"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Ο «πόλεμος» των φύλων στον... ύπνο

Της Μαίρης Κατσανοπούλου

Η είδηση για το «Κίνημα Ύπνου 2010», που οργάνωσαν δυο γνωστές και νυσταγμένες! Αμερικανίδες δημοσιογράφοι, μας πάτησε ξαφνικά τον κάλο που πονάει εδώ και δεκαετίες.

Τα πρώτα χρόνια, όταν τα παιδιά ήταν πολύ μικρά, ο ύπνος αποτελούσε για όλες εμάς τις νεότευκτες μαμάδες το υπέρτατο όραμα, το ύψιστο αγαθό. Με καλύτερη φίλη την καφετιέρα και ένα τσουβάλι ενοχές στην πλάτη, προσπαθούσαμε να τετραγωνίσουμε τον κύκλο, νιώθοντας παρ΄ολα αυτά ότι δεν ήμασταν όσο θέλαμε τέλειες ούτε στο γραφείο ούτε στο σπίτι. Η έλλειψη ύπνου ήταν το βασικό θέμα συζητήσεως των μαμάδων στους παιδότοπους, ενώ κατ΄οίκον νιώθαμε βαθιά στο πετσί μας τη «φυλετική» διάκριση, βλέποντας τους άνδρες να πέφτουν από τις 11 βρέξει, χιονίσει στο ζεστό κρεββάτι τους.

Δεν θα ξεχάσω τα ατέλειωτα ξενύχτια εκείνων των χρόνων στην δουλειά, για να αναπληρώσω τις ώρες της ημέρας που αφιέρωνα στο μωρό («αμέρικαν μπαρ», ήταν το κλασικό «αστείο» από τους άνδρες συναδέλφους, που δεν χολόσκαγαν για παιδιά και πιεστικά ωράρια).

Ακόμα, όμως, και όταν οι υποχρεώσεις τέλειωναν προσωρινά, έμενα και μένω ξύπνια ακόμα πιο αργά, νιώθοντας την ανάγκη να έχω επιτέλους λίγη «δική μου» ώρα, για να διαβάσω, να ακούσω χαμηλωμένη μουσική, να τακτοποιήσω τα πράγματά μου ή απλώς να σκεφθώ με ηρεμία, χωρίς να απαιτεί συνεχώς κάποιος κάτι από εμένα.

Το θέμα του ύπνου ήταν ανέκαθεν ένα καυτό σημείο σύγκρουσης μεταξύ των δύο φύλων. Έχω έντονη την ανάμνηση της παιδικής ηλικίας με τον μπαμπά να διαμαρτύρεται κάθε βράδυ, γιατί οι θόρυβοι από τις δουλειές της μαμάς στην κουζίνα ενοχλούσαν τον ύπνο του (σας θυμίζει κάτι;), αλλά και τις μεγαλύτερες γυναίκες να σχολιάζουν με ζήλεια ότι «οι άνδρες έχουν τον ύπνο στο τσεπάκι τους».

Τώρα, όμως, που τα παιδιά μεγάλωσαν και υπάρχει κάπως περισσότερος χρόνος για λίγο ύπνο, οι φίλες παραπονούνται ότι δεν μπορούν πια να κοιμηθούν (σμπαράλια τα νεύρα τους τόσα χρόνια...). Εξακόσιες χιλιάδες Ελληνίδες διαβάζω στριφογυρίζουν στο κρεβάτι τους τουλάχιστον μιάμιση ώρα προτού να καταφέρουν να κοιμηθούν. Το τάιμινγκ, τελικά, δεν είναι ποτέ σωστό σε αυτή τη ζωή!

Δεν υπάρχουν σχόλια: