Η Ρώμη μίλησε (η υπόθεση έκλεισε)

Με τον ΣΥΡΙΖΑ και με τον κύριο Κοροβέση παρά το γεγονός οτι έχω φιλοξενήσει αρκετά άρθρα του με χωρίζει ΧΑΣΜΑ ΧΑΣΜΑΤΩΝ. Πρόκειται για το ίδιο χάσμα χασμάτων που με έχει κρατήσει ΜΑΚΡΙΑ και απο τα πέντε ΤΡΙΣΑΘΛΙΑ  ΚΟΜΜΑΤΑ της Βουλής καθώς και από όλα όσα τρέφουν ελπίδες να διαβούν την πόρτα της στο μέλλον.

Αυτή την φορά όμως δεν θα περιοριστώ σε μια απλή αναδημοσίευση ενός άρθρου.

Θα προσυπογράψω και με τα δυό μου χέρια και θα παρακαλέσω όσους φίλους bloggers το διαβάσουν και αν έχουν αμερόληπτη αίσθηση της δικαιοσύνης να το αναπαραγγαγουν στα ιστολόγιά τους για να μάθουν όλοι την άθλια αντιμετώπιση που είχε ο συγκεκριμένος Ελληνας πολίτης απο κράτος-σύμμαχο που θέλει να αποκαλείται Δημοκρατία...

Απ την άλλη μεριά αυτή η ΑΘΛΙΑ ΠΡΟΣΒΟΛΗ για Έλληνα πολίτη είναι μια καλή ευκαιρία και για τον κύριο Κοροβέση αλλά και για τον χώρο στον οποίο βρίσκεται "ΣΥΡΙΖΑ" να ξανασκεφτούν τις θεωρίες τους που έπικροτούν πολιτικές που τείνουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Ισλαμικό ξέφραγο αμπέλι...

Του ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ

(perkor29@gmail.com)

Ολα άρχισαν από τη στιγμή που το Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο «The phenomenon of torture» (Το φαινόμενο του βασανιστηρίου).  Την εισαγωγή και την επιμέλεια του βιβλίου είχε ο Γουίλιαμ Σουλτς, πρόεδρος της Διεθνούς Αμνηστίας των ΗΠΑ, και τον πρόλογο ο Ε. Μεντέζ, ο ίδιος θύμα βασανιστηρίων, πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου για τη Διαρκή Δικαιοσύνη και ειδικός σύμβουλος του γραμματέα του ΟΗΕ για την πρόληψη των γενοκτονιών. Το βιβλίο είναι μια ανθολογία κειμένων από την εποχή του Χριστού, που κατατάσσεται στα θύματα βασανισμού (η σταύρωση ήταν ένας παρατεταμένος βασανισμός που δεν αποσκοπούσε στην ομολογία του θύματος, αλλά στον μαρτυρικό του θάνατο) και φτάνει μέχρι το Γκουαντάναμο.

Οπως σημειώνει ο Σουλτς στην εισαγωγή του, στο βιβλίο αυτό έχουν επιλεγεί τα καλύτερα και τα πιο διεισδυτικά κείμενα που έχουν γραφτεί γι' αυτό το φαινόμενο. Τα βασανιστήρια είναι το πιο διαδεδομένο έγκλημα κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και είναι η τρέχουσα πρακτική σε εκατό χώρες, συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ. Ανάμεσα σ' αυτούς που ανθολογούνται είναι οι: Μισέλ Φουκό, Βολτέρος, Αλεξάντερ Σολτζενίτσιν, Φραντς Φανόν, Πιερ Βιντάλ Νακέ, Χάνα Αρεντ και πολλοί άλλοι.

Ο ανθολόγος επέλεξε και δύο Ελληνες. Τη Μιμίκα Χαρίτου Φατούρου και τον υποφαινόμενο, δημοσιεύοντας εκτενή αποσπάσματα από τους «Ανθρωποφύλακες». Η Ενωση Πανεπιστημιακών των ΗΠΑ πρόσεξε τη δική μου συνεισφορά και αφού βεβαιώθηκε πως βρίσκομαι ακόμα εν ζωή, με προσκάλεσε στο ετήσιο συνέδριό της.

Και από εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. Το προξενείο αρνείται να μου δώσει βίζα. Αλλά ύστερα από πιέσεις της πρεσβείας μας στην Ουάσιγκτον, της Βουλής των Ελλήνων και του υπουργείου Εξωτερικών (θέμα τιμής, ήμουν τότε μέλος του ελληνικού Κοινοβουλίου) μού παραχωρήθηκε βίζα, αλλά αφού πρώτα βεβαιώθηκαν πως το αεροπλάνο βρισκόταν πάνω από τον Ατλαντικό και δεν μπορούσε να γυρίσει να με πάρει. Η βίζα μπήκε στο διπλωματικό μου διαβατήριο.

Και αυτές τις μέρες με επίμονα τηλεφωνήματα από το προξενείο των ΗΠΑ, με καλούσαν «διά υπόθεσίν μου», χωρίς να μου εξηγούν τίποτα παραπάνω. Οταν το διαβατήριό μου έφτασε στα χέρια του προξένου, μου επεστράφη με ακυρωμένη τη βίζα χωρίς καμία εξήγηση. Αυτό που είπαν ήταν πως έχω το δικαίωμα να ξανακάνω αίτηση, δικαίωμα δηλαδή που έχουν όλοι οι Ελληνες. Πάλι καλά που δεν μου το αφαίρεσαν και αυτό. Και ούτε είπαν πως θα μεταφέρουν τη βίζα στο κανονικό μου διαβατήριο.

Αυτή η νέα αίτηση ισοδυναμεί σαν να είσαι δευτεροετής φοιτητής και σε φωνάζει ο πρύτανης και σου λέει πως πρέπει να ξαναδώσεις πανελλήνιες εξετάσεις. Και κάτι που είναι ανεξήγητο, το διαβατήριο αυτό είχε λήξει μαζί με τη βουλευτική μου θητεία. Τώρα θα πρέπει να έχει πολτοποιηθεί και φυσικά μαζί με αυτό και η βίζα. Αυτό το ήξεραν. Γιατί εκτέθηκαν βάζοντας δύο φορές τη σφραγίδα άκυρο; Αμερικανική βλακεία, γραφειοκρατία; Συνδυασμός και των δύο; Αγνωστο.

Δεν είμαι ο πρώτος που γίνομαι θύμα εξευτελιστικής συμπεριφοράς από τις εγχώριες αρχές των ΗΠΑ.

Δεν είναι προσβλητικό για έναν Ελληνα πολίτη που δεν έχει διαπράξει κανένα αδίκημα να θεωρείται ανεπιθύμητος, χωρίς καμιά εξήγηση; Η υπόθεση που κάνω είναι πως βρίσκομαι φακελωμένος σε κάποιο αρχείο της CIA. Είναι γνωστό πως απόστρατοι αξιωματικοί της Αστυνομίας πωλούσαν έναντι αδράς αμοιβής λίστες υπόπτων. Είναι τα ίδια ονόματα που είχαν δημοσιευτεί κατά καιρούς και στις ελληνικές εφημερίδες. Και όταν βρέθηκε η πραγματική 17Ν, καταλάβαμε όλοι την κομπίνα με τους υπόπτους. Χρυσοφόρα επιχείρηση ο χαφιεδισμός, έστω και ο πλαστογραφημένος.