Ο Υμνος εις την Ελευθερίαν και το Σύνταγμα της Ελλάδος έχουν ένα κοινό. Δεν τα γνωρίζουμε.
Από αυτή την άγνοια πηγάζουν δεινά και παρεξηγήσεις. Απλόχεροι απέναντι στους εαυτούς μας, επικαλούμαστε (ενστικτωδώς) τα δικαιώματά μας αγνοώντας υποχρεώσεις απέναντι στους άλλους και την πολιτεία. Αλλά και το κράτος αμελεί συστηματικά τα συνταγματικά του καθήκοντα.
Αρθρο 2: Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας. Ας εστιάσουμε το παραπάνω, στον χώρο της Υγείας. Οι δύο κυρίες, Ξενογιαννακοπούλου και Γεννηματά, που προΐστανται του χώρου, ασφαλώς και θα επιχειρήσουν αναμόρφωση του ΕΣΥ όπως οι προκάτοχοί τους. Αλλοι με παχιά λόγια που τα πήρε ο αέρας, άλλοι με κάποια έργα που δεν στάθηκαν παρηγοριά στον άρρωστο.
Στο ΕΣΥ, για να τύχεις καλής φροντίδας πρέπει ή να έχεις μέσον ή να είναι γνωστός ο θεράπων ιατρός ή να πέσεις σε χέρια ανθρώπων που τιμούν τον όρκο του Ιπποκράτη. Αν δεν πληροίς τα παραπάνω και δεν έχεις ούτε χρήματα ούτε αγαπημένους να σου σταθούν, κλάψτα. Ετσι απλά.
Η διαδρομή του ΕΣΥ είναι γεμάτη από λησμονημένους ασθενείς. Γέροντες χωρίς συγγενείς, που μπήκαν σε νοσοκομείο χάρη σ’ ένα τηλεφώνημα γείτονα στο «166». Στη συνέχεια, ουδείς όχλησε κανέναν γι’ αυτούς. Λίγοι οι νοσηλευτές, τι να πρωτοκάνουν κι οι γιατροί θα πείτε - όλοι μοιράζουμε ελαφρυντικά εκ τους ασφαλούς, ξεχνώντας ότι μιλάμε για ανθρώπινες ζωές και όχι για ημιυπαίθριους χώρους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου