Του Γιώργου ΑγγελόπουλουΑπό τον περασμένο Μάιο, ο Υβόν Σουινάρ δεν έχει πατήσει το πόδι του στην έδρα της επιχείρησής του, στη Βεντούρα της Καλιφόρνιας. Προτιμάει να μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στο σερφ και το ψάρεμα σε απομακρυσμένες γωνιές του πλανήτη.
Αυτό άλλωστε προτείνει και για τους άλλους στο βιβλίο του με τίτλο «Αφήστε τους ανθρώπους μου να πάνε για σέρφινγκ».
Εβδομήντα ενός ετών, γεννημένος στον Καναδά και Αμερικανός πολίτης, μανιώδης αναρριχητής και σέρφερ, ιδρυτής της εταιρείας ρούχων Ρatagonia, ο Σουινάρ ακολουθεί εδώ και 45 χρόνια τον δικό του επιχειρηματικό δρόμο, δίνοντας προτεραιότητα στο περιβάλλον και στους ανθρώπους, της επιχείρησής του και όχι μόνο.
«Έχω ήδη αρνηθεί πολλές προσφορές εξαγοράς», λέει στο γαλλικό περιοδικό «Λ΄ Εξπρές». «Την Ρatagonia την έχω με τη σύζυγό μου. Έχω έτσι πολύ μεγαλύτερη εξουσία από το αφεντικό μιας εισηγμένης εταιρείας. Είμαι ελεύθερος. Δεν έχω υποχρέωση ανάπτυξης ούτε απόδοσης. Τα δύο παιδιά μου εργάζονται στην Ρatagonia. Όμως όταν πεθάνουμε, η επιχείρηση θα πάει σ΄ ένα ίδρυμα».
Η Ρatagonia διαθέτει ρούχα και εξοπλισμό για υπαίθριες δραστηριότητες. Έχει 1.200 εργαζομένους και τζίρο 315 εκατομμύρια δολάρια. Είναι μια κοινωνικά και οικολογικά υπεύθυνη εταιρεία, στο πρότυπο του αφεντικού της- η πρώτη που αποφάσισε να διαθέτει το 1% του τζίρου της σε περιβαλλοντικές οργανώσεις. Πέρυσι οι πωλήσεις της αυξήθηκαν κατά 10% (από 3%- 5% που αυξάνονταν συνήθως, καθώς κάνει ελάχιστη διαφήμιση). «Σε περίοδο κρίσης, οι καταναλωτές γίνονται πολύ συντηρητικοί, αγοράζουν λιγότερα προϊόντα, αλλά καλύτερης ποιότητας και αυτό μας ευνοεί», εξηγεί ο Σουινάρ, ο οποίος ίδρυσε την Ρatagonia στα τέλη της δεκαετίας του 1950, έχοντας αρχίσει ως ερασιτέχνης σιδεράς για να φτιάχνει μόνος του τα εργαλεία για τις αναρριχήσεις του.
Η Ρatagonia διαθέτει ρούχα και εξοπλισμό για υπαίθριες δραστηριότητες. Έχει 1.200 εργαζομένους και τζίρο 315 εκατομμύρια δολάρια. Είναι μια κοινωνικά και οικολογικά υπεύθυνη εταιρεία, στο πρότυπο του αφεντικού της- η πρώτη που αποφάσισε να διαθέτει το 1% του τζίρου της σε περιβαλλοντικές οργανώσεις. Πέρυσι οι πωλήσεις της αυξήθηκαν κατά 10% (από 3%- 5% που αυξάνονταν συνήθως, καθώς κάνει ελάχιστη διαφήμιση). «Σε περίοδο κρίσης, οι καταναλωτές γίνονται πολύ συντηρητικοί, αγοράζουν λιγότερα προϊόντα, αλλά καλύτερης ποιότητας και αυτό μας ευνοεί», εξηγεί ο Σουινάρ, ο οποίος ίδρυσε την Ρatagonia στα τέλη της δεκαετίας του 1950, έχοντας αρχίσει ως ερασιτέχνης σιδεράς για να φτιάχνει μόνος του τα εργαλεία για τις αναρριχήσεις του.
Η κρίση δεν τον έχει πλήξει. «Πριν από δύο χρόνια πούλησα τις λίγες μετοχές που είχα και με τα χρήματα αγόρασα δένδρα στη βορειοδυτική ακτή του Ειρηνικού, στην Αμερική, κατά μήκος ποταμών με σολομούς», λέει.
«Υπήρχε σχέδιο να τα κόψουν, αλλά τα σώσαμε. Όταν οι χρηματαγορές παίζουν το γιο γιο, τα δένδρα μου εξακολουθούν να ψηλώνουν!».
Ο επόμενος στόχος του είναι να εκπαιδεύσει τους πελάτες του να καταναλώνουν λιγότερο και καλύτερα.
«Το συμβόλαιό μας με τον πελάτη λέει: “Αν αγοράσετε αυτή την πολυλειτουργική ζακέτα, θα κρατήσει καιρό· αν χαλάσει το φερμουάρ, θα το επισκευάσουμε. Και αν, μια μέρα, βαρεθείτε να τη φοράτε, ενώ είναι ακόμη σε καλή κατάσταση, θα σας βοηθήσουμε να την πουλήσετε ή να τη δώσετε. Και αν την έχετε λειώσει από τη χρήση, φέρτε τη στα καταστήματά μας, θα την ανακυκλώσουμε”. Αigle, Μillet, Νorth Face, Ρatagonia, όλοι κάνουμε τα ίδια προϊόντα, με τα ίδια υλικά, κατασκευασμένα στα ίδια εργοστάσια. Η μόνη διαφορά είναι οι αξίες μας».
ΠΗΓΗ ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου