«Λυπάμαι πολύ που στήριξα αυτό το κόμμα». Τάδε έφη ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Παναγόπουλος μετά τα τη λήψη των επαχθών μέτρων που έλαβε η κυβέρνηση για τους εργαζόμενους. Χαιρετίζουμε τη στάση του συνδικαλιστή. Αλλά γιατί δεν μπορούμε να τον εμπιστευθούμε; Γιατί άργησε τόσο πολύ ο κ. Παναγόπουλος να καταγγείλει την κυβέρνηση;
Άγνωστο. Εκείνο, όμως, που θεωρούμε σφόδρα πιθανό είναι να ακολουθήσει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ το παράδειγμα του επίσης «πράσινου» αγροτο-συνδικαλιστή της Φθιώτιδας κ. Γκανή, ο οποίος επί 22 ημέρες βομβάρδιζε μέσω του «Μέγκα» την κυβέρνηση και την υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Κατερίνα Μπατζελή, για να αποχωρήσει ακολούθως ηρωικά, εθνικοπατριωτικά και πένθιμα (πιεζόμενος κατά τη δήλωσή στο... μόνιμο παράθυρό στο "Μέγκα" από "κομματόσκυλα και λαμόγια") προς χάριν της δομικαζόμενης πατρίδος!
Όχι, δεν μπορούμε να εμπιστευθούμε ούτε τον κ. Παναγόπουλο ούτε τον κ. Παπασπύρο. Γιατί αν πραγματικά θέλει να αναλάβει τις ευθύνες του πολιτικού λάθους του ο κορυφαίος συνδικαλιστής να παραιτηθεί. Το λυπάμαι δεν αρκεί. Είναι ικανός και προπάντων ανιδιοτελής ώστε να αποποιηθεί της εξουσίας του; Ιδού η Ρόδος…
Όσο για τον κ. Παπανδρέου, οφείλουμε να διαπιστώσουμε ότι οι πλέον συντηρητικές και νεοφιλελεύθερες ελίτ της Ευρώπης τον επαινούν και εξαίρουν την προσωπικότητά του μετά τα μέτρα που ανακοίνωσε.
Να τι γράφει η γαλλική εφημερίδα Le Monde: «Η λεπτότης είναι το όπλο του. Κοστούμι μπλε, πουκάμισο άσπρο, γραβάτα προς το βιολετί, ο Γιώργος Παπανδρέου έχει μια μακριά και "ντιστεγκέ" σιλουέτα, μουστάκι ευθυγραμμισμένο στο χιλιοστό, χαμογελαστή ευγένεια, τα τέλεια αγγλικά του λαμπρού μαθητή που πέρασε από Harvard και το London School of Economics(σ.σ. όπα, προσέξατε το «πέρασε»; Είπαμε ότι «πέρασε», απλώς περαστικός, δεν είπαμε ότι κάθισε κιόλας!)… με πολλές ώρες καθημερινά να κάνει φίτνες (γυμναστική) και ποδήλατο σε υπερδόσεις. Τόσο λίγο βαλκάνιος, τόσο διαφορετικός».
Αυτός είναι ο Γιώργος Παπανδρέου για τους… Γάλλους. Μόνο που δεν λένε ότι είναι «Τόσο λίγο Έλληνας» και «τόσο πολύ Γάλλος»(με τέτοια πολιτές). Αλλά το «τόσο διαφορετικός» που απευθύνεται;
Εντάξει, ναι στο δικαίωμα στη διαφορά, αλλά να ξέρουμε βρε αδερφέ περί τίνος πρόκειται. Γιατί είπαμε Γάλλος, αλλά όχι και τόσο πολύ. Όμως, ας σοβαρευτούμε. Το δημοσίευμα μοιάζει με έπαινο προς τον Έλληνα πρωθυπουργό για τα αντιλαϊκά μέτρα που έλαβε.
Απομένει τώρα το «κρας τεστ». Να δούνε πως θα αντιδράσουν οι Έλληνες εργαζόμενοι και πως θα τους αντιμετωπίσει η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου. Τούτο θα αποτελέσει κριτήριο για τα μέτρα που θα λάβουν και οι άλλες κυβερνήσεις για τους δικούς τους εργαζόμενους.
Αυτό σημαίνει ότι η ελληνική κοινωνία δεν είναι παρά ο δοκιμαστικός σωλήνας όπου θα λάβει χώρα το πείραμα. Είμαστε συνεπώς τα πειραματόζωα. Και το ερώτημα είναι γιατί αφεθήκαμε σε τέτοια κατάντια; Γιατί δεν αμύνεται κανένας;
Είναι απλώς ένα λάθος του κ. Παναγόπουλου ή το άφιμά μας στον εμπαιγμό και στους εμπαίκτες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου