"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΑίικο ΚΗΦΗΝΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΙΚΟ: "Τραβάτε με κι ας κλαίω..."


Του Γιώργου Κράλογλου

Κατάλαβε πολύ καλά η ροζ αριστερά, τι σημαίνουν τα 57 δισ. για το σχέδιο ανάκαμψης.  

Αλλού είναι το πρόβλημά της. Πώς και πότε θα κάνει την κωλοτούμπα...

Τι δηλαδή; Οι δυνάμεις της αριστεράς και της προόδου (μη ξεχνάτε το προόδου...) θα δείξουν, στο 3% της βάσης, ότι συμφωνούν με αυτά που σχεδιάζει η Ε.Ε για την ανάκαμψη της οικονομίας;

Και (ακόμη περισσότερο),  δεν αντιδρούν που τα λεφτά αυτά (και ας είναι της Ε.Ε...) θα πάνε σε επενδύσεις, με σχέδιο, εγκεκριμένο μάλιστα από τις Βρυξέλλες και ψηφισμένο από την ελληνική Βουλή, για να δεσμεύονται και οι επόμενες κυβερνήσεις,  αλλιώς παραδάκι δεν έχει;

Τα έβαλαν κάτω, τις προάλλες,  οι ροζ μελετητές των δυνάμεων της αριστεράς και αναφώνησαν αγανακτισμένοι...

Τι πράγματα είναι αυτά; Οι συμφωνημένες επονομαζόμενες "μεταρρυθμίσεις" πρέπει πρώτα να ψηφίζονται για να προχωρούν οι εκταμιεύσεις από το Ταμείο Ανάκαμψης; Και αν η επόμενη κυβέρνηση επιθυμεί να "ξηλώσει" κάποιες απ’ αυτές τις μεταρρυθμίσεις ή αλλάξει τις επενδύσεις που θα έχουν ψηφισθεί και εγκριθεί από την Ε.Ε. τι θα γίνει που η χώρα θα υποχρεούται σε "επιστροφή χρημάτων...".

Έριξαν και ένα ακόμη κλάμα για τους μικρομεσαίους (αυτούς που έγδαραν το 2015-2019) και βγήκαν ενάντια σε όλο το σχέδιο ανάκαμψης της κυβέρνησης και στην Ε.Ε.,... για να μην μας πει εμάς,  στο κρατιστάν, τι θα κάνουμε τα λεφτά των φορολογούμενων...

Τι μένει τώρα στη ροζ αριστερά της προόδου; 

 Η κολωτούμπα και πότε θα την κάνουν. Το πώς θα γίνει, είναι ήδη δεδομένο...

Τι να κάνουμε σύντροφοι..., (εκτιμούμε εμείς ότι θα πουν), θέλουμε δεν θέλουμε θα εφαρμόσουμε το σχέδιο ανάκαμψης. Αν δεν το κάνουμε θα μας ζητήσουν λεφτά πίσω. Και τα λεφτά,  σύντροφοι, είναι δικά σας και των μικρομεσαίων...  

Πείτε μας τώρα εσείς, για να έχουμε καλό ρώτημα... Τι άλλο,  ψάχνει, η ροζ αριστερά, ως αντιπολίτευση ή πιθανή κυβέρνηση με την κάθετη αντίδραση και απόρριψη, στο ευρωπαϊκό αλλά και στο ελληνικό σχέδιο ανάκαμψης;

Να ξεχάσει η Ευρωπαϊκή Ένωση την οικονομική πανδημία (που δεν ξέρες τι θα μας ξημερώσει το πρωί) και να αναστήσει,  τα αλησμόνητα ΜΟΠ ή τα πακέτα Ντελόρ..., να τα μοιράζουν τα κόμματα και να μη δίνουν λογαριασμό;

Να μας δώσει η Κομισιόν την ευκαιρία να σκορπίσουμε πόρους της περιφερειακής ανάπτυξης της Ε.Ε. ή λεφτά των ΕΣΠΑ για να παριστάνουμε ότι λεφτά υπάρχουν;

Το κάναμε από το 1982 μέχρι και το 2010. 

Τι πετύχαμε; 

Φορτώσαμε στους φορολογούμενους πρόστιμα δεκάδων εκατομμυρίων. Και διακόψαμε ροή επιδοτήσεων, για να καλύψουμε τα "κλεμμένα".

Για να μείνουμε όμως και στο διά ταύτα.

Οι μεταρρυθμίσεις που μας επέβαλαν οι δανειστές (για να βγούμε από τα μνημόνια, το 2018) και το σύμφωνο ενισχυμένης οικονομικής εποπτείας από την Ε.Ε., είναι (προσώρας) μοναδικός δρόμος να επιστρέψουμε στην κανονικότητα.

Αλλά σε ποια κανονικότητα (εκτός των επιπτώσεων της πανδημίας). 

Από εκείνη που βγήκε η Ελλάδα, πριν μισό αιώνα, για να εγκαταστήσει την απένταρη σοβιετία, χωρίς την ελάχιστη προοπτική αποσύνδεσής μας από τον ομφάλιο λώρο δανεισμού. Χωρίς αξιοσύνη να ανταγωνιστούμε την ευρωπαϊκή παραγωγή. Χωρίς προϋποθέσεις σοβαρής απασχόλησης.?

Την κανονικότητα μας την χάσαμε με την 30ετή αποεπένδυση. Με την αποβιομηχάνιση. Με τον μετασχηματισμό της Ελλάδας σε ισχνή μικρομεσαία βιοτεχνική χώρα και συμπλήρωμα τον τουρισμό, (τις εξαγωγές ας μην τις επικαλούμαστε, θέλουν πολύ ψάξιμο).

Και για να μην προσπεράσουμε τα πλην της πανδημίας. Αν χάσαμε κάτι ήταν τα γνωστά ολίγα..., ( και άνευ σημασίας) που μας κρατάνε (για 10ετίες), στις προτελευταίες θέσεις των ευρωπαϊκών δεικτών ανταγωνιστικότητας, επενδύσεων, παραγωγικότητας, προσαρμοστικότητας στις μεταβολές της παραγωγής και συνθηκών στο εργασιακό μας περιβάλλον.

Το Ταμείο Ανάκαμψης της Ε.Ε, οι πόροι του ΕΣΠΑ, οι μηδενικές δανειοδοτήσεις, και οι μεταρρυθμίσεις που επέβαλλε η ενισχυμένη εποπτεία του 2018, κάνουν μοναδική την ευκαιρία να επαναφέρουμε κανονικότητα στην οικονομία, μετά από 45 χρόνια.  

Και (μετά τα όσα περνάμε) η μεγάλη πλειοψηφία θα κρίνει την κυβέρνηση και τους πιθανούς διαδόχους της, για το πώς και πόσο μετέτρεψαν τις δυνατότητες που παρέχονται, σε ευκαιρία. Συνεπώς η όποια αντίδραση...

 

 να μην έλθει ανάκαμψη, για να συντηρηθεί το κράτος-πατερούλης, το κομματικό πελατειακό δυναμικό και η διαπλοκή, σαφώς και δεν απασχολεί, σοβαρό μέρος του λαού.  



Δεν υπάρχουν σχόλια: