(...)Το άρθρο 122 της Συνθήκης της Λισσαβώνας έχει δύο σκέλη.
Το πρώτο προβλέπει ότι οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. δύνανται να βοηθούν η μία την άλλη σε περίπτωση δυσκολιών και έλλειψης βασικών προϊόντων, κυρίως ενέργειας.
Το δεύτερο προβλέπει ότι όταν ένα κράτος-μέλος «αντιμετωπίζει δυσκολίες ή απειλήθηκε από σοβαρές δυσκολίες, εξαιτίας φυσικών καταστροφών ή γεγονότων εκτός ελέγχου, το Συμβούλιο των εθνικών κυβερνήσεων, με πρόταση της Επιτροπής, μπορεί να χορηγήσει οικονομική βοήθεια στο κράτος-μέλος».
Η Ελλάδα δεν αντιμετώπισε φυσικές καταστροφές. Επιχειρηματολογώντας κάποιος θα μπορούσε να πει ότι πίσω από τον οικονομικό όλεθρο βρίσκονται τα λάθη των Ελλήνων πολιτικών. Αν όμως δεν χαρακτηριστεί ως «εξαιρετικό συμβάν» η παγκόσμια κρίση, είναι δύσκολο να βρεθεί ο τύπος του συμβάντος που θα ενέπιπτε σ’ αυτή την κατηγορία.
Σημειωτέον ότι το άρθρο 122 επισημαίνει ότι οι εθνικές κυβερνήσεις θα μπορούσαν με τη συμβολή της Κομισιόν να αποφασίσουν τη σωτηρία της Ελλάδας ή της Πορτογαλίας. Ας ακούσουμε τους πολιτικούς ηγέτες της Ευρωζώνης. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αν συμβεί το χειρότερο, θα σώσουν την Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου