"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


«Στην Αϊτή δεν επικοινώνησε κανείς μαζί μας. Κανένα υπουργείο, καμιά υπηρεσία...»

(Photo:Οκτώ από τα συνολικά 10 μέλη της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης στην Αϊτή: Από Θεσσαλονίκη οι Απόστολος Δέδας (αρχηγός της αποστολής, τρίτος από δεξιά), Ζήσης Κουσαξίδης (τεχνικός υπεύθυνος), Αναστασία Μιχαήλ, Μένιππος Αράπης, Νίκος Θεοδουλίδης, Κάρμεν Μακ-Κάλακς, Ανδρέας Ανδριανόπουλος (Αχαΐα), Μαριάνα Μάρκου (Αττική), Εκτορας Γιούργης (Κυκλάδες), Χρήστος Αγορατσιός (Κοζάνη))

Του ΣΑΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ

«Πήγαμε στην Αϊτή μ' ένα σκεπάρνι. Αφήσαμε πίσω τόνους σύγχρονου εξοπλισμού. Αλλά, ακόμα κι έτσι, καταφέραμε να σώσουμε μια ζωή». Είναι τα λόγια του Απόστολου Δέδα, του 38χρονου αρχηγού της 10μελούς αποστολής της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης (ΕΟΔ) στην Αϊτή.

Οταν έφυγε για την Αϊτή, άφησε πίσω του τη σύζυγό του, το 4 μηνών κοριτσάκι τους και τον 4 ετών γιο τους. Μιλάει με περηφάνια για τη διάσωση του νεαρού Αϊτινού, αλλά και με πικρία για την παντελή έλλειψη βοήθειας από την ελληνική πολιτεία.

«Ημασταν εντελώς μόνοι. Οι άλλες αποστολές είχαν την προστασία πάνοπλων στρατιωτών των ειδικών δυνάμεων από τις χώρες τους, που φρόντιζαν για την ασφάλειά τους. Μόνο εμείς δεν είχαμε κανέναν δικό μας εκεί». Οι ξένες ομάδες διάσωσης βρίσκονταν επίσης σε διαρκή επικοινωνία με τις κυβερνήσεις τους. «Δεν επικοινώνησε κανείς μαζί μας. Κανένα υπουργείο, καμιά υπηρεσία. Οχι τίποτ' άλλο, αλλά να δουν αν χρειαζόμαστε τίποτα, αν έχουμε πάθει κάτι. Εμπόλεμη ζώνη ήταν εκεί που βρισκόμασταν...».

Μια στιγμή έχει χαραχτεί στη μνήμη του Απ. Δέδα. «Για να φτάσουμε στο σημείο που βρισκόταν ο 24χρονος, διασχίσαμε τρέχοντας έναν δρόμο όπου γινόταν πλιάτσικο κι έπεφταν πυροβολισμοί. Ηταν η πιο επικίνδυνη στιγμή της ζωής μου».

Αλλά κι όταν έφτασαν, ο κίνδυνος ήταν μεγάλος. «Η περιοχή που είχε εγκλωβιστεί ο 24χρονος ήταν υψηλού κινδύνου. Οι έρευνες εκεί είχαν σταματήσει. Εμείς είχαμε την πληροφορία και πήγαμε να ελέγξουμε. Εμείς ενημερώσαμε τον ΟΗΕ, αλλά ήμασταν μόνοι μας εκεί και κινδυνεύαμε να μας ληστέψουν». Ευτυχώς, οι Γάλλοι έμαθαν τυχαία ότι οι Ελληνες επιχειρούσαν στην επικίνδυνη περιοχή χωρίς προστασία κι έσπευσαν να βοηθήσουν. «Οι Γάλλοι στρατιώτες επιτηρούσαν την περίμετρο, ώστε να μπορέσουμε να εργαστούμε, χωρίς κίνδυνο».

Αυτό που ζητάει από την πολιτεία είναι συντονισμός. «Δεν είναι δυνατόν να περνάνε τόσες μέρες, για να πάει μια ελληνική αποστολή να σώσει κόσμο. Φτάσαμε 10 μέρες μετά τον σεισμό, ενώ ήμασταν έτοιμοι μέσα σε μισή μέρα. Οι άλλες χώρες πώς το κάνουν; Είμαστε η μοναδική ελληνική ομάδα διάσωσης πιστοποιημένη στον ΟΗΕ! Οποτε πάμε με αεροπλάνο του υπουργείου Εξωτερικών, φτάνουμε τόσο αργά, που μόνο ανθρωπιστική βοήθεια προσφέρουμε».

Μια ελάχιστη αναγνώριση ήρθε με την επιστροφή τους. Τα 10 μέλη της ΕΟΔ έφτασαν στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» στη 1 τα ξημερώματα του Σαββάτου. Τους υποδέχτηκαν η περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Μαρία Λιονή, και ο νομάρχης Θεσσαλονίκης, Παναγιώτης Ψωμιάδης. Και, φυσικά, πολλά μέλη της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης.

ΠΗΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: