"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα

Του Κ. Σ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
(papanikolaou.konstantinos@gmail.com)

Ο Γ. Παπακωνσταντίνου είπε, τελευταία, σε σύσκεψη βουλευτών του ΠΑΣΟΚ ότι «στο ΔΝΤ δεν θα ήμασταν χειρότερα. Θα παίρναμε πάνω κάτω τα ίδια μέτρα και θα είχαμε 30 δισ. στα ταμεία μας».
Η Λούκα Κατσέλη από την άλλη και ταυτόχρονα επισήμανε με νόημα ότι αν η Ε.Ε. -ελλείψει μηχανισμών- αδυνατεί να ελέγξει τη συστημική αστάθεια και «να λύσει τα του οίκου της», είναι φυσικό κάποιες χώρες «να αναζητήσουν διεξόδους αλλού».

Με άλλα λόγια, διαπιστώνοντας την απροθυμία της Ε.Ε. να προχωρήσει σε συγκεκριμένα μέτρα οικονομικής στήριξης της Ελλάδας και φοβούμενη ότι μπορεί να αναγκαστεί να προσφύγει στο ΔΝΤ, η κυβέρνηση αρχίζει να προετοιμάζει την κοινή γνώμη γι’ αυτό το ενδεχόμενο. Με τις δηλώσεις των αρμόδιων υπουργών επιχειρεί να διαμορφώσει το κατάλληλο κλίμα, ώστε η κίνηση αυτή να μην προκαλέσει σοκ, να περιοριστούν οι παρενέργειες στην οικονομία, και να αποφευχθούν οι έντονες αντιδράσεις.

Τα μέτρα που φοβάται να πάρει, ή να επιβληθούν επί των ημερών της, η κυβέρνηση είναι το πάγωμα μισθών και οι περικοπές επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων μόνο για αρχή αρχή. Τα χειρότερα έπονται για τους εργαζομένους -πρωτίστως του δημόσιου τομέα- καθώς εντείνονται οι πιέσεις από τις Βρυξέλλες για μέτρα-σοκ. Στο στόχαστρο είναι η απομάκρυνση των πάσης φύσεως συμβασιούχων που δεν προστατεύονται από τις συνταγματικές διατάξεις περί μονιμότητας, το περαιτέρω ψαλίδισμα αποδοχών, η κατάργηση του 14ου μισθού, η αύξηση ΦΠΑ και πρόσθετοι φόρους σε καύσιμα και είδη πολυτελείας.

Πιασμένη στη «μέγγενη» της Ε.Ε., η κυβέρνηση δεν έχει μεγάλα περιθώρια χειρισμών και το ένα σενάριο είναι να υποχρεωθεί να υποκύψει στις απαιτήσεις του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών. Τότε, όμως, περιμένει αλυσιδωτές δυσμενείς παρενέργειες στην οικονομία, με έξαρση της ανεργίας, μείωση της κατανάλωσης και κλείσιμο μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Φυσικά και τις αναπόφευκτες κοινωνικές εντάσεις. Το δεύτερο είναι το σενάριο που περιέγραψε ο Γ. Παπακωνσταντίνου, λέγοντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ ότι
«στο ΔΝΤ δεν θα ήμασταν χειρότερα. Θα παίρναμε πάνω κάτω τα ίδια μέτρα και θα είχαμε και 30 δισ. στα ταμεία μας».
Πού θα κάτσει η μπίλια, αφού περί ρουλέτας πρόκειται και όχι περί πολιτικού σχεδιασμού, θα φανεί σύντομα. Το μόνο γνωστό είναι η αφόρητη μοναξιά του Γ. Παπανδρέου, που έχει επιλέξει να πορεύεται μόνος του. Ακόμα και χωρίς τους κυβερνητικούς του συνεργάτες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: