"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Η "λέξη" που μπορεί να τινάξει τον κοινωνικό ιστό και το ΠΑΣΟΚ στον αέρα

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΡΜΑΟΥ
(Άρθρο απο "Το Ποντίκι)

Μυστήριο καλύπτει τις προθέσεις της κυβέρνησης ως προς τον τρόπο που χειρίζεται τη μέλλουσα νομιμοποίηση των μεταναστών (άσε την τρέχουσα αποκατάστασή τους...).
Φέτος ο πρωτοχρονιάτικος μποναμάς του ΥΠΕΣ (στην ιστοσελίδα του) ήταν μια καθαρά νομική εξίσωση με την οποία το δυναμικό εμπειρογνωμόνων του προσπάθησε να αναχαιτίσει τη λεξικογραφία και το γλωσσικό αίσθημα τεράστιων (ακόμη) μαζών πληθυσμού: "Υπηκοότητα ίσον ιθαγένεια και ιθαγένεια ίσον υπηκοότητα". Το τι επακολούθησε στο Διαδίκτυο, κι όχι μόνο από αλλόφρονες αρχαιόπληκτους και πατριδοκάπηλους, είναι αδιανόητο (και ο Τύπος ελάχιστα το μαρτυρεί) (...)

Τι επιδιώκει άραγε η κυβέρνηση; Να πείσει τον οποιονδήποτε πάππου προς πάππου θαλασσοδαρμένο ή ορεσίβιο αυτής της γης ότι μέσα σε χρόνο μηδέν, και με διαδικασίες απαραίτητες και θεμιτές, πλην όμως συνοπτικές, μπορεί να μοιραστεί το συλλογικό και ατομικό του καταγωγικό αυτοείδωλο (όπου παραπέμπει συγκινησιακά η λέξη "ιθαγένεια") με έναν (αναξιοπαθούντα και αξιαγάπητο έστω) έπηλυ από την Υποσαχάρια Αφρική; (Προσοχή: σε χρόνο μηδέν και με συνοπτικές διαδικασίες! Ητοι εκβιαστικά -γιατί, με πίστωση χρόνου, όλα αλλάζουν, και θα αλλάξουν).

Δεν θα ήταν αφάνταστα απλούστερο τώρα να αξιωθεί η απόλυτη και ισότιμη εκ μέρους όλων παραδοχή του ως συν-πολίτη και μόνο; Η νομοταγής συν-ύπαρξη, την οποία ορίζει χωρίς συναισθηματισμούς και αοριστίες η λέξη "υπηκοότητα"; Είναι αυτό λίγο; Και ποιο είναι το "πολύ"; Να υποθέσουμε ότι κάνει εδώ το ΥΠΕΣ αγώνα δρόμου με την "επείγουσα" παγκοσμιοποίηση; Θέλοντας, λες, να τιμωρήσει τους "Ελληναράδες" και τα "εθνίκια", βάζει σε τέτοια δοκιμασία τη νοημοσύνη (και τα συνεπαγόμενα αισθήματα) του μέσου όρου; Μα τότε η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να καταφέρει "διπλό χτύπημα" (και, σε κάποιο βαθμό, "τυφλό")!

Τόσο "ιερό" θεωρεί τον τελευταίο τούτο στόχο (την εξόντωση του εθνικισμού), ώστε και ο πρώτος (ο μείζων στόχος) να διακινδυνεύει στην πράξη να ματαιωθεί και αυτή να "φάει το κεφάλι της";

Εκτός... Εκτός κι αν πιστεύει αφενός ότι η εθνική συνείδηση "έχει μετρημένα τα ψωμιά της", ή είναι κιόλας ένας "άταφος νεκρός", και αφετέρου ότι οι νέοι ιθαγενείς αρκούν για να ξαναφέρουν το ΠΑΣΟΚ στην αρχή. Ποιος, αλήθεια, πιστεύει στην εκδοχή ότι αγνές ιδέες ωθούν ένα κόμμα εξουσίας να τινάξει τον κοινωνικό ιστό της χώρας και το μέλλον του στον αέρα για μια λέξη;

Δεν υπάρχουν σχόλια: