Της Καρολίνας Παπακώστα1969: η αποκορύφωση του Ψυχρού Πολέμου. Ο ρωσικός Σπούτνικ 1 βρίσκεται ήδη σε τροχιά και οι Αμερικανοί οφείλουν να απαντήσουν. Δημιουργούν την ΑRΡΑ, την Υπηρεσία Προηγμένων Αμυντικών Ερευνών, προκειμένου να ετοιμάσει ένα δίκτυο επικοινωνιών που θα μπορούσε να επιβιώσει σε πιθανή πυρηνική επίθεση. Αποτέλεσμα το Αrpanet... ο πρόγονος του Ιnternet. Λοιπόν, τέρμα με την ιστορική αναδρομή, το βασικό είναι πως φέτος το Διαδίκτυο γιορτάζει τα τεσσαρακοστά γενέθλιά του.
Θέλουμε ακόμη δέκα χρόνια για το ιωβηλαίο, όμως από τα 90s και στη συνέχεια δεθήκαμε τόσο πολύ μαζί του.
Μία δεκαετία πριν, δεν φανταζόμασταν πως με ένα κλικ θα βρίσκαμε άπειρες πληροφορίες για οτιδήποτε. Για να είμαστε πιο ακριβείς, δεν είχαμε καν στο λεξιλόγιό μας το «κλικ». Δεν υποψιαζόμασταν πως θα είχαμε τη δυνατότητα να αλληλογραφούμε σε πραγματικό χρόνο με κάποιον στην άλλη άκρη του πλανήτη. Στα τέλη των 90s μέχρι και την πρώτη γενιά των digital natives, όλοι εμείς δηλαδή που μεγαλώσαμε με έναν υπολογιστή στο σπίτι, από αυτούς που βλέπουμε τώρα και χαμογελάμε με τον όγκο της οθόνης ή τα ρετρό γραφικά, δεν μαντεύαμε πόσο βαθιά θα έμπαινε στη ζωή μας το net, όπως το αποκαλούμε πια χαϊδευτικά. Τώρα πια φαντάζει αδιανόητο μια μέρα χωρίς τη σύνδεσή μας.
Παρ΄ όλα αυτά όμως, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που δεν έχουν σερφάρει ποτέ. Μα ποτέ. Και δεν πρόκειται απαραιτήτως για τεχνολογικά αναλφάβητους. Πιθανόν γνωρίζουν τα βασικά του manual ενός ΡC. Για κάποιο λόγο όμως διακατέχονται από οκνηρία, ίσως και φοβία, να πάνε το αυτονόητο βήμα παραπέρα. Να πατήσουν το πόδι τους στην ψηφιακή πραγματικότητα.
Θέλουμε ακόμη δέκα χρόνια για το ιωβηλαίο, όμως από τα 90s και στη συνέχεια δεθήκαμε τόσο πολύ μαζί του.
Μία δεκαετία πριν, δεν φανταζόμασταν πως με ένα κλικ θα βρίσκαμε άπειρες πληροφορίες για οτιδήποτε. Για να είμαστε πιο ακριβείς, δεν είχαμε καν στο λεξιλόγιό μας το «κλικ». Δεν υποψιαζόμασταν πως θα είχαμε τη δυνατότητα να αλληλογραφούμε σε πραγματικό χρόνο με κάποιον στην άλλη άκρη του πλανήτη. Στα τέλη των 90s μέχρι και την πρώτη γενιά των digital natives, όλοι εμείς δηλαδή που μεγαλώσαμε με έναν υπολογιστή στο σπίτι, από αυτούς που βλέπουμε τώρα και χαμογελάμε με τον όγκο της οθόνης ή τα ρετρό γραφικά, δεν μαντεύαμε πόσο βαθιά θα έμπαινε στη ζωή μας το net, όπως το αποκαλούμε πια χαϊδευτικά. Τώρα πια φαντάζει αδιανόητο μια μέρα χωρίς τη σύνδεσή μας.
Παρ΄ όλα αυτά όμως, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που δεν έχουν σερφάρει ποτέ. Μα ποτέ. Και δεν πρόκειται απαραιτήτως για τεχνολογικά αναλφάβητους. Πιθανόν γνωρίζουν τα βασικά του manual ενός ΡC. Για κάποιο λόγο όμως διακατέχονται από οκνηρία, ίσως και φοβία, να πάνε το αυτονόητο βήμα παραπέρα. Να πατήσουν το πόδι τους στην ψηφιακή πραγματικότητα.
Το Ιnternet είτε μας αρέσει είτε όχι είναι μοχλός πάμπολλων αλλαγών. Παράλληλα είναι και ένα πολύ καλό παράδειγμα των μετατροπών που υφίσταται η καθημερινότητά μας. Ο τρόπος που εργαζόμαστε, που επικοινωνούμε, που μαθαίνουμε δεν είναι πλέον στατικός. Δεν έχει καμία σχέση με τα συστήματα, τα μέσα και τις συμπεριφορές προ τρίτου millennium.
Και το χειρότερο, για κάποιους από αυτούς, είναι πως συνεχώς θα αλλάζει και μάλιστα με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ακόμη και για τους πιο αλλεργικούς στην τεχνολογία, ποτέ δεν είναι αργά. Βλέπετε, δεν μπορείς να μάθεις σε έναν γέρο σκύλο νέα κόλπα, αλλά για τον άνθρωπο ευτυχώς ισχύει το γηράσκω αεί διδασκόμενος.
ΠΗΓΗ: TA NEA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου