Οι βλάκες (έστω και Γερμανοί) είναι ανίκητοι

Του Θανάση Λυρτσογιάννη

Βλέποντας το κακόγουστο εξώφυλλο του γερμανικού περιοδικού Focus μπήκα στον πειρασμό να ξεστομίσω τη φράση "την εποχή που εμείς κτίζαμε Παρθενώνες εσείς τρώγατε βελανίδια", αλλά συγκρατήθηκα για δύο λόγους.

Ο πρώτος είναι η γερμανική κακογουστιά του περιοδικού, η οποία είναι ανάξια περαιτέρω προσοχής και ενασχόλησης μαζί της.

Ο δεύτερος είναι πως δεν ήθελα να κεντρίσω έναν λανθάνοντα ρατσισμό που όλοι σχεδόν κρύβουμε μέσα μας.

Αν αρχίζαμε ο ένας λαός να κατηγορεί τον άλλον θα ζημίωναν όλοι. Γιατί όταν οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να οικοδομήσουν το δικό τους σπίτι οφείλουν να έχουν ένα βασικό θεμέλιο. Τη δική τους ταυτότητα. Ταυτότητα που έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα, στον ελληνικό ορθό λόγο, στην ελληνική φιλοσοφία, στην ελληνική πόλη, στην ελληνική κωμωδία, στην ελληνική τραγωδία και γενικότερα στον ελληνικό πολιτισμό.

Εξάλλου, είναι γνωστό πως οι βλάκες είναι ανίκητοι, οπότε η οποιαδήποτε αντιπαράθεση μαζί τους δεν είναι παρά χάσιμο χρόνου και ενέργειας.

Γιατί οι υπεύθυνοι του περιοδικού όφειλαν να γνωρίζουν ότι στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο κόσμο με τις δυναμικά ανερχόμενες Κίνα, Ινδία, Βραζιλία και Ρωσία, η Γερμανία είναι καταδικασμένη να υποβιβαστεί στο κοντινό μέλλον σε μία δύναμη τρίτης αν όχι τέταρτης διαλογής.

Το μέλλον του Γερμανού, του Γάλλου, του Ολλανδού, του Σουηδού και του Ελληνα ασφαλώς βρίσκεται στην Ενωμένη Ευρώπη.

Σε μία Ευρώπη αλληλεγγύης και κοινών συμφερόντων, σε μία Ευρώπη κοινής άμυνας και κοινής εξωτερικής πολιτικής, σε μία Ευρώπη με κοινούς οικονομικούς στόχους και οικονομικές πολιτικές που επιτρέπουν την επίτευξή τους.

Τα υπόλοιπα είναι ανοησίες μικρόνοων πολιτικών ή εθνικιστών παλαιάς κοπής. Οι οποίες όμως αν αγνοηθούν απειλούν να τινάξουν στον αέρα το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

ΠΗΓΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ