ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΤης ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΛΙΝΑΡΔΟΥ
Οι φαρμακευτικές εταιρείες στην Ελλάδα δαπανούν περί τα 250 εκατ. ευρώ ετησίως για προώθηση των προϊόντων τους με διάφορους τρόπους.
Εναν απ' αυτούς μας περιγράφει ο πρώην ιατρικός επισκέπτης, Σ.Κ. ο οποίος εργαζόταν για μεγάλο διάστημα σε αμερικανική πολυεθνική φαρμακευτική εταιρεία.
«Η δουλειά μας ήταν να χειραγωγούμε τη συνταγογράφηση γιατρών. Μας έβαζαν στόχους πωλήσεων που έπρεπε να πιάνουμε με κάθε μέσο, γιατί είχε μπόνους και γιατί αν δεν τους έπιανες, "δεν έκανες για τη δουλειά".
Ενα καλοκαίρι, σε meeting για φάρμακο εποχιακής αρρώστιας, ο διευθυντής ωρύεται: "Θέλω 100.000 κομμάτια πουλημένα μέχρι το τέλος του μήνα οπωσδήποτε!" Του απαντά ο manager: "Μα, όλη η αγορά είναι 300.000 κομμάτια...". Και εισπράττει: "Να κόψετε το λαιμό σας!" Αυτό ήταν το κλίμα και η φιλοσοφία.
Είναι μεγάλη κουβέντα με πόσους τρόπους χειραγωγούσαμε τους γιατρούς. Παράνομους ή στην κόψη της νομιμότητας, αλλά σίγουρα κοινωνικά και δεοντολογικά απαράδεκτους. Τους επισκεπτόμασταν καθημερινά, τους δείχναμε ψευτομελέτες που είχε "μαγειρέψει" διεθνώς η μητρική και είχε με αντίστοιχους επιλήψιμους τρόπους ανακοινώσει σε διεθνή συνέδρια -βεβαίως με την εταιρεία μας σπόνσορα- ή σε ιατρικά περιοδικά. Οι γιατροί γελούσαν γιατί ήξεραν τι γινόταν και δεν πίστευαν όσα λέγαμε ή γιατί περίμεναν να περάσουμε στο "ψητό". Ως leader εταιρεία "πουλάγαμε" prestige και οι δωροδοκίες μας γίνονταν με χορηγίες για συνέδρια, δηλαδή: σπα, κολύμπι, σκι, εκδρομούλες.
Αν τα πράγματα σκούραιναν, τους ρωτούσαμε αν ήθελαν έπιπλα, κουζίνες, ζαντολάστιχα, βιβλία για ειδικευόμενους γιατρουδάκους. Σπανίως δίναμε μετρητά. Ποσά από 100 ευρώ (ένα βιβλίο ή κάποια εγγραφή σε συνέδριο) μέχρι 3.000-10.000 ευρώ ανάλογα το γιατρό.
Είναι μεγάλη κουβέντα με πόσους τρόπους χειραγωγούσαμε τους γιατρούς. Παράνομους ή στην κόψη της νομιμότητας, αλλά σίγουρα κοινωνικά και δεοντολογικά απαράδεκτους. Τους επισκεπτόμασταν καθημερινά, τους δείχναμε ψευτομελέτες που είχε "μαγειρέψει" διεθνώς η μητρική και είχε με αντίστοιχους επιλήψιμους τρόπους ανακοινώσει σε διεθνή συνέδρια -βεβαίως με την εταιρεία μας σπόνσορα- ή σε ιατρικά περιοδικά. Οι γιατροί γελούσαν γιατί ήξεραν τι γινόταν και δεν πίστευαν όσα λέγαμε ή γιατί περίμεναν να περάσουμε στο "ψητό". Ως leader εταιρεία "πουλάγαμε" prestige και οι δωροδοκίες μας γίνονταν με χορηγίες για συνέδρια, δηλαδή: σπα, κολύμπι, σκι, εκδρομούλες.
Αν τα πράγματα σκούραιναν, τους ρωτούσαμε αν ήθελαν έπιπλα, κουζίνες, ζαντολάστιχα, βιβλία για ειδικευόμενους γιατρουδάκους. Σπανίως δίναμε μετρητά. Ποσά από 100 ευρώ (ένα βιβλίο ή κάποια εγγραφή σε συνέδριο) μέχρι 3.000-10.000 ευρώ ανάλογα το γιατρό.
Οι ελληνικές εταιρείες "φασόν" φαρμάκων έκαναν την ίδια δουλειά πιο "γκροτέσκα"», κατευθείαν πληρωμή "με το κομμάτι" για το ΙΚΑ που τα συνταγολόγια τα έχουν γιατροί και όχι ασθενείς (πολύ βολικό για εμάς) και είναι διπλότυπα.
Το αστείο ήταν πως κανείς δεν μας πείραζε. Πώς το εξήγησε ένας υψηλόβαθμος manager, που εκπαιδεύτηκε στην Αμερική: "Ολος ο κόσμος βλέπει τον γιατρό. Εμείς δεν φαινόμαστε και κάνουμε τη δουλειά μας από πίσω τους... Οπότε "τη χλέπα" από την κοινή γνώμη την τρώνε αυτοί. Αλλά αν ήσουν γιατρός στο ΙΚΑ ή στο ΕΣΥ, με δύο παιδιά, και έπαιρνες 1.500 ευρώ και μάλιστα ανασφάλιστος, πόσο θα μας αντιστεκόσουν; Και οι γιατροί άνθρωποι είναι...»
Το αστείο ήταν πως κανείς δεν μας πείραζε. Πώς το εξήγησε ένας υψηλόβαθμος manager, που εκπαιδεύτηκε στην Αμερική: "Ολος ο κόσμος βλέπει τον γιατρό. Εμείς δεν φαινόμαστε και κάνουμε τη δουλειά μας από πίσω τους... Οπότε "τη χλέπα" από την κοινή γνώμη την τρώνε αυτοί. Αλλά αν ήσουν γιατρός στο ΙΚΑ ή στο ΕΣΥ, με δύο παιδιά, και έπαιρνες 1.500 ευρώ και μάλιστα ανασφάλιστος, πόσο θα μας αντιστεκόσουν; Και οι γιατροί άνθρωποι είναι...»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου