Ακριβά μπορεί να πληρώσει ο εργοδότης την αθέτηση των υποσχέσεών του για πρόσληψη, αφού μπορεί να υποχρεωθεί να καταβάλει στον εργαζόμενο ως αποζημίωση τα χρήματα που αυτός θα έπαιρνε από άλλη εργασία, την οποία απέρριψε αναμένοντας την πρόσληψή του.
Σύμφωνα με τον Αρειο Πάγο, η ματαίωση της συμφωνίας για πρόσληψη αποτελεί συμπεριφορά αντίθετη στην καλή πίστη και τα χρηστά συναλλακτικά ήθη και γι’ αυτό ο εργαζόμενος μπορεί να διεκδικήσει δικαστικά ως διαφυγόν κέρδος, τα ποσά που θα κέρδιζε σε άλλη απασχόλησή του. Στην περίπτωση δε αυτή θα πρέπει να αποδείξει ότι βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις ή είχε πρόταση από κάπου αλλού και συνεπώς ήταν σε θέση να συνάψει κάποια άλλη εργασιακή σύμβαση.
Στη συγκεκριμένη υπόθεση που απασχόλησε το ανώτατο δικαστήριο, υπέβαλε αγωγή εναντίον ξενοδοχειακής μονάδας στη Βόρεια Ελλάδα ένας υποψήφιος για να εργαστεί σε αυτή σε διευθυντική θέση. Οι διαπραγματεύσεις είχαν προχωρήσει και είχε συμφωνηθεί το καλοκαίρι του 2002 να αναλάβει διευθυντικό πόστο σε ξενοδοχείο στη Χαλκιδική με αμοιβή 23.000 ευρώ ετησίως συν διάφορα μπόνους που θα εισέπραττε, ανάλογα με τη διακύμανση του ετήσιου τζίρου της επιχείρησης.
Δείχνοντας εμπιστοσύνη στις διαβεβαιώσεις των υπευθύνων του ελληνικού ξενοδοχείου για την επικείμενη πρόσληψή του, απέκρουσε άλλη προσφορά που του είχε γίνει για σύναψη εργασιακής σύμβασης από γερμανική ξενοδοχειακή επιχείρηση στο Βερολίνο. Σύμφωνα με την έγγραφη πρόταση, θα μπορούσε να εργαστεί ως μάνατζερ από το καλοκαίρι του 2002 για έναν χρόνο με ετήσιες αποδοχές 36.400 € και δυνατότητα περαιτέρω απασχόλησης.
Ματαίωση συμφωνίας
Σύμφωνα με την αγωγή, ο εργαζόμενος απέκρουσε τη συγκεκριμένη πρόταση, βέβαιος για την πρόσληψή του στην Ελλάδα. Ωστόσο την επόμενη μέρα της συμφωνίας τους με την ελληνική επιχείρηση για την αμοιβή, η ξενοδοχειακή μονάδα ματαίωσε τη σύναψη σύμβασης και του γνωστοποίησε ότι δεν επιθυμεί την περαιτέρω συνεργασία τους.
Ο ΑΠ έκρινε (2295/09) ότι υπέστη πράγματι ζημιά ύψους 36.400 €, ποσό που θα κέρδιζε από την ετήσια απασχόλησή του στη γερμανική εταιρεία εάν δεν απέκρουε την προσφορά της. Το ποσό αυτό οφείλει να του καταβάλει η ελληνική επιχείρηση που αθέτησε τη συμφωνία κατά παράβαση της καλής πίστης και στάθηκε αφορμή για να αποκρούσει την προσφορά εργασίας στο εξωτερικό, με συνέπεια να πρέπει να καλυφθεί το διαφυγόν του κέρδος (σύμφωνα με τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα).
ΠΗΓΗ ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου