"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Η Λυρική, ο Γερουλάνος και ο coach Pangalos

Του Μπαμπη Παπαδημητριου

Δηλώνω εξαρχής ότι τρέφω τα πιο τρυφερά αισθήματα για τους ανθρώπους που μας ομορφαίνουν τη ζωή. Οπως οι εργαζόμενοι της Λυρικής Σκηνής. Οπως εκείνοι που στηρίζουν με τη δουλειά τους το Μέγαρο Μουσικής. Αλλά και όσοι εργάζονται στο ανακαινισμένο και αφημένο σε εχθρικό έδαφος Εθνικό Θέατρο.
Δυσκολεύομαι όμως να κατανοήσω γιατί είναι σωστό να αυξηθούν οι αμοιβές της Λυρικής κατά 6% το 2009 και ήδη κατά 7% το 2010. Τους τα χρωστούσαν; Η απάντηση, αν πιστέψω τον υπουργό Πολιτισμού, είναι πως «το ηθικό των εργαζομένων είναι σε πάρα πολύ άσχημη κατάσταση» (Πρακτικά της Βουλής, συζήτηση επίκαιρης ερώτησης με αριθμό 230/14.12.2009).

Και πού να δείτε, κύριε υπουργέ, το «ηθικό» των υπολοίπων. Θυμήθηκα, με την ευκαιρία, την, κατά διήγηση εργαζομένου μουσικού στην Καμεράτα του Μεγάρου, συμφωνημένη μείωση αποδοχών κατά 20% όταν, προσφάτως, ο μεγάλος υποστηρικτής της «έκοψε» τη χορηγία. Αλλά και τόσοι άλλοι εργάτες του πολιτισμού, που δεν πιθηκίζουν στα στούντιο των μεγαλοεργολάβων της «ενημέρωσης», που δεν έχουν ανταλλάξει την αξιοπρέπειά τους με τη λατρεία της βλακώδους επαναλήψεως προς δόξαν των μετρητών τηλεθέασης, από δύσκολη μέρα σε δυσκολότερη βρίσκονται!

Η ανάλυση του κ. Παύλου Γερουλάνου προς τον βουλευτή Καζάκο είναι εκπληκτική. Απόδειξη ότι ο κομμουνιστής ηθοποιός παραδέχθηκε πως «με τα όσα είπατε, μας αποστομώσατε». Σύμφωνα με τον κεντρικό πρωταγωνιστή σε δεκάδες λαϊκές τηλενουβέλες, σίγουρα πολύ κοντά στο πρότυπο του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, «οι καλλιτέχνες δεν μπορούν να προαγάγουν την τέχνη τους» επειδή «μένουν καθηλωμένοι». Στο βαθμολόγιο και μισθολόγιο του κράτους, βεβαίως.
Και όμως, κατά τον ίδιο πάντοτε βουλευτή, τα «ανελαστικά έξοδα του θεάτρου, μισθοί και λειτουργικά, ξεπερνούν τα 25 εκατομμύρια».
Συμφώνησε και ο υπουργός Πολιτισμού. Και έδωσε το παράδειγμα όσων εννοεί ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου όταν λέει ότι θα κρατά το 10% της εγκεκριμένης δαπάνης των υπουργείων. Το 2009, είπε ο κ. Γερουλάνος, το υπ. Οικονομικών «έδωσε εντολή για 90% απορροφητικότητα, δηλαδή η Λυρική έπρεπε να βγάλει τη χρονιά με 16,2 εκατ.». Ομως, συνεχίζει ο ίδιος, «για να κλείσουμε τη χρονιά χωρίς οφειλές, πρέπει να πληρώσουμε 34 εκατομμύρια, δηλαδή τα διπλάσια». Ο υπουργός κατηγορεί για την κατάσταση αυτή την προηγούμενη διοίκηση.

Δεν γνωρίζω αν έχει λάβει μέτρα λογοδοσίας και ποια. Γνωρίζω όμως πως «στη Λυρική αυτή τη στιγμή δουλεύουν 23 ράφτρες» και πως «η πιο ακριβοπληρωμένη παίρνει 3.000 ευρώ και πάνω, χωρίς τις υπερωρίες και άλλα προνόμια». Και προσθέτει πως το «τραγικό» είναι ότι «δεν τις χρησιμοποιούν», αλλά «όταν ανεβαίνει μια παράσταση, παίρνουν εξωτερικά συνεργεία για να κάνουν την ίδια δουλειά».
Ως εδώ καλά. Εκεί όμως που ο κ. Γερουλάνος με ξεπέρασε είναι όταν διαβεβαίωσε τον βουλευτή του ΚΚΕ ότι ο μισθός των αργούντων ραπτριών ή των «είκοσι οκτώ διοικητικών υπαλλήλων με 5.000 ευρώ χωρίς υπερωρίες» δεν είναι το θέμα. «Μακάρι να έπαιρναν όλοι τόσα», αναφωνεί ο υπουργός. Μήπως ο «αγαπητός φίλος» πρέπει να περάσει από τον coach Pangalos για να συζητήσουν πού είναι το θέμα;
πηγη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: