστά της για να κριθεί, σε άλλα ζητήματα που είναι σημαντικά για τους πολίτες.
«Είναι...
η οικονομία, ανόητε», που είπε κι ένας σύμβουλος του Μπιλ Κλίντον, του προέδρου που λόγω της οικονομικής κατάστασης των ΗΠΑ συγχωρέθηκε για αμαρτήματα βαρύτερα από μια βόλτα χωρίς τήρηση των υγειονομικών πρωτοκόλλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου