"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


500 μέτρα χθές, το απόλυτο μηδέν αύριο...



Γράφει ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ

Πεντακόσια μέτρα. Αυτή ήταν η απόσταση που χώριζε τη ζωή από τον θάνατο στην περίπτωση των δύο τρένων που λίγο έλλειψε να συγκρουστούν στην βόρειο Ελλάδα πριν από περίπου μια εβδομάδα.
Η είδηση πέρασε στα ψιλά και του τύπου αλλά και των τηλεοπτικών δελτίων πλην ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ εξαιρέσεων. Οι ειδήμονες πολυτεχνίτες και ερημοσπίτηδες της τηλεοπτικής ενημέρωσης που μεταμορφώνονται ανάλογα με τις ανάγκες της «είδησης» σε πιλότους, επιδημιολόγους, οικονομολόγους, εγκληματολόγους, συνταγματολόγους, χειρουργούς (τώρα τελευταία η ειδικότητα αυτή έχει μεγάλη πέραση) και ότι άλλο μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου προκειμένου να παπαρολογήσουν, το θεώρησαν απαξιωτικό το να ασχοληθούν με τα αίτια της παρ ολίγον σιδηροδρομικής τραγωδίας.
Πεντακόσια μέτρα είναι μεγάλη απόσταση. Αν δεν τρέξει ανθρώπινο αίμα η είδηση δεν έχει ενδιαφέρον.

Έχουν μπροστά τους έναν Δημόσιο Οργανισμό – Φαρσοκωμωδία που αποτελεί τον ΝΟΥΜΕΡΟ ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΙΝΔΥΝΟ, καθώς και πολλαπλά «καμπανάκια» που προειδοποιούν για τον κίνδυνο αυτό, και αντί να τον ΞΕΤΙΝΑΞΟΥΝ μήπως και σώσουν κάποιες δεκάδες αθώων επιβατών που βάζουν καθημερινά το κεφάλι τους στη λαιμητόμο που λέγεται ΟΣΕ , σφυρίζουν αδιάφορα
ΝΑΙ καλά το διαβάζετε. Πρόκειται για οργανισμό ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΙΝΔΥΝΟ που πρέπει να του αφαιρεθεί η άδεια ακόμα και για μεταφορά ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ.

Η εκάστοτε διοίκηση κατά θρασύτατο τρόπο ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΙ περιστατικά που σχετίζονται με θέματα ασφαλείας τα οποία ΔΕΝ τα καταγράφει ΠΟΥΘΕΝΑ.

Με απλά λόγια στην εποχή των computers και των αυτοματισμών η ασφάλεια ταξιδιών του ΟΣΕ επαφίεται στον ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ παράγοντα.
Οι διοικούντες τον οργανισμό-καρμανιόλα, γράφουν συστηματικά στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τα αιτήματα της Υπηρεσίας Ευρωπαικών Σιδηροδρόμων, για την δημιουργία μητρώου και διαδικασιών διαφάνειας για την καταγραφή επικινδύνων περιστατικών και καταστάσεων , ενώ αφήνουν την ασφάλεια επιβατών στο παραδοσιακό σύστημα που εγώ αποκαλώ ΧΕΙΡΟΓΛΥΚΑΝΟ.
Οι υπεύθυνοι του ΕΔΙΣΥ (Εθνικού Διαχειριστή Σιδηροδρομικής Υποδομής) αφού «ξέχασαν» να ενημερώσουν έγκαιρα την ηγεσία του υπουργείου Υποδομών η οποία έμαθε τα μαντάτα από τα blogs, (χωρίς να αντιδράσει για την μη έγκαιρη επίσημη ενημέρωσή της !!!) ισχυρίζονται πως υπάρχουν «δικλίδες ασφαλείας» οι οποίες όμως δεν στάθηκαν ικανές να αποτρέψουν πολλά περιστατικά των τελευταίων ετών που στοίχησαν τη ζωή σε 4 μηχανοδηγούς και συνοδεύτηκαν από αρκετούς τραυματισμούς. Οι ίδιες «δικλίδες ασφαλείας» πήγαν περίπατο και στην πρόσφατη περίπτωση της παρ ολίγον σύγκρουσης. Ο κίνδυνος προέκυψε και η σύγκρουση αποφεύχθηκε από ανθρώπινες ενέργειες

Ενδεχομένως με τις «δικλίδες ασφαλείας» να εννοούν την από ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ (!!!) ενημέρωση των μηχανοδηγών όπως συνέβη στις αρχές του 2009 με την αμαξοστοιχία 50 που εκτελούσε το δρομολόγιο Αθήνα - Θεσσαλονίκη της οποίας ο μηχανοδηγός ενημερώθηκε ραδιοφωνικά ότι ο κλειδούχος του σταθμού ξέχασε να επανατοποθετήσει κάποιο κλειδί, και ότι η αμαξοστοιχία έπρεπε να βρεθεί στην παρακαμπτήριο αντί της παράλληλης γραμμής για να αποφευχθεί η τραγωδία…

Ας μην αναφέρουμε τις διασταυρώσεις ξέφραγα-αμπέλια με δεκάδες μικρούς η μεγάλους δρόμους ή ακόμα και κατσικόδρομους αλλά και τις περιπτώσεις που ξεκινούν ανεξέλεγκτα από τους σταθμούς εμπορικές αμαξοστοιχίες με διπλάσια απ τον επιτρεπτό αριθμό βαγόνια που κανείς δεν ξέρει (η ξέρει και δεν μιλά) τι κουβαλάνε …

Μακάρι να βγώ αρχιψέφταρος, μεγαλύτερος και απο τους πολιτικούς μας, μα το μεγάλο κακό έρχεται. ΔΕΝ τίθεται θέμα υπερφυσικών ικανοτήτων, δεν τίθεται θέμα επαφής με πνεύματα. Τίθεται απλά θέμα θεωρίας πιθανοτήτων, η οποία αν δεν αλλάξει κάτι δραστικά σε αυτόν τον οργανισμό-καρμανιόλα, είναι απλά θέμα χρόνου να επαληθευτεί. Και τότε δεν θα μιλάμε για μέτρα που χωρίζουν τη ζωή απ το θάνατο αλλά για νεκρούς και επιζώντες

Απ τους διοικούντες ΔΕΝ περιμένω απολύτως τίποτα. Η μόνη ελπίδα να γίνει κάτι είναι να ΠΙΕΣΤΟΥΝ ΑΣΦΥΚΤΙΚΑ από τους πολυτάλαντους αστέρες της τηλεοπτικής ενημέρωσης. Ελπίζω μόλις οι δεύτεροι πετάξουν τις χειρουργικές μάσκες που φόρεσαν τις τελευταίες ημέρες κάνοντας την "πρακτική" τους στον Ευαγγελισμό, να καταφέρουν να δουν κατάματα την τραγωδία που έρχεται και να προσπαθήσουν να την αποτρέψουν…

Δεν υπάρχουν σχόλια: