Tου Κωστα Καλλιτση
Δύο μεγάλα αγκάθια βρίσκονται μπροστά μας
Το πρώτο υπάρχει ανεξάρτητα από εμάς. Πρόκειται για τη διαμάχη μεταξύ Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και Γερμανίας, σχετικά με το ελληνικό χρέος. Το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι η συμμετοχή των ιδιωτών (PSI) δεν επαρκεί για να το καταστήσει βιώσιμο και χρειάζεται η Ευρώπη να μας δώσει μεγαλύτερα δάνεια. Η Γερμανία, κυρίως για εσωτερικούς λόγους, απορρίπτει αυτό το ενδεχόμενο. Το πιθανότερο είναι η Ευρώπη να μας χρηματοδοτήσει συμπληρωματικά εμμέσως, διά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Η ΕΚΤ έχει αγοράσει ελληνικά ομόλογα περίπου 43 δισ. ευρώ, σε μέση τιμή ίση στο 75% της ονομαστικής αξίας τους. Διάφορες ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες κατέχουν ελληνικά ομόλογα αξίας περίπου 12 δισ. ευρώ. Αν η ΕΚΤ μας δώσει τα ομόλογα χωρίς ζημιά ή κέρδος και οι άλλες κεντρικές τράπεζες βάλουν τα ομόλογα στο πρόγραμμα επιμήκυνσης, θα συνεισφέρουν περίπου 20 δισ. ευρώ στη μείωση του ελληνικού χρέους. Αυτό είναι το καλό σενάριο. Το κακό σενάριο είναι η διαφωνία του ΔΝΤ και της Γερμανίας να παραμείνει αγεφύρωτη…
Το δεύτερο είναι ότι η τρόικα εμμένει αμετακίνητα στη μείωση του κατώτατου μισθού. Κι όμως, ήδη μισθοί και μεροκάματα στον ιδιωτικό τομέα καταρρέουν – σε μεγάλο τμήμα, ούτε η εθνική ούτε οι κλαδικές συμβάσεις ισχύουν. Αυτή η μείωση, ακριβώς, είναι κι ο μοναδικός λόγος που η οικονομία ανέκτησε μέσα σε δύο χρόνια (2010-2011) το 30% της ανταγωνιστικότητας που είχε χάσει μέσα σε μία ολόκληρη 10ετία (2000-2009). Αλλά αυτός ο δρόμος, πλέον, είναι αδιέξοδος. Οσο κι αν κοπούν οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα, δεν μπορούν να αντισταθμίσουν τα βάρη ενός σπάταλου κράτους, μιας πανάκριβης (λόγω της αποδιοργάνωσής της…) ΔΕΗ, πρώην ΔΕΚΟ που μοιράζουν έως και 18 μισθούς ετησίως, μιας επιχειρηματικότητας σε μεγάλο βαθμό φοβικής στη γνώση και την καινοτομία και μιας ασύδοτης αγοράς εμπορευμάτων λαϊκής κατανάλωσης επί της οποίας υπνώττει μια δήθεν Επιτροπή Ανταγωνισμού – η οποία (παραδόξως…) αποφεύγει να εφαρμόσει τους κανόνες του ΟΟΣΑ για τις υπερτιμολογήσεις που γίνονται από τις πολυεθνικές. Ούτε, άλλωστε, η μείωση των μισθών θα μειώσει την ανεργία. Ως γνωστόν, μεγάλο μέρος της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα λειτουργεί «άτυπα». Αν λοιπόν οι μισθοί ήταν το πρόβλημα, μεγάλο μέρος της ανεργίας θα είχε αρχίσει να απορροφάται – ενώ αυξάνεται ραγδαία. Ετσι, είναι πολύ πιθανό, μειώνοντας τους κατώτατους μισθούς, να καταλήξουμε σε μικρότερους μισθούς και μεγαλύτερη ανεργία.
Μακάρι να συμβεί το αντίθετο, αλλά η σκληρότερη από κάθε άλλη φορά διαπραγμάτευση δεν φαίνεται να μεταπείθει την τρόικα. Και χωρίς συμφωνία, η διαμάχη ΔΝΤ - Γερμανίας για τη βιωσιμότητα του χρέους μας δεν θα χρειαστεί καν να επιλυθεί…
Ασφαλώς, η αδιαλλαξία της τρόικας τροφοδοτείται από ιδεολογικές αγκυλώσεις, τον ογκούμενο λαϊκισμό στις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες και ενισχύεται από ένα μοντέλο που δεν ταιριάζει στην ελληνική αγορά εργασίας. Είναι βέβαιο, ωστόσο, ότι ο ισχυρότερος τροφοδότης της είναι άλλος: ο θυμός της, από την απροθυμία υλοποίησης όλων των άλλων αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, την οποία έχει επιδείξει το πολιτικό σύστημα (κυβέρνηση, αντιπολίτευση, μέσα δήθεν ενημέρωσης κ.λπ.) για να μη θίξει τους «πελάτες» του. Και από τη διπλή γλώσσα του. Συχνά, άλλα έλεγε, άλλα εννοούσε, άλλα έπραττε. Η μείωση των κρατικών δαπανών εξουδετερώθηκε από την άρνηση κατάργησης δεκάδων άχρηστων οργανισμών και από τη μερική αναπλήρωση της μείωσης των μισθών στο Δημόσιο μέσω διευρυμένης χορήγησης εξτρά υπερωριών και εκτός έδρας αποζημιώσεων. Η πάταξη της φοροδιαφυγής εξουδετερώθηκε από την εγκατάλειψη σε ημιδιάλυση των εφοριών και τον έντονο συμβολισμό της ατιμωρησίας επώνυμων φοροφυγάδων και κοινωνικά επιδοτούμενων απατεώνων. Η ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης εξουδετερώθηκε από τη διατήρηση κλειστών επαγγελμάτων και αγορών και από τη διαιώνιση των γραφειοκρατικών εμποδίων. Οσον αφορά τους θεσμούς, δεν χρειάστηκε προσπάθεια – ήταν ήδη ημιθανείς. Οσα έγιναν, έγιναν με καθυστέρηση, αποσπασματικά, με λάθος τρόπο.
Ο λογαριασμός έφτασε. Ο ελληνικός λαός καλείται να τον πληρώσει. Γιατί αυτοί που τον «φούσκωσαν» έχουν άλλες υποχρεώσεις. Διαγκωνίζονται πώς θα συνεχίσουν να σώζουν τη χώρα και αύριο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου