Ζώντας μεταφυσικές καταστάσεις...

Γράφει ο ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ

Έχω καταλάβει ότι αν κλείσω την τηλεόραση ή, τέλος πάντων, επιλέξω το History Channel, ο κόσμος μου μεταμορφώνεται σε έναν υπέροχο κήπο. Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα να με απειλεί. Όσο μάλιστα παραμένω εντός σπιτιού, κοινώς δεν περνάω δίπλα από το γραμματοκιβώτιο, τόσο καλύτερα μου έρχονται τα πράγματα. Είμαι στην ασφάλεια του σπιτιού, δεν υπάρχει καμία άσχημη είδηση και το γραμματοκιβώτιο δεν κρύβει κανέναν λογαριασμό. Η ζωή έχει γίνει πλέον τόσο απλή!

Τι θέλει ο άνθρωπος; Την ησυχία του και λιγότερο άγχος για τα οικονομικά. Ο εκούσιος αυτισμός είναι η συνειδητή πολιτική επιλογή του μέλλοντος! Μη φλυαρώ, για μένα το σημαντικότερο μπλόκο των ημερών είναι ένα των ναζί, όπως βλέπω τώρα στο ντοκιμαντέρ. Και να που καταλαβαίνω ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται όχι ως φάρσα αλλά ως βίτσιο...

Παγωνιά, οι δρόμοι κλειστοί, οι Βούλγαροι εκνευρισμένοι, η χώρα αποκλεισμένη από τα χερσαία σύνορά της. Αυτό έχει να συμβεί από το 1943, είχε γίνει επί κατοχής από τους Γερμανούς. Τώρα γίνεται από αυτούς που έχουν το φυσικό και φυλετικό δικαίωμα να καταστρέφουν αυτόν τον τόπο.

Τηλεφωνώ σε μια πολιτική πηγή μου. Είναι γυναίκα, ανήκει στο κυβερνών κόμμα και μου μιλάει σαν λιμενεργάτης: «Και τι να κάνουμε, ρε μαλάκα, μου λες; Ακόμα και να θέλεις να δώσεις λεφτά κάτω από το τραπέζι δεν μπορείς να το κάνεις σε χιλιάδες ανθρώπους». Σωστά. Μετά δεν θα υπάρχουν ανακοινώσεις από τις Βρυξέλλες. Θα μας φωνάξουν να παίξουμε κατευθείαν στο Copa Africa.

Ζούμε πια μεταφυσικές καταστάσεις. Η κυβέρνηση αναμένει την κόπωση των αγροτών και την αποχώρησή τους από τα μπλόκα. Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, τα καλά τρακτέρ δεν κουράζονται ποτέ. Διότι ένα καλό τρακτέρ αποδίδει καλύτερα στην Εθνική παρά στο χωράφι. Του βγάζεις τις πινακίδες και το αφήνεις στην Εθνική. Εν ανάγκη, ας είναι το τρακτέρ το τελευταίο πράγμα που φύτεψες. Ακόμα και αν καταρρεύσει το σύμπαν, δεν θα πέσει το καφενείο του χωριού.

Έχουμε καταλάβει πως πρέπει να κοιτάξουμε την επόμενη μέρα, έτσι δεν είναι; Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι το παρτάκι που γινόταν τα τελευταία πενήντα χρόνια τελείωσε και δεν υπάρχει κανείς να μας φέρει ποτά, εντάξει; Η χώρα αργοπεθαίνει. Και μας απασχολεί το τομάρι μας ή οι ιδεοληψίες μας.

Η χώρα βυθίζεται σε κώμα. Στοιχειώδης ανθρωπισμός της διεθνούς κοινότητας θα μας έριχνε μια ατομική βόμβα για να τελειώσουμε ως χώρα, γένος, πείτε το όπως θέλετε.

Ας κρατήσουν σε μια κιβωτό καθαρούς και χαρακτηριστικούς Έλληνες, όπως τον Άδωνι και την Ευγενία, τον Ευαγγελάτο και την Τατιάνα, την Αννίτα και τον Καρβέλα, προκειμένου το είδος να αναπαραχθεί από την αρχή. Ας κρατήσουν και κανέναν γκέι για λόγους πολιτικής ορθότητας...