Του Κώστα Ράπτη
«Η εποχή δεν είναι κατάλληλη για εμβάθυνση των σχέσεων με το Ιράν» διαμήνυσε η εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών Victoria Nuland. Ωστόσο, η λατινοαμερικανική «πίσω αυλή» των ΗΠΑ έχει ήδη υποδεχθεί τον Ιρανό πρόεδρο Mahmud Ahmadinejad, ο οποίος από την Κυριακή πραγματοποιεί περιοδεία σε Βενεζουέλα, Νικαράγουα, Κούβα, Εκουαδόρ και Γουατεμάλα, αποδεικνύοντας ότι η σύγκρουση της Δύσης με την Ισλαμική Δημοκρατία δεν είναι περιφερειακή αλλά διακλαδίζεται σχεδόν σε όλο τον πλανήτη.
Οι αριστεροί ηγέτες της Λατινικής Αμερικής δεν είναι οι μόνοι που διαψεύδουν έμπρακτα τα περί διεθνούς «απομόνωσης» του Ιράν: την ώρα που ΗΠΑ και Ε.Ε. κλιμακώνουν την αντιπαράθεση στο επίπεδο του οικονομικού πολέμου με το Ιράν, η Ρωσία, κινούμενη στην αντίθετη κατεύθυνση, ανοίγει «διπλωματικό χώρο» για την Τεχεράνη, με την πρόταση που έχει καταθέσει για μία «βήμα προς βήμα» άρση των υφιστάμενων κυρώσεων, σε συνδυασμό με την παροχή επαληθεύσιμων διευκρινίσεων για τη φύση του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος. Διαβάζοντας την ενίσχυση των πιέσεων έναντι του Ιράν στα ευρύτερα περιφερειακά συμφραζόμενα (ήτοι σε συνδυασμό με την αποσταθεροποίηση της Συρίας, όπου ήδη κατέπλευσε το ρωσικό αεροπλανοφόρο «Ναύαρχος Κουζνετσόφ»), η Μόσχα στέλνει τα δικά της μηνύματα: η τηλεφωνική επικοινωνία Medvedev-Ahmadinejad την Πέμπτη χαρακτηρίσθηκε, κατά τις ανακοινώσεις της ρωσικής προεδρίας, από ευρεία συναντίληψη για τα ζητήματα της περιοχής (π.χ. την ανάγκη πολιτική λύσης στην κρίση της Συρίας, τη σημασία επίλυσης των δικαιοδοτικών διαφορών στην Κασπία), ενώ την Παρασκευή ανακοινώθηκε ότι Ρωσία και Ιράν αντικατέστησαν το δολάριο με τα εθνικά τους νομίσματα στο διμερές εμπόριο.
Η Κίνα, από την πλευρά της, αναμένεται να διαπραγματευθεί με ωμό πραγματισμό τις σχέσεις της με το Ιράν, του οποίου απορροφά το 22% των πετρελαϊκών εξαγωγών για να καλύψει το 9% των αναγκών της. Το «ιρανικό ζήτημα» κυριαρχεί στην ατζέντα της επίσκεψης που πραγματοποιεί την Τρίτη στο Πεκίνο, και μάλιστα με την ιδιότητα του «ειδικού απεσταλμένου» του Barack Obama, ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών Timothy Geithner -ο ίδιος που είχε ρητά εναντιωθεί στην τροπολογία που υιοθέτησε τον Δεκέμβριο το Κογκρέσσο, υπό την πίεση του φιλο-ισραηλινού λόμπι, για επιβολή κυρώσεων σε οποιοδήποτε τρίτο μέρος συναλλάσσεται με την κεντρική τράπεζα του Ιράν.
Η Ε.Ε. εμφανίζεται έτοιμη να συνταχθεί, με τον νέο γύρο κυρώσεων, παρά το γεγονός ότι η προοπτική υιοθέτησής τους (και η απάντηση του Ιράν με τη διενέργεια ναυτικών ασκήσεων και δοκιμών βαλλιστικών πυραύλων στα Στενά του Ορμούζ, την έξοδο του Περσικού Κόλπου) ήδη εκτόξευσε την τιμή του αργού στα 114 δολάρια ανά βαρέλι.
Οι πλέον «επιτήδειοι» λαμβάνουν άλλα μέτρα:
Η Ινδία πραγματοποιεί ήδη τις αγορές ιρανικού πετρελαίου συναλλασσόμενη μέσω της τουρκικής Halkbank. Η Νότιος Κορέα διαπραγματεύεται εξαίρεση από τις αμερικανικές κυρώσεις για το 2012, καθώς από το Ιράν καλύπτει το 10% των αναγκών της. Η δε Τουρκία (που προμηθεύεται από το Ιράν το 30% του πετρελαίου της) ζητά εξαίρεση από τις αμερικανικές κυρώσεις της εταιρείας Turpas, ενώ απέστειλε ήδη, σε μια κίνηση καλής θέλησης τον Ahmet Davutoglu στην Τεχεράνη για να προτείνει (βρίσκοντας χλιαρή ανταπόκριση) μεσολαβητικό ρόλο της Άγκυρας.
capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου