Ενα ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ άρθρο των New York Times μεταφρασμένο απο τον ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ (Το πρωτότυπο ΕΔΩ )
Συμφωνα με το άρθρο:
H Goldman Shacks προσφέρθηκε να βοηθήσει την Ελλάδα τον περασμένο Νοέμβριο με ταμειακή διευκόλυνση η οποία δεν μετρά στο Δημόσιο Χρέος βάση των διεθνών στάνταρτ. Η πρακτική αυτή έχει συμβεί δεκάδες φορές σε χώρες σε όλη την Ευρώπη και το όφελος για τις κυβερνήσεις είναι ότι κρύβει τα χρέη των κρατών κάτω από το χαλί. Στην Ελλάδα συνέβη το ίδιο το 2001 και μέσω αυτού του δάνειου πήραμε το εισιτήριο για την Ευρωζώνη.
Το αποτέλεσμα αυτού του δανείου του 2001 ήταν 10 χρόνια με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης χαμηλή ανεργία και υψηλά κέρδη και αύξηση του ΑΕΠ
Στόχος του αρθρου είναι η καταγγελία της πρακτικής αυτής στο κοινό αλλά μας δίνει και μια εξηγηση για το τι έχει συμβεί στην χώρα του τελευταίους μήνες.
Το Άρθρο μιλά για Δεκάδες αντίστοιχες περιπτώσείς στην Ευρωπη. Λέει επί λέξη: In dozens of deals across the Continent, banks provided cash upfront in return for government payments in the future, with those liabilities then left off the books. Greece, for example, traded away the rights to airport fees and lottery proceeds in years to come.
Το κόστος για αυτή την ταμειακή διευκόλυνση θα ήταν αντίστοιχο με το παρελθόν όπου το κράτος παραιτήθηκε από τις εισπράξεις του Αεροδρομίου Αθηνών περίπου 300 εκατομμύρια δολάρια τα οποία θα δίνονταν σε διάφορους τραπεζίτες γνώστες της συμφωνίας. Η συμφωνία δεν θα ήταν γνωστή στο ευρύ κοινό καθώς Θα χρησιμοποιούνταν ονομασίες όπως Αίολος και Αριάδνη.
ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ
Wall St. Helped to Mask Debt Fueling Europe’s Crisis
By LOUISE STORY, LANDON THOMAS Jr. and NELSON D. SCHWARTZ
Published: February 13, 2010
Οι τακτικές της Wall Street οι οποίες οδήγησαν στην κρίση των στεγαστικών δάνειων στην Αμερική επιδείνωσαν την κρίση στην Ελλάδα και υπέσκαψαν το ευρώ οδηγώντας τις ευρωπαϊκός κυβερνήσεις να κρύβουν τα ιλιγγιώδη χρέη τους. Καθώς οι φόβοι για την Ελλάδα διαχέονται στις αγορές, αρχεία και συνεντεύξεις δείχνουν ότι με την βοήθεια της Wall Street’s η χώρα εμπλέχτηκε σε μια δεκαετή προσπάθεια να ξεγελάσει τα ευρωπαϊκά όρια για το χρέος. Μια συμφωνία από με την Goldman Sachs βοήθησε να κρυφτούν δισεκατομμύρια από τον ορατό στις Βρυξέλες προϋπολογισμό.
Ακόμη και όταν η κρίση ήταν κοντά στην κορύφωση της οι τραπεζίτες έψαχναν τρόπους να βοηθήσουν την Ελλάδα στέλνοντας στο μέλλον την ώρα της τελικής αποκάλυψης.
Συμφώνα με δυο άτομα που ενημερωθήκαν για την σύσκεψη, αρχές Νοεμβρίου-τρεις μήνες πριν η Αθήνα γίνει το επίκεντρο της παγκόσμιας οικονομικής νευρικότητας- μια ομάδα από την Goldman Sachs έφτασε στην αρχαία πόλη με μια πολύ μοντέρνα πρόταση για την κυβέρνηση που πιέζονταν για να πληρώσει τους Λογαριασμούς της.
Τραπεζίτες καθοδηγούμενοι από τον πρόεδρο της Goldman’s Gary D. Coh πρότειναν συμβόλαιο που θα έσπρωχνε μακριά στο μέλλον τα χρέη της Ελλάδας από το σύστημα υγείας, περίπου όπως οι υπερχρεωμένοι ιδιοκτήτες σπιτιών κάνουν με δεύτερη υποθήκη για να πληρώσουν τα χρέη τους από πιστωτικές κάρτες.
Το σύστημα είχε δουλέψει και στο παρελθόν. Το 2001 αμέσως μετά την είσοδο της Ελλάδα στην ΟΝΕ η Goldman βοήθησε την Κυβέρνηση σιωπηλά δανείζοντας την δισεκατομμύρια όπως είπαν άνθρωποι που γνώριζαν για αυτές στις συμφωνίες. Αυτή η συμφωνία -που παρέμεινε κρυφή από το κοινό και έμοιαζε περισσότερο με ταμειακή διευκόλυνση παρά με δάνειο-, βοήθησε την Αθήνα να πιάσει τους σκληρούς κανόνες της ευρωζώνης συνεχίζοντας να ξοδεύει πέρα από τα όρια της.
Η Αθήνα το Νοεμβριο δεν αποδέχτηκε την πρόταση της Goldman αλλά με την Ελλάδα να καταρρέει κάτω από το βάρος των χρεών της και τους πλούσιους πιστωτές της να αποφεύγουν να την βοηθήσουν, εγείρονται ερωτήματα για της συμφωνίες της τελευταίας δεκαετίας και για τον ρολό της Wall Street’ στο τελευταίο οικονομικό δράμα.
Όπως και στην κρίση των στεγαστικών δανείων και του AIG τα οικονομικά παράγωγα έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στην άνοδο των χρεών της Ελλάδας. Συμφωνίες επεξεργασμένες από την Goldman Sachs, την JPMorgan Chase και μια ευρεία γκάμα τραπεζών, έπαιξαν ένα κρίσιμο ρόλο στην άνοδο των ελληνικών χρεών οδηγώντας πολιτικούς να μασκαρέψουν τις δανειακές τους ανάγκες στην Ελλάδα στην Ιταλία και πιθανώς αλλού.
Με δεκάδες περιπτώσεις αντίστοιχων συμφωνιών στην Ευρώπη οι τράπεζες παρείχαν προκαταβολικά ρευστό με αντάλλαγμα κυβερνητικά έσοδα από το μέλλον και έτσι αυτές οι υποχρεώσεις εμέναν έξω από τα επίσημα βιβλία. Η Ελλάδα για παράδειγμα διαπραγματεύτηκε κρατικά έσοδα από τα δικαιώματα της στο αεροδρόμιο και στα έσοδα τα από τυχερά παιχνίδια τα επόμενα χρόνια.
Η υφιστάμενη κριτική λέει ότι τέτοιες συμφωνίες δεν καταγράφονται ως δάνεια, παραπλανούν τους επενδυτές (κερδοσκόπους) και παρακάμπτουν τους κανονισμούς για το χρέος μια χώρας.
Μερικές από αυτές τις Ελληνικές συμφωνίες στο παρελθόν πήραν ονόματα αρχαίων θεών για παράδειγμα Αίολος ο θεός των ανεμών.
Η κρίση στην Ελλάδα αποτελεί την πιο μεγάλη πρόκληση έως τώρα για το ενιαίο νόμισμα το ευρώ και την Ευρωπαϊκή οικονομική ενοποίηση. Η χώρα στο τραπεζικό σύστημα είναι πολύ μεγάλη για να χρεοκοπήσει. Η Ελλάδα χρώστα στο κόσμο 300 δισεκατομμύρια δολάρια και πολλές μεγάλες τράπεζες είναι αγκιστρωμένες σε αυτό το χρέος. Μια χρεοκοπία θα είχε συνέπειες σε όλο τον κόσμο
Μια ειδικός (spokeswoman) από το ελληνικό υπουργείο οικονομικών συναντήθηκε με πολλές τράπεζες του τελευταίους μήνες και δεν δεσμεύτηκε σε καμία πρόταση από τράπεζες. «Όλα τα οικονομικά του χρέους είναι συνδεδεμένα με την προσπάθεια καταπολέμηση της διαφθοράς» έλεγε. Η Goldman and JPMorgan αρνήθηκαν να σχολιάσουν. Αυτές οι χειραγωγήσεις της Wall Street στην Ευρώπη, δεν έτυχαν προσοχής και δημοσιότητας σε αυτή την πλευρά του ατλαντικού έχουν όμως δεχτεί σφοδρή κριτική στην Ελλάδα και σε περιοδικά όπως το Der Spiegel στην Γερμανία.
«Οι πολιτικοί θέλουν να σπρώξουν την μπάλα μπροστά και εάν ένας τραπεζίτης τους δείξει τον τρόπο για να σπρώξουν το πρόβλημα στο μέλλον θα το αποδεχτούν» είπε ο κος Γκίκας Α Χαρδούβελης, ένας πρώην κυβερνητικός αξιωματούχος ο οποίος βοήθησε στην συγγραφή πρόσφατης αναφοράς για τα οικονομικά της Ελλάδας.
Η Wall Street δεν δημιούργησε το ευρωπαϊκό χρέος. Οι τράπεζες όμως οδήγησαν την Ελλάδα στο να δανειστεί πέρα από τις δυνάμεις της με συμφωνίες απόλυτα νόμιμες. Υπάρχουν ελάχιστοι κανόνες για τον τρόπο δανεισμού των κρατών, έτσι τα κρατη μπορούν να δανειστούν για να καλύψουν έξοδα όπως αμυντικές δαπάνες και δαπάνες υγείας. Στην αγορά χρεών – οι κανόνες της Wall Street για κρατικά δάνεια και χρέη- δεν είναι τόσο βαθιά επικαιροποιημένοι.
“Αν μια κυβέρνηση θέλει να κλέψει την αγορά μπορεί να το κάνει” μας είπε ο Garry Schinasi ένας βετεράνος του ΔΝΤ της ειδικής υπηρεσίας που καταγράφει δείκτες αξιοπιστίας στις παγκόσμιες αγορές.
Οι τράπεζες εγκαίρως προχώρησαν σε αυτό που ήταν για αυτές μια υψηλής ποιότητας συμβίωση με τις σπατάλες κυβερνήσεις. Καθώς η Ελλάδα δεν αποδέχτηκε τα πλεονεκτήματα της πρότασης της Goldman τον Νοέμβριο του 2009 και πλήρωσε 300 εκατομμύρια χρέος για την συμφωνία του 2001
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου