Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
Η κ. Γεννηματά είναι και κόρη και σοσιαλίστρια. Ως εκ τούτου, υποθέτω ότι την απασχολεί κατά κύριο λόγο η σοβαρότητα των διπλών καθηκόντων της. Και έτσι ερμηνεύω τη δήλωσή της για το βιβλίο του κ. Λοβέρδου. Εχει σοβαρότερες ασχολίες και δεν έχει χρόνο για να το διαβάσει.
Η δήλωση μπορεί να ακούγεται απρεπής, όμως κανείς δεν μπορεί να την κατηγορήσει για ανειλικρίνεια. Βιβλία εκδίδονται κάθε μέρα, ο Βενιζέλος έχει βγάλει τέσσερα πέντε τα τελευταία χρόνια, αν καθόταν να διαβάσει όλα αυτά τι θα γινόταν ο ελληνικός σοσιαλισμός;
Είναι η διαφορά της απλής κόρης από την ηγέτιδα κόρη. Μπορεί να της έδωσαν και λάθος πληροφορίες για το βιβλίο. Μπορεί να της είπαν ότι ο συγγραφεύς αφηγείται την παιδική του ηλικία και την εφηβεία του και αφιερώνει πολλές σελίδες στο αγαπημένο του άθλημα, την καλαθοσφαίριση – μπάσκετ στην π.Μ. (προ Μπαμπινιώτη) Ελλάδα. Μπορεί να νόμισε πως πρόκειται για μυθιστόρημα. «Σιγά μην έγραψε και την Τζέιν Εϊρ», θα σκέφτηκε.
Δικαιούμαι, όμως, να υποψιάζομαι πως το ζήτημα δεν είναι μόνον οι προσωπικές σχέσεις της κ. Γεννηματά με τον κ. Λοβέρδο. Οι οποίες δεν ενδιαφέρουν κανέναν, εδώ που τα λέμε.
Μάλλον πρόκειται για ζήτημα πολιτικής. Και μάλλον έχει να κάνει με την προσπάθεια της κ. Γεννηματά να αποστασιοποιηθεί από την υπόθεση Novartis, στην οποία και αναφέρεται το βιβλίο. Και με την αγωνία της μήπως την κατηγορήσουν ότι συμπλέει με τη Ν.Δ. και χάσει το σοσιαλιστικό της αζιμούθιο.
Είναι η διαφορά ανάμεσα στο γκρουπούσκουλο και στη μεγάλη παράταξη εξουσίας.
Το ΚΙΝΑΛ δεν είναι γκρουπούσκουλο επειδή οι δημοσκοπήσεις τού δίνουν μονοψήφια ποσοστά. Το ΚΙΝΑΛ είναι γκρουπούσκουλο επειδή δεν μετέχει στα μεγάλα πολιτικά προβλήματα του τόπου. Κι αν η επιδημία είναι μεν μεγάλο πρόβλημα, αλλά υπερβαίνει τα όρια της πολιτικής, διότι δεν σου προσφέρει δυνατότητα επιλογής, κι αν η καθημαγμένη οικονομία κάνει τη διαφορά φιλελεύθερων και σοσιαλιστών να μοιάζει με περιττή πολυτέλεια, δεν ισχύει το ίδιο για τη Novartis. Η απόπειρα συκοφάντησης επιφανών πολιτικών προσώπων με στόχο τον οστρακισμό τους είναι η πιο σοβαρή απόπειρα εκτροπής στα χρόνια της μεταπολίτευσης. Το γεγονός ότι τη διαχειρίσθηκαν ανίκανοι δεν αφαιρεί τίποτε από το πολιτικό της βάρος. Δεν χρειάζεται να είσαι πολιτική διάνοια για να το αντιληφθείς. Αρκεί να αντιλαμβάνεσαι τη θέση σου.
Η κ. Γεννηματά δεν είναι η πρώτη φορά που επιδεικνύει πολιτική απρέπεια απέναντι στον χώρο που υποτίθεται ότι εκφράζει. Την είχε επιδείξει ότα απέκλεισε τον Βενιζέλο από το ψηφοδέλτιο. Τώρα, δείχνοντας αδιαφορία για τον διωγμό του Λοβέρδου.
Τόσο που φοβάμαι ότι...
δεν πρόκειται για απρέπεια.
Μάλλον δεν έχει αντιληφθεί τις ανάγκες του ρόλου της. Συμβαίνει συχνά με τους καρατερίστες που αναλαμβάνουν να πρωταγωνιστήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου