Μια σκοτεινή δεκαετία...

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Δυσοίωνη ήταν η έναρξη της τρίτης χιλιετίας πριν από δέκα χρόνια, το έτος 2000.

Ενας Δημοκρατι­κός πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Μπιλ Κλίντον, είχε φέρει από την προη­γούμενη χρονιά τον πόλεμο στην Ευρώπη για πρώτη φορά μετά από 54 ολόκληρα χρόνια.

Χρησιμοποιώντας τη στρατιωτική ισχύ της Αμερικής και του ΝΑΤΟ για να αποσπάσει με τη βία το Κόσοβο από τη σερβική επικράτεια, μετέδωσε ένα εφιαλτικό μήνυμα: κάθε χώρα που αισθάνεται στρατιωτικά ισχυρή ή μπορεί να εξασφαλίσει τις κατάλληλες στρατιωτικές συμμαχίες, μπορεί να αποσπά ατιμώρητα εδάφη άλλης χώρας!

Το απαραβίαστο των συνόρων, η θεμελιώδης δηλαδή αρχή επί της οποίας είχε βασιστεί η μακρόχρονη ειρήνη μισού και πλέον αιώνα στην τόσο συχνά και φρικτά αιματοβαμμένη Γηραιά Ηπειρο, καταργήθηκε ντε φάκτο. Η υπό την αιγίδα των ΗΠΑ και της ΕΕ επακολουθήσασα διεθνής αναγνώριση της μονομερούς ανακήρυξης της ανεξαρτησίας του Κοσόβου, επισφράγισε το τέλος μιας ολόκληρης εποχής. Για πρώτη φορά μετά τις επιδρομές του Χίλτερ κατά της Τσεχοσλοβακίας, της Πολωνίας κ.λπ. νομιμοποιείται εκ νέου η χρήση στρατιωτικής βίας για την απόσπαση εδαφών από άλλο κράτος.

Η απροκάλυπτη νοθεία στη Φλόριντα, μέσω της οποίας απέσπασαν παράνομα την εξουσία ο Τζορτζ Μπους και τα νεοσυντηρητικά ακροδεξιά γεράκια που τον συνόδευαν στις προεδρικές εκλογές του 2000, σηματοδότησαν τους σοβαρότατους κινδύνους κατά των δημοκρατικών ελευθεριών που έφερνε την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα η ενίσχυση των ολοκληρωτικών τάσεων στους ηγετικούς κύκλους των ΗΠΑ. Η κορυφαίας πολιτικής σημασίας επίθεση εναντίoν των Δίδυμων Πύργων και του αμερικανικού Πενταγώνου, επαλήθευσε τους χειρότερους φόβους για τις προθέσεις της ακροδεξιάς ηγεσίας των ΗΠΑ.

Οι κατακτητικοί πόλεμοι που εξαπέλυσαν κατά του Αφγανιστάν και του Ιράκ οι Αμερικανοί, με πρόσχημα τον δήθεν «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», αποκάλυψαν τα σχέδια της Ουάσιγκτον να διεξαγάγει σειρά πολέμων προκειμένου να ελέγξει στρατιωτικά τη Μέση Ανατολή και τα πετρέλαιά της, στο πλαίσιο ενίσχυσης της παγκόσμιας κυριαρχίας των ΗΠΑ που διακήρυσσαν ανοιχτά οι νεοσυντηρητικοί του Μπους. Ευτυχώς, η ηρωική αντίσταση του λαού του Ιράκ μετά την υποδούλωση της πατρίδας του από τους Αμερικανούς κατακτητές, καθήλωσε τα στρατεύματα των εισβολέων και δεν τους επέτρεψε να επιτεθούν κατά της Συρίας και του Ιράν, όπως σχεδίαζαν. Ο κόσμος σώθηκε από τον νεοσυντηρητικό ζυγό.

Η δεκαετία άρχισε παράλληλα με την ολοκλήρωση της τεράστιας ανακατανομής του κοινωνικού πλούτου υπέρ των... πλουσίων μέσω της χρηματιστηριακής τρέλας. Αυτό που ζήσαμε στην Ελλάδα, όπoυ σχεδόν ολόκληρος ο πληθυσμός έπαιξε και έχασε στο χρηματιστήριο μεγάλο μέρος των αποταμιεύσεών του, νομίζοντας αφελώς ότι «το αφεντικό τρελάθηκε» και μοιράζει λεφτά, ήταν απλώς τμήμα ενός παγκόσμιου φαινομέ­νου. Παντού οι μικρομεσαίοι και οι φτωχοί έδωσαν τα χρήματά τους στους επιχειρημα­τίες. Επρόκειτο για τη μεγαλύτερη ανακα­τανομή πλούτου με ειρηνικές μεθόδους που έχει καταγραφεί στην ιστορία.

Οι ελευθερίες συρρικνώθηκαν σε βαθμό στραγγαλισμού στον αναπτυγμένο κόσμο κατά τη διάρκεια αυτής της σκοτεινής δεκαετίας. Στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη εγκαταστάθηκαν αποτρόπαιοι μηχανισμοί παρακολούθησης και καταγραφής όλων των δραστηριοτήτων εκατοντάδων εκατομμυρίων πολιτών. Ούτε ίχνος προσωπικής δραστηριότητας που να μην παρακολουθείται από τα σημερινά τερατώδη κράτη δεν έχει απομείνει. Καμία δικτατορία στο παρελθόν δεν είχε τόσο τρομερές δυνατότητες παρακολούθησης των υπηκόων της.

Εφιαλτικοί «τρομονόμοι» έχουν καταργήσει δημοκρατικές κατακτήσεις αιώνων. Ολες οι ατομικές ελευθερίες έχουν καταπατηθεί. Δυστυχώς όμως οι αντιδράσεις των πολιτών έχουν εκμηδενιστεί. Αβουλοι, αποδέχονται τα πάντα. Σχεδόν αδιαμαρτύρητα, πλέον. Κοινωνίες ανδραπόδων αναδύονται εκεί όπου υπήρχαν λαοί και πολίτες.

Τελειώνει όπως άρχισε αυτή η μαύρη δεκαετία. Με έναν Δημοκρατικό και πάλι πρόεδρο στις ΗΠΑ και μάλιστα μαύρο, τον Μπ. Ομπάμα. Μόνο που αυτός διεξάγει όχι έναν, αλλά δύο κατακτητικούς πολέμους! Τους ίδιους που ξεκίνησαν ο Μπους και οι νεοσυντηρητικοί. Και παράλληλα λαμβάνει χώρα εκ νέου μια κολοσσιαία αναδιανομή του πλούτου, με τους φτωχούς να γίνονται φτωχότεροι - αυτή τη φορά μέσω της οικονομικής κρίσης.

ΠΗΓΗ ΕΘΝΟΣ