"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: πολιτική με μικρό π

 

Toυ Αλέξη Παπαχελά

Το ότι η χώρα μένει καθηλωμένη παρά τις δυνατότητές της οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στην υπερβολική ενασχόλησή της με την πολιτική με μικρό π. Και για αυτό ευθυνόμαστε αρκετά εμείς οι δημοσιογράφοι και σχολιαστές.

Εχουν περάσει κάποιοι μήνες από τις τελευταίες, διπλές κιόλας, εκλογές. Μπροστά μας έχουμε ευρωεκλογές. Σημαντικές, γιατί επιβάλλεται να έχουμε σοβαρή εκπροσώπηση στην Ευρώπη, μια και θα ληφθούν εκεί πολύ κρίσιμες αποφάσεις τα επόμενα χρόνια. Πέρα από αυτόν τον «κάβο» δεν έχουμε άλλο πολιτικό «γεγονός» μπροστά μας έως τον Ιούνιο του 2027.

Και όμως. Αρχισε πάλι μια συζήτηση για τις επόμενες εκλογές, για το τι θα σημάνει για την κυβέρνηση αν πέσει κάτω από τον πήχυ του 30%, μέχρι και για το αν υπάρχει πιθανότητα διπλών εκλογών τον Ιούνιο. Πραγματικός κάβος δεν υπάρχει λοιπόν. Η κυβέρνηση έχει μια ισχυρή νωπή πλειοψηφία. Οι ευρωεκλογές, ακόμη και αν την τσαλακώσουν κάπως, δεν έχουν μεγαλύτερη σημασία από μια θεσμοθετημένη δημοσκόπηση. Θα αποτυπώσουν δυσφορία, θυμό, ίσως και κάποια διάθεση να βρεθεί κάτι απέναντι να καλύψει το κενό της αντιπολίτευσης. Μέχρις εκεί.

Εχουμε δει στο παρελθόν όμως περιπτώσεις όπου ένα κακό αποτέλεσμα στις –ανώδυνες θεωρητικά– ευρωεκλογές μετατράπηκε σε σημείο καμπής, και για δύο πρώην πρωθυπουργούς της τελευταίας εικοσαετίας. Μπήκαν σε μια αμυντική φάση κατά την οποία μετρούσαν το πολιτικό κόστος και ζύγιζαν δύο φορές τι μπορούσαν να τολμήσουν και τι όχι.

Αυτός θα είναι ο λάθος δρόμος για την κυβέρνηση αν δεν πάει όσο καλά θέλει στις ευρωεκλογές. Κανείς άλλωστε δεν ξέρει τι θα βγάλει η κάλπη και πολλοί είναι οι ψηφοφόροι που στο τέλος της ημέρας θα σκεφτούν δύο φορές ποιος μπορεί να κυβερνήσει τον τόπο.

Ο άλλος δρόμος είναι να κυβερνήσει κάποιος βάζοντας στόχους τους οποίους θα αναθέσει σε ανθρώπους που δεν θα σκέπτονται μόνο πόσους σταυρούς θα πάρουν το μακρινό 2027.

Είναι πολλά που έπρεπε να γίνουν από το ’19 και δεν έγιναν, στην υγεία, τη δικαιοσύνη, την παιδεία, την ασφάλεια, τη δημόσια διοίκηση, την προστασία του περιβάλλοντος, την προστασία του τουριστικού μας προϊόντος.

Ολα διορθώνονται αν έχει κανείς απτό σχέδιο, μετρήσιμους στόχους και αποφασισμένους ανθρώπους για να το εκτελέσουν.

Λίγη πολιτική γενναιότητα απαιτείται και η συνειδητοποίηση ότι από την επόμενη ημέρα των εκλογών θα αρχίσει όντως η επόμενη τριετία μιας κυβέρνησης που το μόνο που την απειλεί πολιτικά είναι να βουλιάξει στα ρηχά εκπλήσσοντας και τον εαυτό της.

Οποιο και να είναι το αποτέλεσμα, το καλύτερο θα είναι να...

 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Σας αρέσουν τα «τσάλετσις»;

 


To
υ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Πολιτική σταθερότητα. Αυτό διακυβεύεται στις ευρωεκλογές, μας λέει η κυβέρνηση, και είναι αυτονόητο ότι η πολιτική σταθερότητα είναι γενικώς καλό πράγμα.

Ομως είναι προϋπόθεση η πολιτική σταθερότητα στη ζωή μιας χώρας, δεν είναι αυτοσκοπός. Χρειαζόμαστε την πολιτική σταθερότητα, ώστε να κινηθούμε προς συγκεκριμένους στόχους, που εξυπηρετούν το γενικό συμφέρον. Πρέπει δηλαδή να πηγαίνεις κάπου και να εξηγείς πώς θα φτάσουμε εκεί, για να ζητάς πολιτική σταθερότητα. Ειδάλλως, μόνη της η πολιτική σταθερότητα καταλήγει σε ακινησία.

Αυτή η έλλειψη συνιστά το μεγαλύτερο πρόβλημα της κυβέρνησης.

Προκαλείται από τη συνδρομή τριών παραγόντων, με πρώτο την κούραση υλικού και προσωπικού. Αυτό είναι νόμος της ζωής, από τον οποίο κανείς δεν ξεφεύγει, ιδίως οι κυβερνήσεις στη δεύτερη θητεία τους.

Ο δεύτερος παράγων είναι τα απρόβλεπτα γεγονότα (Τέμπη, φυσικές καταστροφές, ΑΤ Αγίων Αναργύρων), που ανοίγουν χάσματα τα οποία δεν κλείνουν με μπαλώματα και πασαλείμματα, λόγω της αθλιότητας του κράτους, που πάντα αποκαλύπτεται εκ των υστέρων, αλλά τη γνωρίζαμε όλοι εκ των προτέρων και προτιμούσαμε να την αγνοούμε.

Ο τρίτος είναι η έλλειψη αντιπάλου, με την έννοια συγκεκριμένου προσώπου, που έχει οργανωμένο κόμμα μαζί του και καταφέρνει να δίνει την εντύπωση ότι μπορεί να κυβερνήσει. Οταν κυβερνάς χωρίς αντίπαλο, ώστε ο ψηφοφόρος που κρίνει να μπορεί να σχετικοποιήσει τη σύγκριση των επιδόσεών σου με τις υποσχέσεις του αντιπάλου, τότε αναγκαστικά κρίνεσαι σε σχέση με το απόλυτο, το τέλειο και το ιδεατό· και είναι φυσικό ότι, συγκρινόμενος με το απόλυτο, πάντοτε βγαίνεις χαμένος.

Συνεπώς, αν στην κυβέρνηση αντιλαμβάνονται το πρόβλημα με τον τρόπο που περιγράφω παραπάνω, τότε θα πρέπει να βρίσκονται σε αναζήτηση αφηγήματος.

Δεν είναι όμως τόσο απλό όσο ακούγεται. Δεν φτάνουν μερικές καινούργιες ιδέες και κάποια έξυπνα σλόγκαν. Πρέπει να είναι κάτι πειστικό και εφικτό και αυτό σημαίνει...

 

Υπαρκτού κηφηνο-σουργελο-ψωναρο-ξεφτιλαρά ελληνισμού κωμωδία



 
 

 

 

 

Σαν σήμερα (27/4/ΧΧΧΧ)

 

1875: Ο Χαρίλαος Τρικούπης αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της χώρας  για πρώτη φορά

1908: Τελετή έναρξης των 4ων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων στο Λονδίνο. Διαρκούν 6 μήνες έως τις 31 Οκτωβρίου και κατέχουν το ρεκόρ της μεγαλύτερης διάρκειας.
1941: Κατάληψη της αθήνας απο τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής

1981: Η αμερικανική εταιρεία XeroxPARC παρουσιάζει το πρώτο ποντίκι προσωπικού υπολογιστή, που είχε ανακαλύψει 17 χρόνια πριν ο δρ Ντάγκλας Ένγκελμπαρτ.

1521: Σκοτώνεται στις Φιλιππίνες στη Μάχη του Μακτάν ο πορτογάλος εξερευνητής Φερδινάνδος Μαγγελάνος.

1864: Πεθαίνει ο Γιάννης Μακρυγιάννης, ηγετική μορφή της Ελληνικής Επανάστασης. [γεν. 1794]

1941: Αυτοκτονεί με δηλητηριο η Πηνελόπη Δέλτα, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κατάληψη της Αθήνας από τους Γερμανούς. 
 
 
 
 
 
 

2022 Έφυγε από τη ζωή ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Μέλος του Τιμητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) Θεόδωρος Κουλουμπής.

ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟ ΚΟΥΛΟ-ΧΑΝΕΙΟ: Η μεταμφίεση των σκοπών

 


Toυ ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΟΥΣΟΥΛΗ

Σε κάθε πολιτική σύγκρουση υπάρχει πάντα εκ μέρους των πρωταγωνιστών ένα σχέδιο σε εξέλιξη. Και συμβαίνει πάντα, στερεοτυπικά επαναλαμβανόμενο, ένα γεγονός. Ολοι, ο καθένας ανάλογα με την αντίστοιχη επιδεξιότητα ή τη ρητορική τέχνη του, επιχειρούν να αποκρύψουν τους πραγματικούς στόχους τους.

Στις κρίσιμες και μεθοριακές πολιτικές συνθήκες αυτό αποτελεί μέριμνα κατ’ εξοχήν της ομάδας εξουσίας. Κάθε ομάδα εξουσίας μεταμφιέζει τους σκοπούς της.

Το όργανο είναι η γλώσσα και ο λόγος. Στο μέτωπο αυτό αποκρύπτεται το πραγματικό πολιτικό σχέδιο, επιχειρείται να χτιστεί μια απατηλή γνώση και με αυτή ως βάση να αναπτυχθούν στη δημόσια σύγκρουση σχήματα πρόσληψης και κατανόησης των πραγμάτων ψευδή και παραπλανητικά. Ετσι η παραχάραξη του πραγματικού γίνεται ευκολότερη και η χειραγώγηση πιο αποτελεσματική.

Στο πεδίο αυτό της συνολικά κατασκευασμένης εικόνας αναπτύσσεται ανεμπόδιστα κάθε λαϊκισμός. Ξεκινά από την καλλιέργεια κάθε ανεκπλήρωτης προσδοκίας και φτάνει ως την πρόκληση του φόβου, με ανύπαρκτους κινδύνους να ανεμίζονται σε κοινή θέα και απειλές να προβάλλονται ως το τέλος του κόσμου.

Εκλογές μπροστά μας και ο λαϊκισμός – έννοια ανεπαρκής για την κατανόηση – έχει περάσει σε άλλα μήκη. Από τα πεζά και τα γήινα, ως την αναφορά στο θείο και τη συνομιλία μαζί του ή ως και την ποικιλόμορφη επίκλησή του. Η αποφυγή του πραγματικού και οι δυσκολίες που το συνοδεύουν έγινε η επιλογή. Στο προσκήνιο έχει ήδη κερδίσει το παιχνίδι της μεταμφίεσης.

Μέσα σε αυτή τη συνθήκη ο πολιτικός στόχος είτε ως αποκλειστικά εκλογικός είτε ως σταθερά προσηλωμένος στη συντήρηση ενός πλέγματος σχέσεων εξουσίας, μπορεί ανεμπόδιστα να μεταμφιεστεί στο αντίθετό του. Να εμφανιστεί φιλολαϊκά ο ένας την ώρα που δεν είναι οι λαϊκές ανάγκες η πρώτη επιλογή του, να στηρίξει την ειρήνη ο άλλος την ώρα που είναι προφανής η χρήση εκ μέρους του αυτού του αγαθού ή να αναφερθεί στην αξία της λαϊκής βούλησης ένας τρίτος για να καθαγιάσει τις αυθαίρετες μεθόδους του. Ανεξάντλητη η εφαρμογή, απεριόριστο το παιχνίδι.

Δίπλα στη μεταμφίεση αυτή και ως αναπόσπαστο στοιχείο εντός της, μια υποτίμηση και αλλοίωση της σημασίας των γεγονότων σε εξέλιξη επιχειρείται.

Τα γεγονότα και η φωνή τους είναι απειλή. Αυτό που συμβαίνει μπορεί να αποκαλύψει αυτό που έχει επιμελημένα κατασκευαστεί. Ετσι συστηματική είναι η προσπάθεια διάσπασης και κατακερματισμού της εσωτερικής συνοχής τους. Τα γεγονότα ανασκευάζονται με βάση τον πυρήνα του σχεδίου, παρερμηνεύονται στην υπηρεσία της μεταμφίεσής του. Το πραγματικό εμφανίζεται ως άλλο.

Η υποψηφιότητα του κ. Μπελέρη στο ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας και ο σχετικός θόρυβος που σηκώθηκε είναι ένα καλό παράδειγμα για την περίπτωση.

Πατριωτική επιλογή ακούμε, ακόμη και υψηλής εθνικής εμβέλειας ακούσαμε.

Τέχνασμα και…

ΝουΔο-γαλαζαίικα ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Ο "γίγας" Μηταράκης "ζωγράφισε" πάλι !!!

Toυ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Πολύ καλή η πρωτοβουλία του βουλευτή Νότη Μηταράκη να ζητήσει, με ερώτηση του προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, «τη δημιουργία ειδικής ομάδας εργασίας, που θα δίνει λύσεις στο φαινόμενο της γονεϊκής αποξένωσης»! 

Ακούγεται στρυφνό, αλλά είναι κάτι πολύ απλό: στις περιπτώσεις που οι γονείς αλληλομηνύονται, συχνά μάλιστα με πολλαπλές μηνύσεις, για την επιμέλεια του παιδιού, αυτές οι μηνύσεις να διεκπεραιώνονται από κοινού. Πολύ σωστό και λογικό.

Θα ήταν καλύτερα όμως, αν η ομάδα εργασίας ήταν έφιππη. Νομίζω ότι θα προσέδιδε στον θεσμό που εισηγείται ο κ. Μηταράκης ένα πρόσθετο κύρος. Αλλωστε, ο ίδιος ο καλός βουλευτής ανέπτυξε τις σκέψεις του στη Βουλή, χρησιμοποιώντας στρατιωτική ορολογία. Για την ταχεία και αποτελεσματική διεκπεραίωση, λ.χ., ζήτησε
«να υπάρχουν ειδικά φυλάκια με δικαστές που γνωρίζουν καλά τα θέματα του οικογενειακού δικαίου».  

Φυλάκια;  

Αν λοιπόν μιλάμε για «φυλάκια δικαστών», τότε γιατί όχι έφιπποι δικαστές; 

Θα πρότεινα μάλιστα θωρακοφόροι. Και οι Αγγλοι και οι Γάλλοι και οι Ιταλοί έχουν από αυτούς. Γιατί όχι και εμείς; 

Ας είναι και δικαστές, τι πειράζει; 

Για όσους ενδεχομένως δεν θα μπορούν, για ευνόητους λόγους, να σκαρφαλώσουν σε κέλητα του ιππικού, η Υπηρεσία...

 

ΝουΔο-γαλαζαίικα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Τα σούργελα που αλλάζουν τον κόσμο !

 Του ΘΑΝΟΥ ΤΖΗΜΕΡΟΥ

Όλγα Κεφαλογιάννη. Υπουργός, με το σπαθί της, χωρίς καμμία στήριξη από οικογενειακά ή επιχειρηματικά συμφέροντα.

Αγωνίζεται για... ισονομία των γυναικών. Δεν μας λέει όμως ποιος νόμος είναι εις βάρος των γυναικών και γιατί η κυβέρνησή της δεν τον έχει αλλάξει εδώ και 5 χρόνια.

Εκτός αν δεν ξέρει τι σημαίνει ισονομία. Ή, εκτός κι αν ως ισονομία εννοούμε την άρση των αδικιών (ποσοστώσεις, γυναικεία επιχειρηματικότητα κ.λπ.) εις βάρος των ανδρών.

Βεβαίως, καθιερώνει διά της επαναλήψεως όλες τις γελοιότητες των φεμιναζί για "έμφυλη βία" και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στην αγορά εργασίας, προφανώς διότι η αγορά εργασίας είναι πατριαρχική και την κουμαντάρουν τα τοξικά σερνικά, οπότε όλες οι καλές θέσεις για οικοδόμους μπετατζήδες, οξυγονοκολλητές, κομπρεσεράδες, χειριστές εκσκαπτικών είναι πιασμένες από τοξικά αρσενικά, και τι μένει στις γυναίκες τις καημένες; Να γίνουν εισαγγελείς και δικαστίνες. Τέτοια αδικία.

Και μόνο το ότι η ημερίδα ονομάζεται "Οι Γυναίκες που αλλάζουν τον κόσμο" αρκεί για να χαρακτηρισθεί σεξιστική.

Τον κόσμο τον αλλάζουν (προς το καλύτερο, γιατί μπορεί να συμβεί και το αντίστροφο) εμπνευσμένοι, γενναίοι άνθρωποι, των οποίων το φύλο ή ο ερωτικός προσανατολισμός ή οτιδήποτε άλλο μάς είναι εντελώς αδιάφορο.

Πώς θα χαρακτηρίζατε μια ημερίδα…

ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΙΚΟ: O Στέφανος πάνω από τους αριθμούς

 


Του ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ

Αποκλεισμένος μαζί με τον πιστό του ναύαρχο Αποστολάκη στην Αστυπάλαια (ελπίζω στην επόμενη θαλασσινή τους εξόρμηση να πάρουν μαζί κάποιον που να ξέρει από θάλασσα) ο Στέφανος με τα κολλητά ρούχα, κουρασμένος από το sightseeing, βγήκε στην τηλεόραση για να μας ξανακαταπλήξει και δήλωσε ότι η δημόσια δαπάνη για την υγεία πρέπει να είναι τουλάχιστον 5%.  

Αυτό από μόνο του δεν λέει πολλά αλλά αν κανείς σκεφτεί ότι η δημόσια δαπάνη για την υγεία είναι σχεδόν στο 6% των δημοσίων δαπανών, καταλαβαίνουμε ότι ο παπατζής του Μαϊάμι για άλλη μια φορά δεν ξέρει για τι μιλάει.

Δεν ξέρει ούτε το πρόγραμμα του κόμματος του οποίου ηγείται, σύμφωνα με το οποίο η δημόσια δαπάνη για την υγεία πρέπει να είναι στο 7,5%.

Στη συνέχεια (προκειμένου να αποδείξει ότι δεν χάνει τον χρόνο του με προγράμματα και τέτοια άχρηστα) και όταν τον ρώτησαν για την Παιδεία, μίλησε για ποσοστό 7,5% ενώ η πρόταση του κόμματός του είναι στο 5%.

Όχι πως υπάρχουν πολλοί που αμφιβάλλουν για την ασχετοσύνη και την επιπολαιότητα του ηγέτη της Τζάκρη, αλλά είναι πραγματικά πολύ αστείο ο ταξιδιώτης του Αιγαίου να μην κρύβει ότι δεν κάνει την παραμικρή προσπάθεια να μάθει. Και πολύ καλά κάνει.

Στο κάτω κάτω είναι ηγέτης μιας παράταξης η οποία εδώ και χρόνια φωνάζει «Οι άνθρωποι πάνω από τους αριθμούς», σύνθημα το οποίο καταλαβαίνουμε ότι δεν είχε να κάνει μόνο με μια λαϊκίστικη αντίληψη για την πολιτική αλλά και με την πρακτική αδυναμία των στελεχών ακόμα και να μετρήσουν, να μάθουν απ’ έξω μερικά νούμερα ή να τα καταλάβουν.

Δεν είναι τυχαίο που ο ηθοποιός και υποψήφιος ευρωβουλευτής σύντροφος Αθανασίου ενοχλήθηκε όταν σε μια συζήτηση τον ρώτησαν αν αυτά τα οποία υπόσχεται το κόμμα του είναι κοστολογημένα και απάντησε «δεν είναι δυνατόν σ’ αυτήν την ευρωπαϊκή πολιτική και την ελληνική πολιτική να συζητάμε συνέχεια για κοστολογημένα προγράμματα όταν αυτά που ήδη κάνουμε δεν επαρκούν».

Πιθανότατα ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρει τι σημαίνει «κοστολόγηση» ή πιθανόν να μην καταλαβαίνει ότι τα χρήματα που έχει στη διάθεσή της μια χώρα είναι περιορισμένα.

Μπορεί να μην είναι σε θέση να κάνει προσθέσεις και αφαιρέσεις και γενικά τις αριθμητικές πράξεις που απαιτούνται σε κάθε κοστολόγηση.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, τα λόγια του αντικατοπτρίζουν το σοβαρό πρόβλημα που υπάρχει στο «προοδευτική» ή «ριζοσπαστική» (ή όπως αλλιώς διάολο λέγεται αυτή η παράταξη) με τους αριθμούς.

 

Από την άλλη, εξίσου πιθανό είναι και ο παπατζής από το Μαϊάμι και ο σύντροφος ηθοποιός Αθανασίου να ξέρουν και πρόσθεση και αφαίρεση αλλά ταυτοχρόνως να ξέρουν και …

 

ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΙΚΟ: Κι όμως ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει μείωση στις δαπάνες υγείας

 


Tης Κατερίνας Γαλανού

Είναι προφανές ότι ο Στέφανος Κασσελάκης, στην επίμαχη συνέντευξή του στο OPEN, ευρισκόμενος μεσοπέλαγα μπέρδεψε δύο απλά νούμερα τα οποία υπάρχουν στο πρόγραμμα του κόμματός του, πριν καν ο ίδιος γίνει πρόεδρος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει οι δαπάνες για την Παιδεία να πάνε στο 5% του ΑΕΠ και στην Υγεία στο 7,7%. Πρόκειται για δυο εύκολα νουμεράκια που παπαγαλίζει και ο τελευταίος βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τα οποία, ως τα πλέον στοιχειώδη οφείλει να γνωρίζει ένας αρχηγός, ο οποίος επαίρεται ότι ξέρει καλύτερα από τον Μητσοτάκη τα χρηματοοικονομικά, όπως και το πως λειτουργεί η οικονομία. 

Φέρων την πανοπλία της αυταρέσκειας, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ξέρει, ούτε ενδιαφέρεται να μάθει. Δεν χολοσκάει ιδιαίτερα όταν κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο, ούτε όταν κάνει την επόμενη γκάφα προκειμένου να διορθώσει την προηγούμενη.

Είτε ζήτησε μείωση των δαπανών για την Υγεία επειδή δεν θυμόταν ή δεν ήξερε σε ποιο ύψος είναι σήμερα, είτε πρότεινε να «επενδυθεί» επιπλέον 5%, δηλαδή σχεδόν 11 δισ. ετησίως, όπως ισχυρίστηκε στη συνέχεια, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ νομίζει ότι απευθύνεται σε βοοειδή.

Ούτε καν σε πρόβατα, τα οποία συχνά πυκνά επικαλείται για να εξάρει το επίπεδο των οπαδών του.

Στο φορολογικό πρόγραμμα που εμφάνισε ο ΣΥΡΙΖΑ ως καινοτόμο η περιστολή των δαπανών για την υγεία είναι μια από τις υποχρεωτικές «οδούς», όπου καταλήγει η ακοστολόγητη πρόταση για μείωση των ασφαλιστικών εισφορών εργοδότη και εργαζομένου, κατά  4,5% εντός της πρώτης τριετίας.  

Τα είχε κωδικοποιήσει άριστα ο υφυπουργός Οικονομικών, Χάρης Θεοχάρης στη Βουλή απευθυνόμενος στον κ. Νίκο Παππά λέγοντας: «…επαγγέλλεστε μείωση συντάξεων εφόσον μειώνετε τις εισφορές ή αλλιώς μείωση της χρηματοδότησης του ΕΣΥ. Διότι είναι οι εισφορές υπέρ υγείας. Ή μείωση χρηματοδότησης της ΔΥΠΑ. Γιατί είναι εισφορές υπέρ των ανέργων. Ή θα μειώσετε λοιπόν τη χρηματοδότηση των ανέργων ή θα μειώσετε τη χρηματοδότηση της υγείας ή θα μειώσετε τη χρηματοδότηση των συντάξεων ή και τα τρία μαζί σε κάποιο συνδυασμό».

 

Ένα καλό τριπλό ερώτημα για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην επόμενη τηλεοπτική σύνδεση από το αρχιπέλαγος. 

Ο κύριος Κασσελάκης καυχήθηκε και χθες, ότι έχει διαμορφώσει ένα «καινοτόμο» φορολογικό πλαίσιο το οποίο, όπως είπε, όταν το αναλύει «και σε διευθύνοντες συμβούλους στην Ελλάδα λένε ναι, αυτό βγάζει νόημα». Ξ

ανά δια στόματος του κυρίου Θεοχάρη στη Βουλή οι καινοτόμες ακοστολόγητες προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνουν:

Μείωση κατά 30% μέσο όρο του φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων. Την κοστολογεί στα 124 εκατ. Όταν με 12 δισ. φόρο, είναι 3,6 δισ.

Μείωση ΦΠΑ από το 24% στο 21%, από το 13% στο 11% και από το 6% στο 5%. Είναι 2,4 δισ.

Εισαγωγή του αγροτικού πετρελαίου στο 6% που δεν επιτρέπεται από την Ε.Ε.

Τα απλά νούμερα δεν τα θυμάται, τα πολύπλοκα δεν τα ξέρει το πρόγραμμα του είναι μνημείο μπακαλικής αλλά…

 

ΣΥΡΙΖΑίκα ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΑ ΠΑΡΑΤΡΑΓΟΥΔΑ: Για γέλια ή για κλάματα; Ο επαγγελματίας μετακλητός της ΝΔ Νικόλας Φαραντούρης πρώτος σε προτιμήσεις στον ΣΥΡΙΖΑ

Από τα γραφεία γαλάζιων βουλευτών και υπουργών έγινε γνωστός αντιδεξιός και βαψομαλιάς επαναστάτης

 Μπράβο στη ΝΔ που πότιζε χρόνια τέτοιο φυντάνι!


Του ΚΛΕΑΡΧΟΥ ΚΟΝΤΟΥ

Ποιος είναι ο Νικόλας Φαραντούρης που βάφει ξανθά τα μαλλιά του και προβάρει ως φαβορί για να καταλάβει μία θέση ευρωβουλευτή;

Για πάμε να δούμε που έχει εργαστεί αυτός ο θερμός αριστερός:

Τον Σεπτέμβριο του 2004 ΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ως επιστημονικό προσωπικό στο υπουργείο Ανάπτυξης με απόφαση του τότε υπουργού Γιώργου Σουφλιά.

Τον Δεκέμβριο 2004 αποσπάται ΚΑΤΑ ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΗ στο γραφείο του υπουργού Ναυτιλίας Μανώλη Κεφαλογιάννη.

Τον Σεπτέμβριο του 2007 αποσπάται στο γραφείο του υπουργού Ναυτιλίας Γιώργου Βουλγαράκη.

Δηλαδή επί της ουσίας συνέχισε την απόσπασή του και με τη δεύτερη κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή έως τον Μάρτιο του 2009.

Το 2013, επι μνημονίων, ΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ισόβιο μέλος του ΔΣ στο Ίδρυμα Υπατία με απόφαση του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα.

Τον Αύγουστο 2015 ΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ αναπληρωτής διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, αλλά μάλλον δεν του άρεσε και τρεις μήνες μετά παραιτείται.

Σε όλη την διάρκεια της θητείας του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, μένει αναξιοποίητος.

Τον Δεκέμβριο του 2019, λίγους μήνες μετά την επικράτηση Μητσοτάκη, ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ μέλος της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού με απόφαση του υφυπουργού Αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη.

Το 2023 το καλοκαίρι επανασυστήθηκε σε όλους μας, ως υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και τώρα διεκδικεί θέση στο Ευρωκοινοβούλιο παίζοντας σε όλους μας τον ρόλο του βαρύ αντιδεξιού και του αμόλυντου αριστερού.

Κύριε Φαραντούρη ποιον κοροϊδεύετε;

Και για να δείτε την κατάντια του ΣΥΡΙΖΑ, τον Φαραντούρη έβγαλε πρώτο στις προκριματικές εκλογές ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ που πήγε να ψηφίσει.

Αν δηλαδή πιστέψουμε ότι είχαμε αδιάβλητες εκλογές και όλα γίνανε νόμιμα, ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ έστειλε την προτίμησή του σε έναν επαγγελματία μετακλητό υπάλληλο της Νέας Δημοκρατίας

 

Είναι για να γελάς με τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και την απόγνωσή τους.

Είναι όμως και…

ΣΥΡΙΖΑίικα ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΑ ΠΑΡΑΤΡΑΓΟΥΔΑ: Η σαχλαμάρα του κάθε Φαραντούρη

 

 


 Του Κώστα Στούπα

Η αλήθεια είναι πως η αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας μιας οικονομίας "τρώγεται", αρκεί κάποιος να είναι στοιχειωδώς οικονομικά εγγράμματος και να διαθέτει ελάχιστη πολιτική σοβαρότητα.


Το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιος Ευρωβουλευτής κ. Φαραντούρης πριν λίγες μέρες αναρωτήθηκε δημόσια, αν η βαθμολογία BBB με αναβάθμιση των προοπτικών της ελληνικής οικονομίας από την  Standard & Poor's  "τρώγεται". 

 Προφανώς η έκφραση "τρώγεται" αφορά το αν αυτές οι αναβαθμίσεις έχουν κάποιο αντίκρισμα στην καθημερινότητα του πολίτη ή του φορολογούμενου.

Βεβαίως και έχουν. Η αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας έχει αντίκτυπο στη μείωση του κόστους δανεισμού. Όσο φθηνότερα δανείζεται μια χώρα τόσο μικρότερες δαπάνες έχει για τόκους.

Όσο λιγότερα πληρώνει τους δανειστές τόσο περισσότερα χρήματα περισσεύουν για την υγεία, την παιδεία, την άμυνα κλπ.

Αυτή είναι η μία πλευρά

Η  άλλη αφορά την διεύρυνση των δυνατοτήτων μείωσης της φορολογίας. Αν ο προϋπολογισμός είναι πλεονασματικός ή κλείνει με μικρότερο έλλειμμα υπάρχουν περιθώρια μείωσης των φόρων.

Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να τα καταλαβαίνει αυτά.

Δύο μέρες αργότερα, η ΕΛΣΤΑΤ και η EUROSTAT δημοσιοποίησαν στοιχεία για την πορεία των οικονομιών της Ευρωζώνης για το 2023 όπου επιβεβαιώνονται οι θετικές εκτιμήσεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.

Το 2023 η Ελλάδα πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα περί το 1,9% του ΑΕΠ όταν ο στόχος αφορούσε σε πλεόνασμα 1,1% του ΑΕΠ.

Το δημόσιο χρέος σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία διαμορφώθηκε στο 161,9% του ΑΕΠ με μείωση πάνω από 10 μονάδες σε σχέση με το 2022, υποχωρώντας σε στα τέλη του 2023 στα 356,7 δισ. ευρώ έναντι 356,8 δισ. ευρώ στα τέλη του 2022.

Το ΑΕΠ το 2023 αυξήθηκε στα 220,3 δισ. ευρώ έναντι 206,6 δισ. ευρώ το 2022 και 181,5 δισ. ευρώ το 2021.

Τα στοιχεία αυτά βέβαια σε γενικές γραμμές ήταν αναμενόμενα. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν αποτελούν θετική εξέλιξη.

Παρά την θεαματική μείωση του, το ελληνικό δημόσιο χρέος παραμένει το υψηλότερο της Ε.Ε. Τούτο μετά το 2032 που θα χρειαστεί να επαναδιαπραγματευτούμε τους όρους με τους δανειστές, μπορεί να εξελιχτεί σε πρόβλημα. Όπως είναι γνωστό, το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού δημόσιου χρέους τώρα βρίσκεται στους Ευρωπαίους εταίρους με χαριστικά επιτόκια περί το 1,5%. Η χώρα βγαίνει στις αγορές δανείζεται τώρα με υπερδιπλάσια επιτόκια.

Αυτό σημαίνει πως μας μένουν λιγότερο από 8 χρόνια για να μειώσουμε το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ σε ένα επίπεδο που θα είναι διαχειρίσιμο. 

Αυτό ΔΕΝ είναι βέβαιο πως είναι εφικτό.  

Επίσης, δεν  είναι βέβαιο αν...

 

ΣΥΡΙΖΑίικα ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΑ ΠΑΡΑΤΡΑΓΟΥΔΑ: Ζαγοράκη τρέμε !!! Ο (ΙΑΤΡΟΣ παρακαλώ!!!) ξάδελφος του εθνικού μας ψώνιου μάλλον σε χτυπάει στα ίσα στη γνώση και χρήση της Ελληνικής που για να την καταλάβεις θες μεταφραστή από τα Ελληνικά στα Ελληνικά !!! (Ο Κασσελάκης έχει ένα όραμα το οποίο αφουγκράζει εμένα προσωπικά (sic)!!! Τί πέταξε ο ιατρός ρε m@l@k3s ?)

 

ΣΥΡΙΖΑίικων δυναμικά ανερχόμενων παρατράγουδων κωμωδία

 




 








 
 

ΣΥΡΙΖΑίικης κασιαδιαρο-λαγνείας κωμωδία

 



 





 

ΣΥΡΙΖΑίικης σουργελο-ξεφτιλαροκρατίας κωμωδία