"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Aς αρχίσουμε από τη Βουλή...

Εξαιρετικό άρθρο
Tου Πασχου Μανδραβελη

«Οταν δεις ένα φίδι», είπε κάποτε ο Ρος Περό, «σκοτώνεις το φίδι. Δεν κάνεις μια επιτροπή για τα φίδια».
Το ίδιο ακριβώς γίνεται και με το έλλειμμα: Οταν διαπιστώσεις ότι απειλεί την εθνική σου κυριαρχία δεν το συζητάς, το περιορίζεις. Και όταν η οικονομία βρίσκεται στην εντατική, ο περιορισμός πρωτίστως πρέπει να είναι δραστικός και κατόπιν δίκαιος. Αυτό σημαίνει ότι πρώτα περιορίζεις τις δαπάνες σου και μετά κυνηγάς τη φοροδιαφυγή, την εισφοροδιαφυγή και όλα τα άλλα εις «-φυγή».
Και τις περιορίζεις παντού, ξεκινώντας για καθαρά συμβολικούς λόγους από τα έξοδα της πολιτικής διαδικασίας. Αλλιώς υπονομεύεις το δραματικόν της κατάστασης.

Να συμφωνήσουμε ότι η πολιτική είναι ακριβό σπορ. Οτι οι βουλευτές -ειδικά από την επαρχία- χρειάζονται πολλά λεφτά για να αντιμετωπίσουν τις υποχρεώσεις τους. Να συμφωνήσουμε επίσης ότι ένας βουλευτής που έχει έξοδα μετακίνησης, λειτουργίας γραφείων, κοινωνικών υποχρεώσεων κ.λπ. δεν μπορεί να παίρνει λιγότερα από ένα τμηματάρχη της ΕΡΤ.

Το πρόβλημα όμως στην περίπτωσή τους είναι ο συμβολισμός. Πρέπει οι πολιτικοί να δώσουν πρώτοι το καλό παράδειγμα, για να δείξουν ότι οι θυσίες δεν είναι μονομερείς· ότι στις δύσκολες καταστάσεις όλοι είναι ίσοι.
Οπως έκανε ο βασιλιάς Αλέξανδρος. Οταν προήλαυνε στην έρημο της Μικράς Ασίας και ο στρατός διψούσε, κάποιος του πρόσφερε ένα λαγήνι νερό. Κι εκείνος το έχυσε μπροστά στα μάτια όλων, για να δείξει ότι θυσίες δεν κάνουν μόνο οι στρατιώτες, αλλά και ο βασιλιάς.

Υπ’ αυτήν την έννοια δεν προκαλεί απλώς αλγεινή εντύπωση η στάση του κ. Φίλιππου Πετσάλνικου, ο οποίος διαλαλεί τη μείωση (στα χαρτιά) του προϋπολογισμού της Βουλής κατά -άκουσον, άκουσον!- 1,75%. Υπονομεύει και την εθνική προσπάθεια ανάταξης της οικονομίας. Δεν ενεργεί ως πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων αλλά ως πρόεδρος των Ελλήνων βουλευτών. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, να ζητάς μείωση 4-7% των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων και οι υπάλληλοι της Βουλής να παίρνουν 15ο και 16ο μισθό.

Οι ευαισθησίες του κ. Πετσάλνικου είναι χρήσιμες, αλλά για περιόδους που υπάρχουν λεφτά. Σε περιόδους ανέχειας, όλοι κάνουν την καρδιά τους πέτρα και απλώς περικόπτουν περισσότερα απ’ όσα νομίζουν ότι μπορούν.
πηγη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: