"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Το Επος των 40 δισ. ευρώ...

Του ΓΙΑΝΝΗ ΞΑΝΘΟΥΛΗ

Αν είναι δυνατόν!!! ΕΜΕΙΣ να φιγουράρουμε ως ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΣΤΗΝ -να μην πω- ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ σ' ένα περιοδικό όπως το γερμανικό «Focus», που οι Γερμανοί γιάπηδες το παίρνουν και το μελετούν την ώρα που αφοδεύουν τα περισσεύματα της ...πατατοφαγίας τους!

Αν είναι δυνατόν... ΕΜΕΙΣ που έχουμε μεταπολεμικά εθιστεί στον γερμανικό εξπρεσιονισμό, που λατρέψαμε τις πολιτικές εξυπνάδες του Βιμ Βέντερς, που την Ούτε Λέμπερ την έχουμε κορόνα στο κεφάλι μας, που δείξαμε όσο κανείς κατανόηση στις σοδομικές τάσεις του μακαρίτη Φασμπίντερ, που συγχωρήσαμε σχεδόν όλη την περίοδο της γερμανικής Κατοχής, που πουλήσαμε σε χαριτωμένους Γερμανούς οικόπεδα σε νήσους και βραχονησίδες, που αποθεώσαμε τον γερμανικό ιδεαλισμό της αλησμόνητης βασιλικής οικογένειας, που..., που..., που... ζαλίστηκα και μόνο που σκέφτομαι πόσα μας συνδέουν...

ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ! Για να μην περάσω στην κοσμετολογία και στην υπερκατανάλωση των προϊόντων της NIVEA, της Μπάγερ και τη Μερσεντές.

ΕΜΕΙΣ απατεώνες, που αποδεχτήκαμε την τρυφερή συγγνώμη των μετανοημένων ΝΑΖΙ, που χειροκροτήσαμε εν ζωή τη Λένι Ρίφενσταλ, που βοηθήσαμε στην ανόρθωση της γερμανικής οικονομίας στα χρόνια του παλιού ...μοντγκόμερι και των αδελφών Κέσλερ!

ΕΜΕΙΣ, που καλύτερο από τον Φάουστ «σε ΟΛΕΣ του τις εκδοχές, δεν είχαμε», αφού και ο αξέχαστος Αλέκος Σακελλάριος εμπνεύστηκε από το έργο του Γκέτε το δικό του «Αλλοίμονο στους νέους»... Τι να πρωτοθυμηθώ από την ακμή της γερμανόφιλης περιόδου μας (χώρια οι καλοί παλιοί δωσίλογοι της Κατοχής), πού να πρωτοκοιτάξω και να μη δω σινεφίλ θαυμαστές του Στέρνμπεργκ, του Φριτς Λανγκ, του Χέρτζογκ ή αναγνώστες (ήρωες κατά τη γνώμη μου) των βιβλίων του Γκίντερ Γκρας και άλλων δυσκολονόητων σφιχτοκώληδων συναδέλφων του!

ΕΜΕΙΣ, λοιπόν, απατεώνες!!

Ξεχάσατε, κύριοι Γερμανοί -που πίσω σας «Γερμαναράδες» σάς ανεβοκατεβάζουμε-, με τι χαρά σάς κάναμε κοινωνούς του ΟΤΕ και άλλων ευαγών ιδρυμάτων, όπως ο τηλεοπτικός ΑΛΦΑ, πόσο συμμεριστήκαμε την καπαρντίνα του κύριου Χριστοφοράκου, τις τοστιέρες και όλα τα φουρνάκια της «Ζίμενς», πόσα γερμανικά λυκόσκυλα υιοθετήσαμε, πόσο θαυμάζαμε την κομμουνιστική ευημερία της αξεπέραστης Ανατολικής Γερμανίας απ' όπου προέρχεται και η καγκελάριος με την αξιαγάπητη κύφωση, ώσπου γκρεμίστηκε το ΤΕΙΧΟΣ και κάναμε την υποκριτική χαρά της ελευθερίας σας (που να μη σώνατε).

ΕΜΕΙΣ, που μετά το γυρίσαμε και βουρκώσαμε όταν είδαμε το φιλμ «Η ζωή των άλλων».

ΕΜΕΙΣ, που μπορεί να ζητάμε τα μάρμαρά μας απ' τους Εγγλέζους ΑΛΛΑ δεν είπαμε ΠΟΤΕ ότι πρέπει να επιστρέψετε στην Τουρκία ΟΛΟ το «μουσείο» της Περγάμου που κατακλέψατε ως αρχαιολάτρες!

ΕΜΕΙΣ... απατεώνες και σεις οι άριστοι και καλοί; Ξεχάσατε πως ο κ. Σημίτης και ο κ. Μητσοτάκης (κι άλλα στιβαρά αγόρια της πολιτικής) στη Γερμανία διδάχτηκαν το σολφέζ της αξιοσύνης τους; ΤΕΛΟΣ, ξεχάσατε πόσο σας θαύμαζε, ως καραφασίστες, ο Ιωάννης Μεταξάς κι ότι... το μεγάλο μπουγέλωμα της σάτιρας το άρπαξαν στο Επος του Σαράντα οι Ιταλοί κι όχι εσείς; Οπως λέει και η κουμπάρα μας, μας το κρατάτε μανιάτικο που ξαποστείλαμε τον Οθωνα και την Αμαλία. ΟΜΩΣ μην ξεχνάτε πως μετά από μισό περίπου αιώνα κάναμε εισαγωγή την αδελφούλα του Κάιζερ, τη Σοφούλα...

Μας πικράνατε, κυρία Μέρκελ, γι' αυτό πάλι θυμήθηκα τη θητεία μου στο «ελαφρό» θέατρο και σας αφιερώνω ένα από τα αθάνατα τραγούδια της Σοφίας Βέμπο, με ευρωπαϊκή ανιδιοτέλεια...

Βγάζει η Μέρκελ το βρακί της
και ξεχνά τη συστολή της
μες στη γουρουνιά.

Και μια νύχτα του Φλεβάρη
παίρνει σκούπα και σφουγγάρι
και μας ξεπετά...

Τα ταμεία της δεν δίνουν
ούτε ΕΝΑ ευρώ,
ρίχνει συνεχώς πασιέντζες
μελετά Ταρώ...

Τι κρίμα!
στ' αληθινά κρίμα,
σ' έφαγε Αγγέλα μου
το πείσμα για το χρήμα!

ΕΧΕΙ πάθει αλλεργία
για Ελληνες κι ελληναρία
και μας απειλεί.

Τραγουδά Μπετόβεν, Μάλερ
πίνει ασπιρίνες Μπάγερ
και μονολογεί.

Γκρίχελαντ απατεώνες
φτάνει ώς εδώ
και στον Σαρκοζί το είπα
πως δεν σας μπορώ.

Τι δράμα!
Τι φοβερό δράμα!
Ξανά δεν θέλω απ' την Ελλάδα
ούτε... γράμμα...

ΚΑΙ τράβηξε η καημένη
ψηλά το φερμουάρ
και πίστεψε πως είναι
αθώα Γκιουλ Μπαχάρ...

...Μην ξεχνάτε, τη Δευτέρα έχουμε άνοιξη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: