"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Ρίχ' τα μου...

"ΣΟΛΑΡΕΙ"
Ο Δημήτρης (Μήτσος) Πουλικάκος

Οταν πρωτοείδα αυτή την εκνευριστική διαφήμιση της «Εθνικής Ασφαλιστικής» περί του ότι φυτεύει «ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ» με κάθε άνοιγμα νέου λογαριασμού του προγράμματος «Εθνική Παίδων», είπα μέσα μου: «Ε, τους πούστηδες! Θρασύτατοι είναι! ΕΝΑ δέντρο ρε, και το διαφημίζετε κιόλας;!».

Και κάπου, δεν ξέρω πώς και γιατί, ήμουνα σίγουρος πως κάποια στιγμή θα τους το καίγανε το μαγαζί! Εδώ, εμένα μου 'ρθανε τέτοιες σκέψεις, που είμαι 67 χρόνων άνθρωπος (τα κλείνω στις 21/1)! Δεν θα το κάνανε νέα παιδιά, που βράζει το αίμα τους;! Και, πράγματι, λίγες μέρες αργότερα, να σου η μπόμπα! Δεν ξέρω αν αυτή η «διαφήμιση» έπαιξε ρόλο στην απόφαση αυτή. Θέλω να πιστεύω πως ναι!

Ρε σεις, κρατικοδίαιτοι, κυβερνησοδίαιτοι και βουλοδίαιτοι, θεομπαίχτες του κερατά! Για να δώσετε μια ψωροπαράταση 15 ημερών, έπρεπε πρώτα να δείτε, χρονιάρες μέρες, τον φουκαρά τον κόσμο να 'ναι στημένοι 3 και 4 ώρες κι από τ' άγρια χαράματα, σε ατελείωτες ουρές συνωστιζόμενοι, για να πληρώσουνε σ' εφορίες και τράπεζες αυτά τα κωλοπράσινα τέλη για τις σακαράκες τους, που σε πολλές, αν όχι και στις περισσότερες περιπτώσεις, κοστίζουν (αν θα μπορούσανε να πουληθούν) λιγότερο από τα τέλη που καλούνται οι έρμοι οι ιδιοκτήτες τους (εμού, ειρήσθω εν παρόδω συμπεριλαμβανομένου) να πληρώσουνε, μετά απ' αυτή την εκβιαστική απόφασή σας να σταματήσετε την απόσυρση; Λες και το μόνο που μας λείπει για ν' αλλάξουμε τον ματρακά μας μ' ένα καινούργιο αυτοκινητάκι είν' αυτό το κωλοχιλιάρικο!

Σα δεν ντρεπόμαστε λέω 'γώ!

Εχετε ρε καθόλου μυαλό στο κεφάλι σας, ή έχετε πωρωθεί εντελώς; Εχει ρε κανένας από σας ιδέα του πώς ζούνε ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ γύρω σας; Αν λέγεται δηλαδή ΖΩΗ αυτή η συνεχής ανηφόρα στην κορδέλα της κουραδομηχανής;

Εχετε ιδέα το τι τραβάει κάθε μέρα ο «εργαζόμενος» για να τα βγάλει πέρα, είτε μόνος του ο καθένας, είτε (ακόμα χειρότερα) ο έχων και οικογένεια επιπλέον, με κάνα δυο-τρια παιδιά;

Αλλά, βέβαια, πού να πάρετε χαμπάρι, όταν ζείτε με όλα στο πιάτο! Σας ντύνουνε, σας πλένουνε, σας σιδερώνουνε, σας πάνε και σας φέρνουνε και, δήθεν πονόψυχοι, παίρνετε τα «κατάλληλα μέτρα» για τους υπηκόους, μέσ' από τα πορσελάνινα μπουκάλια, στα οποία κατοικοεδρεύετε, προστατευμένοι από εμάς τα μιάσματα!

Προσομοιώνετε τη ζωή με προγράμματα στα computers σας... ένα είδος virtual reality, που λένε!

Ενα θα σας πω: Προσέχετε!

Διότι αυτές οι πορσελάνες είναι πιο εύθραυστες απ' όσο νομίζετε!

Και η ανεκτικότητα και η υπομονή έχουν τα όριά τους! Και πολύ φοβάμαι (και ελπίζω συγχρόνως, διότι κι εμείς οι ίδιοι οι «υπήκοοι» φταίμε, που μες στην τύφλα μας και τους φόβους μας, σας έχουμε παραχωρήσει το δικαίωμα και το προνόμιο να ζείτε και να μας θεωρείτε μέσ' απ' αυτές τις πορσελάνες) μη όντας, κι εμείς οι υπόλοιποι, άμοιροι αυτής της εντελώς έκ-ρυθμης κατάστασης, πως η στιγμή που αυτός ο «Γόρδιος δεσμός» θα εκραγεί (κυριολεκτικά) απότομα και ξαφνικά, πλησιάζει με μεγάλες ταχύτητες! (Και δεν μιλώ μόνο για σε τα μας... τα προβλήματα και το έκ-ρυθμο των πραγμάτων υποβόσκουν σ' όλο τον πλανήτη).

Κι όταν συμβεί αυτή η «έκρηξη» και θα συμβεί πολύ πιο σύντομα απ' όσο φαντάζεται και ο πιο «αισιόδοξος» (sic), τότε αυτά που θ' ακολουθήσουν θα είναι πολύ άσχημα και πολύ άγρια για όλους μας και, δυστυχώς, μαζί μ' όλα τα ξερά, θα την πληρώσουνε και τα τυχόν έχοντα εναπομείνει χλωρά!

Κι άντε μετά να προσπαθείς να συμμαζέψεις τα ασυμμάζευτα!

Αυτά προς το παρόν
Ανευ τιμής και φτου σας!
Μήτσος

ΥΓ. Οσον αφορά και την υπεύθυνη δήλωση που πρέπει να κάνει όποιος καταθέτει τις πινακίδες του σαράβαλού του, ότι δηλαδή είμαστε υποχρεωμένοι (για να μπορούμε να τις καταθέσουμε) να έχουμε οπωσδήποτε δικό μας χώρο αποθήκευσης-parking του οχήματός μας... κάποιο είδος γκαράζ ή έστω δικό μας χώρο σε πιλοτή!
Ευτυχώς (!) σ' αυτό το θέμα είμαστε τυχεροί (!). Διότι έτσι όπως μας τον έχουνε κάνει, έχουμε πλέον όλοι άνετο χώρο! Και για όποιον δεν κατάλαβε, τον παραπέμπω στη γνωστή λαϊκή ρήση-προτροπή: «Ρίχ' τα μου στον κώλο...».

Και πάλι φτου σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: