Ο θρίαμβος του τίποτε

Γράφει ο Στέλιος Ν. Κάνδιας

“Σκοπός είναι να παταχθεί η αθέμιτη αγορά που μαστίζει και την αγροτική οικονομία. Οι αγρότες είναι μαζί μας και πρέπει να συνεχίσουμε τις βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές” τάδε έφη ο/η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης.

“Επί των συγκεκριμένων αιτημάτων των παραγωγών καμία ξεκάθαρη απάντηση, καμία συγκεκριμένη απόφαση” τάδε έφη ο/η τομεάρχης γεωργίας της μείζονος αντιπολίτευσης

Το βλέπουμε και στις παρελάσεις/μαζώξεις των τρακτέρ “Τracterika 2010” (παρεμπιπτόντως οι αγροτικές κινητοποιήσεις έχουν μεταβληθεί σε έθιμο όπως τα Τζαμαλάρια και οι Κλαπουτάρκες στη Μακεδονία. Φαγητό, ποτό, πολλοί ξένοι τουρίστες [κατά προτίμηση Βούλγαροι φορτηγατζήδες και αξιωματούχοι...] και ακόμη περισσότεροι [τηλε]θεατές...).

(Και) για το αγροτικό ζήτημα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μηρυκάζουν τα ίδια και τα ίδια πράγματα από τον πρόεδρο του κόμματος ίσαμε τους θυρωρούς της Ρηγίλλης και της Ιπποκράτους.

Παρατηρήστε τις δηλώσεις της εισαγωγής. Είναι άραγε “εφετινής εσοδείας”; είναι περυσινές; Έχει σημασία; Τις ίδιες πάνω κάτω ευκολίες εκστομίζουν όλοι οι υπουργοί Αγροτικής Ανάπτυξης και τις ίδιες γενικόλογες κατηγορίες εκτοξεύουν οι της μείζονος αντιπολίτευσης τουλάχιστον τα τελευταία 20 χρόνια, με το μπλε να εναλάσσεται με το πράσινο. Μας έχουν όλοι τους κουράσει. Είναι ομολογουμένως κουραστικό να υποτιμούν τη νοημοσύνη σου. Να ανακυκλώνουν τις δηλώσεις τους αενάως. Ποιος ξέρει, μπορεί και να τις ανταλλάσσουν!

-“Πάρε μια καλή ομιλία μου για την οικονομία να τη χρησιμοποιήσεις του χρόνου που θα γίνετε κυβέρνηση”

-“Ευχαριστώ πολύ. Πάρε μια δική μου για την προστασία των δασών και τη χρησιμοποιείς στην επόμενη πυρκαγιά”.

Μια χορογραφία με τους χορευτές να εναλλάσσουν ρόλους. Ένα έργο με πάμπολλες επαναλήψεις στην εγχώρια θεατρική πολιτική σκηνή. Μανιέρα. Η λίμνη των ύπνων.

"Γυαλισμένες" δηλώσεις χωρίς αυτοκριτική, χωρίς αιδώ και χωρίς καμία οδό διαφυγής για εμάς! Αλήθεια τόσα "μπλόκα" στον σύγχρονο λόγο; Κρύβουν ότι δεν έχουν λύσεις και σχέδιο, ότι πορεύονταν δίχως πυξίδα. Και τώρα έχουμε στο λαιμό μας της Κομισιόν την αλυσίδα...

Πολύς θόρυβος για το τίποτε. Ο θρίαμβος του τίποτε. Ανακυκλώνοντας (δηλώσεις) στην Αθήνα.

ΠΗΓΗ SKAI.GR