Του ΓΙΑΝΝΗ ΞΑΝΘΟΥΛΗ Οι γάτοι του Γενάρη θρηνούν στις ταράτσες, στις αυλές και στις αλάνες - ακόμα και οι μακάριοι ευνουχισμένοι - μόλις μαθεύτηκε πως ο ηθοποιός Γουόρεν Μπίτι «έκανε έρωτα» (δηλαδή ΕΚΑΝΕ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ όπως λέγαμε παλιά) μόνο με 12.775 γυναίκες και μάλλον με κανέναν άνδρα.
Κι όχι μόνο οι γάτοι αλλά και οι γάτες της Αγκύρας και της Περσίας, που όσο να πεις έχουν και κάτι από τη θεοκρατική φιλοσοφία του Ισλάμ, έπεσαν σε βαθιά περισυλλογή από τον Γουόρεν-φαινόμενο. Αυτομάτως καταργήθηκαν σημαντικά ρεκόρ, όπως του Ζορζ Σιμενόν, του Τζακ Νίκολσον, του Ρουμπιρόζα, του Ανδρέα Παπανδρέου και άλλων επιφανών του έρωτα.
Κι όχι μόνο οι γάτοι αλλά και οι γάτες της Αγκύρας και της Περσίας, που όσο να πεις έχουν και κάτι από τη θεοκρατική φιλοσοφία του Ισλάμ, έπεσαν σε βαθιά περισυλλογή από τον Γουόρεν-φαινόμενο. Αυτομάτως καταργήθηκαν σημαντικά ρεκόρ, όπως του Ζορζ Σιμενόν, του Τζακ Νίκολσον, του Ρουμπιρόζα, του Ανδρέα Παπανδρέου και άλλων επιφανών του έρωτα.
Ο συγκλονιστικός αριθμός που περιλαμβάνει περιέργως μεταξύ των ερωμένων την Τζάκι Κένεντι και τη Μαρία Κάλλας (πότε πρόλαβε η μακαρίτισσα;) τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα των συνταξιούχων εραστών εν μέσω οικονομικής ύφεσης ΑΝ ΚΑΙ η οικογένεια του ακούραστου Γουόρεν Μπίτι βγήκε αμέσως να βγάλει την τετραγωνική ρίζα αυτού του θριαμβευτικού νούμερου. Σημαντικές επίσης ενώσεις και σύλλογοι διεθνών πηδηχταράδων προσπάθησαν να ακυρώσουν το 12.775 και να το κάνουν για δικούς τους μικροπρεπείς λόγους τετραψήφιο.
Οπως κι αν έχει, ο γοητευτικός 72χρονος αδερφός της Σίρλεϊ Μακ-Λέιν, ο αλησμόνητος Κλάιντ του «Μπόνι και Κλάιντ», ο ...σε διαρκή στύση ήρωας του φιλμ «Πυρετός στο... αίμα» του Καζάν αλλά και υπέροχος ως δημοσιογράφος Τζον Ριντ στους «Κόκκινους» που ήταν ΚΑΙ σκηνοθέτης, αποτελεί μνημείο ερωτικής αναφοράς.
Μέσα στις καταθλιπτικές μέρες που ζούμε, ο οίστρος του Γουόρεν έδωσε μια αχνή χροιά αισιοδοξίας για το πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος απ' τη μέση και κάτω. Γιατί από τη μέση και πάνω, όπως δείχνουν τα πράγματα, μάλλον είναι εξόχως απογοητευτικά. Τουλάχιστον εδώ στην ένδοξη πατρίδα όπου άγνωστοι προσπαθούν να ταράξουν τον ύπνο του Αγνωστου Στρατιώτη με νόστιμες βομβίτσες, αφορμές για κάθε είδους δικολαβικά σχόλια.
Μέσα στις καταθλιπτικές μέρες που ζούμε, ο οίστρος του Γουόρεν έδωσε μια αχνή χροιά αισιοδοξίας για το πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος απ' τη μέση και κάτω. Γιατί από τη μέση και πάνω, όπως δείχνουν τα πράγματα, μάλλον είναι εξόχως απογοητευτικά. Τουλάχιστον εδώ στην ένδοξη πατρίδα όπου άγνωστοι προσπαθούν να ταράξουν τον ύπνο του Αγνωστου Στρατιώτη με νόστιμες βομβίτσες, αφορμές για κάθε είδους δικολαβικά σχόλια.
Η χάρτινη ζωή σταθερά εκτεθειμένη στους βοριάδες που αγωνίζονται ποιητικά να «παγώσουν τα αρνάκια», σταθερά ανισόρροπη, κι εκτός πραγματικότητας. ΟΛΟΙ αγωνίζονται να αποδείξουν πως κινούμαστε υπεράνω του πλανώμενου συντηρητισμού, αλλά όπως μου ψιθυρίζει η διαίσθησή μου κάτι αθεράπευτα «μεσοπολεμικό» κυκλοφορεί πια στην ατμόσφαιρα. Απ' τη μια το «μεγαλείο» της ανοχής σε κάθε γκρίζα παράμετρο, όπως μετανάστες, λαθραίοι και λοιπές μειονότητες, κι απ' την άλλη η διαρκώς αυξανόμενη ένταση και απροκάλυπτη εχθρότητα αμπαλαρισμένη σε σκληρό χασαπόχαρτο «αγανάκτησης».
Ηδη όταν μπουχτίσουμε με τα δικά μας μίζερα προβλήματα, τους φόρους, τις περικοπές και την κατεδάφιση της υπομονής, θα θυμηθούμε άλλα αιχμηρά θέματα ρατσιστικού κι όχι μόνο περιεχομένου (...)
ΠΗΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου