"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Τότε και τώρα. Ψέματα με ημερομηνία λήξης

Του Κ. Σ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
(papanikolaou.konstantinos@gmail.com)

Πολλοί θα θυμούνται το 1981 τον Α. Γ. Παπανδρέου να δηλώνει υπερήφανα ότι θα βάλει τέρμα στο να λαμβάνονται στις Βρυξέλλες οι αποφάσεις για την Ελλάδα. Ευτυχώς για την Ελλάδα, λίγους μήνες πριν, ο μέχρι τότε πρωθυπουργός και μετά Πρόεδρος Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, ξεπερνώντας, με πολύ προσωπικό αγώνα και τις αντιδράσεις των τότε εταίρων της ΕΟΚ και τις ιαχές ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ «έξω από την ΕΟΚ των μονοπωλίων», είχε εντάξει την Ελλάδα στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Ήταν άθλος, επειδή δεν ήταν αυτονόητο και οι αντιδράσεις ήταν λυσσαλέες.

Πολλοί κατάπιαν τότε το πράσινο παραμύθι και μετά, τουλάχιστον μέχρι το 1985, πίστευαν ότι ο Ανδρέας θα βγάλει… με εθνική υπερηφάνεια (!) την Ελλάδα από την ΕΟΚ.

Χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να συνειδητοποιήσουν οι Έλληνες ότι ο Α. Παπανδρέου μόνον αυτό που έλεγε δεν εννοούσε και ότι η αλήθεια ήταν πως αισθανόταν ευτυχής που η Ελλάδα ήταν στην ΕΟΚ και μπορούσε να ξοδεύει ασυλλόγιστα ποταμούς κοινοτικού χρήματος, υποθηκεύοντας το μέλλον των επόμενων γενεών, όπως είχε τονίσει το 1983 στη Βουλή ο τότε εκπρόσωπος της Ν.Δ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης χωρίς να ακουστεί.

Σήμερα, 29 χρόνια μετά, επί Γ. Α. Παπανδρέου, ή γενιά των τότε εικοσάρηδων πληρώνει το λογαριασμό και τα παιδιά τους βλέπουν τον εφιάλτη του δικού τους μέλλοντος ολοζώντανο. Θα πληρώνουν ταμεία πεθαμένα, από τα οποία θα έχουν κακές παροχές υγείας, κανένα επίδομα και αβέβαιη σύνταξη. Θα ζουν σε απόλυτη εργασιακή ανασφάλεια, με την απόλυση μπροστά τους οι εργαζόμενοι 12ωρα με ελάχιστες αποδοχές και μέσα στο σκοτάδι της ανεργίας, χωρίς ελπίδα, οι υπόλοιποι. Και όλα αυτά σε χρονικό ορίζοντα με αβέβαιο τέλος…

Ηταν απολύτως σαφής χθες ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. «Ο ελληνικός λαός θα πρέπει να δείξει κουράγιο» είπε σαν το γιατρό που μιλάει με συγγενείς ετοιμοθάνατου. Και επιβεβαίωσε τη δέσμευση της κυβέρνησης να λάβει πρόσθετα μέτρα. Έως τις 16 Μαρτίου, είπε, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να ανακοινώσει ποια πρόσθετα μέτρα θα λάβει. Παράλληλα, ανέφερε, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα προτείνει δέσμη και άλλων μέτρων. Σε περίπτωση διχογνωμίας ανάμεσα στην Ελλάδα και την Επιτροπή, το Συμβούλιο Ευρωπαίων Υπουργών Οικονομίας θα λάβει τις αποφάσεις ερήμην της Ελλάδας, αφού κράτος με έλλειμμα δεν έχει δικαίωμα ψήφου όταν συζητείται το πρόβλημά του στο Ecofin.

Τα ψέματα έχουν όριο χρήσης.

ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ
Κύριε ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ μου, καλά τα παραπάνω, τον "Μαρκίσιο της Ραφήνας" όμως γιατί δεν μας τον αναφέρετε? Αυτός δεν υποθήκευσε τίποτα?
Υποθέτω πως για τα όρια της ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ που έσπασε ο εν λόγω κύριος θα βρείτε το κουράγιο να μας μιλήσετε σε επόμενο άρθρο σας...

Δεν υπάρχουν σχόλια: