"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΙΜΕΝΑ ΒΓΑΛΙΜΙ ΟΞΩ ΤΡΑΚΤΕΡΟΜΑΓΚΑ


Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ


Για δες ρε πως μ αγάπησαν ξαφνικά όλοι. Μιλούν γι εμένα και το στόμα τους στάζει μέλι. «Σορόπια» να δουν τα μάτια σας. Για να μην τσακώνονται μάλιστα ποιος θα μου «τα ρίξει» πρώτος παίζουν το σύστημα ρολόι. Μου τα «ρίχνουν» εκ περιτροπής Η αρχή γίνεται κάθε χρόνο με τους αγρότες, για να πάρουν τη σκυτάλη οι γιατροί, να την δώσουν στους δασκάλους , αυτοί στους κηφήνες των ΔΕΚΟ, αυτοί στους καθηγητάδες, αυτοί στους λιμενεργάτες αυτοί στους άλλους, οι άλλοι στους παράλλους και πάει λέγοντας η κούρσα για να καταλήξει πάλι στους
αγρότες.
Όλοι τρέχουν για το καλό μου. Όλοι υπεράνω χρημάτων , σύγχρονοι ιεραπόστολοι και καραμουρτζούνηδες που προβάλλουν «ΘΕΣΜΙΚΑ» αιτήματα για το καλό το δικό μου. Οι γιατροί κλείνουν τα τσιφλίκια της μάνας τους «αγωνιζόμενοι» για την δικιά μου υγεία άσχετα αν μόλις πέσω στα χέρια τους κινδυνεύω ή να με γδάρουν ή να με «στείλουν», οι δάσκαλοι κλείνουν τα τσιφλίκια του πατέρα τους για την ποιότητα της παιδείας του δικού μου παιδιού, άσχετα αν το αφήνουν αγράμματο οι καθηγητάδες κλείνουν τα τσιφλίκια του αδελφού τους πάνω στις εξεταστικές πάντα για τη βελτίωση της εκπαίδευσης του δικού μου του παιδιού, άσχετα αν το μόνο που καταφέρνει είναι να πάρει ένα κωλόχαρτο χωρίς αντίκρισμα, οι ΔΕΗτζήδες μου αλλάζουν τα φώτα μέσα στον καύσωνα για το καλό το δικό μου άσχετα αν λιώσω όσο αυτοί παίζουν με τους διακόπτες, , οι ΟΣΕτζήδες ακινητοποιούν τους αραμπάδες της αδελφής τους πάνω σε γιορτές και περιόδους διακοπών πάντα για το δικό μου το καλό, άσχετα αν με βάζουν μέσα 2 εκατ. Ευρω την ημέρα ,οι λόρδοι του ΟΛΠ κλείνουν τα λιμάνια του παππού τους για το καλότης Ελλάδας άρα και το δικό μου το καλό άσχετα αν τους πληρώνω βασιλικούς μισθούς και χρυσές εθελούσιες και , ο κάθε τυχάρπαστος κουραμπιεδόμαγκας ελλείψει οργανωμένου κράτους και πολιτείας, μετατρέπει σε συντεχνιακό οχυρό ένα κομμάτι κρατικής περιουσίας και λέει ότι αγωνίζεται «θεσμικά» για μένα.


Τώρα τι είδους «αγώνας» είναι αυτός στον οποίο αποκλείεται ακόμα και ως μηδαμινή πιθανότητα το ενδεχόμενο της ήττας ποτέ δεν το κατάλαβα. Στην πιο ΑΠΛΗ μορφή αγώνα που μπορεί να φέρει στο μυαλό του ακόμα και ένα πιτσιρίκι υπάρχει το αρνητικό ενδεχόμενο του να δεχθείς «γκόλ»


Όλοι αυτοί οι καγκουρόμαγκες και οι τραχανοπλαγιάδες ΠΟΤΕ δέχθηκαν τελευταία φορά γκόλ, θυμάται κανείς? Έχει λήξει ποτέ κανένας από τους χιλιάδες ΣΙΚΕ «αγώνες» τους χωρίς να αποσπάσουν κάτι? Μιας και είμαι το μόνιμο αντικείμενο του πόθου τους που νομιμοποιεί τους διαχρονικούς τσαμπουκάδες τους, για πείτε μου κι εμένα να μάθω Χρόνια τώρα κάνουν την μικρή ή την μεγάλη αρπαχτή τους ή οποία είναι είτε άμεση είτε στη χειρότερη περίπτωση έμμεση (υπόσχεση του κράτους-οπερέτα για μελλοντική απόδοση λαφύρων) εν ονόματι του δικού μου καλού, και στρίβουν δια του αρραβώνος. Γάμος να με «αποκαταστήσουν» δεν γίνεται ποτέ.


«Διν θελουμι λιφτά.»λένε οι «μνηστήρες» - αγρότες που αυτήν την περίοδο έπεσαν στον έρωτά μου και έκοψαν την Ελλάδα στα χίλια
«Αγουνιζόμαστι, για να μην φτάν του προυιόν στουν καταναλουτή δέκα φουρές πανου απ ότι φεύγει απ του χουράφ»


Άντε ρε μεγάλε. Και ποιος σε διόρισε δικό μου συνήγορο? Και ποιος σου είπε ότι με ενδιαφέρει το όποιο δικό μου όφελος να είναι ΠΡΟΙΟΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΣ ή ΕΚΒΙΑΣΜΟΥ. Έκλεισες ποτέ κανένα δρόμο να διαμαρτυρηθείς για το σινάφι σου που εκμεταλλεύεται λαθρομετανάστες?. Εσύ που σε ρίχνουν οι μεσάζοντες και που σε νοιάζει πόσο θα αγοράσω εγώ το «προυιόν» σου πότε πήρες τελευταία φορά στη δούλεψή σου ΕΛΛΗΝΑ με κανονική αμοιβή και ασφάλεια? ΠΟΤΕ? Πας μια βόλτα στα χωράφια και ακούς όλες τις γλώσσες της οικουμένης εκτός από Ελλήνικά…
Εσύ που ζητάς ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα σαν να είσαι δημόσιος υπάλληλος, πότε πλήρωσες τελευταία φορά εργάτη τα νόμιμα και όχι τα ψίχουλα που έχει καθιερώσει η πιάτσα σου?

Κάνε τον σικέ «αγώνα» σου, διεκδίκησε την αρπαχτή σου αλλά εμένα άσε με απ έξω Μη με πιάνεις στο στόμα σου


Εμένα οι ΑΓΡΟΤΕΣ παππούδες και γιαγιάδες μου ούτε επιδοτήσεις ξεκοκαλίζανε για να κάθονται στα καφενεία, ούτε δρόμους κλείνανε ούτε είχαν στρατό Αλβανο-Πακιστανών να τους κάνουν τις δουλειές για ένα κομμάτι ψωμί, και ας ήταν δέκα φορές φτωχότεροι από εσένα. Είχαν όμως μέσα στην φτώχια τους κάτι που εσύ έχεις ξεχάσει ότι υπάρχει και που λέγεται ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και ΣΕΒΑΣΜΟΣ στο κοινωνικό σύνολο


Το κατάλαβες «αγωνιζόμενε» τρακτερόμαγκα ?


Εμένα μη με πιάνεις στο στόμα σου. Το πόσο θα αγοράσω εγώ το «προυιόν» σου είναι δική μου δουλειά, και ο όποιος αγώνας πρέπει να κάνω για να διεκδικήσω καλύτερη τιμή είναι δικός μου αγώνας και θέλω να είναι καθαρός.Αν πάλι εγώ και οι όμοιοί μου είμαστε ηλίθιοι και αδρανούμε μας αξίζει όχι 10 αλλά 100 φορές επάνω να το πληρώσουμε. Εσένα όμως συνήγορο δεν σε διορίσαμε
Και αν θες να μιλάς για πραγματικό αγώνα, άνοιξε τους δρόμους και έλα μια βόλτα απ τη Βουλή ή απ «του Μαξίμου» όπου «παίζει» το ενδεχόμενο να φάς και τίποτα μάπες από τα ΜΑΤ Ξέρεις σαν και αυτές που έφαγαν τα περήφανα γηρατειά στην δεκαετία του 80 απ τον πατέρα του νυν Ανελλήνιστου πρωθυπουργού βάζοντας τα γυαλιά σε όλους του σύγχρονους εκ του ασφαλούς κουραμπιεδόμαγκες. Τα θυμάσαι τα γεροντάκια της δεκαετίας του 80? Σου έβαλαν τα γυαλιά δικέ μου αλλά πέρα από τη μύτη σου δεν λες να δεις


‘Ελα λοιπόν από εδώ, ΠΑΤΑ ΛΙΓΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΝΑΡΚΟΠΕΔΙΟ αν σου βαστάει και τότε θα μπω κι εγώ μπροστά να τις φάω μαζί σου
Αλλά που είσαι. Να πατήσεις γερά έτσι? Οχι ενα γιουρούσι και λακήσαμε. Τι λες για κανένα μπλοκάκι μιας εβδομάδας έξω απ το Μαξίμου? Σου βαστάει?


Διαφορετικά «αγωνίσου» στα υπαίθρια πανηγυράκια που έστησες για την αρπαχτή σου πιες τις μπίρες σου κάνε την πλάκα σου ταλαιπωρώντας την υπόλοιπη κοινωνία αλλά ΕΜΕΝΑ ΜΗ ΜΕ ΠΙΑΝΕΙΣ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ

ΕΜΕΝΑ ΒΓΑΛΕ ΜΕ ΕΞΩ απ τα επιχειρήματά σου


Και για να είμαι σίγουρος ότι το κατάλαβες στο ξαναλέω ΙΜΕΝΑ ΒΓΑΛΙΜΙ ΟΞΩ…
Άντε τρακτερόμαγκα «κι σι καλη μιριά»


ΥΓ. Σε ποιόν έχεις κανονίσει να δώσεις τη σκυτάλη?

Δεν υπάρχουν σχόλια: