Τα καλοραμμένα γκρι κοστούμια, στον ήδη πολύ δύσκολο δημοσιονομικά
για την ελληνική κοινωνία χειμώνα του 2011, είχαν αρχίσει ξαφνικά να
μοιάζουν «στενά» για τους βουλευτές. Η νέα «θυσία» στην οποία καλούνταν
ήταν να «παραιτηθούν» από την καταβολή μιας ολόκληρης μηνιαίας
αποζημίωσης.
Το γραφείο του τότε προέδρου της Βουλής δέχθηκε τσουνάμι
παραστάσεων διαμαρτυρίας. Και μπορεί να μην κατάφεραν να ματαιώσουν
εκείνο το σχέδιο, που σήμαινε την απώλεια 5.780 ευρώ, ωστόσο πέτυχαν
ευνοϊκή ρύθμιση: Σιωπηρά αποφασίστηκε να καταβληθεί το εν λόγω ποσό σε
δόσεις...
Αυτού του τύπου οι «σκιώδεις» ενέργειες και οι
«σιωπηρές» διευθετήσεις, κυρίως οικονομικού χαρακτήρα, αποτελούν για
πάρα πολύ καιρό μία από τις δύο κύριες αιτίες που οδήγησαν το
κοινοβουλευτικό σύστημα στη σημερινή κατάσταση σχεδόν απόλυτης
αυτοαπαξίωσης. Η δεύτερη έχει άμεση σχέση με τον παραβατικό τρόπο με τον
οποίο αντιμετωπίζουν οι ίδιοι οι βουλευτές τον κανονισμό λειτουργίας
της Βουλής.
Εκ των χαρακτηριστικών περιπτώσεων «αυτοδιευθετήσεων»:
Στα τέλη του 2007 οι 300 αποφάσισαν να δώσουν αύξηση συνολικά ύψους
σχεδόν ενός εκατομμυρίου στις αποδοχές τους, επικαλούμενοι την περίφημη
θεσμική πρόβλεψη σύμφωνα με την οποία «το ύψος της βουλευτικής
αποζημίωσης προσδιορίζεται στο εκάστοτε επίπεδο του συνόλου των πάσης
φύσεως αποδοχών και επιδομάτων του ανώτατου δικαστικού λειτουργού». Με
άλλα λόγια: αναπροσαρμοζόμενης προς τα πάνω της μισθοδοσίας των στελεχών
της δικαστικής εξουσίας, έσπευδε να ακολουθήσει και η νομοθετική. Ενα
χρόνο αργότερα αποφάσιζαν και άλλη αύξηση, για τον ίδιο λόγο: Αυτή τη
φορά 1,2 εκατ. ευρώ, με αποτέλεσμα μόνο η αποζημίωση (χωρίς τα επιδόματα
κ. λπ., τα οποία επίσης αυξάνονταν!) έφθανε στα 27.692.200 ετησίως.
Το
πάρτι συνεχίστηκε από ορισμένους -που ούτε τον ακριβή αριθμό μάθαμε
ποτέ, ούτε τα ονόματά τους- και στον καιρό της κρίσης: Ηταν τέλος
καλοκαιριού του '11 όταν ξεσπούσε σκάνδαλο, καθώς γινόταν γνωστό ότι
συνταξιούχοι και κάποιοι εκ των εν ενεργεία βουλευτών διακδικούσαν
αναδρομικές αυξήσεις.
Μικρότερης εμβέλειας ηθικό σκάνδαλο
καταγράφηκε και προ ολίγων ημερών, όταν από διαμαρτυρία βουλευτή της
επαρχίας (είπε πως δεν θέλει να συμμετέχει σε εργασίες επιτροπής αν δεν
πληρώνεται γι' αυτή την αυτονόητη λόγω της ιδιότητας που φέρει
δραστηριότητά του) «αποκαλύφθηκε» πως καταβάλλεται αποζημίωση όχι μόνο
για συμμετοχή σε μόνιμες επιτροπές της Βουλής, όπως αναφέρεται στον
κανονισμό, αλλά και σε υποεπιτροπές - έστω σε μικρότερη συχνότητα.
Ο
κατάλογος με τις περιπτώσεις των πάσης φύσεως προνομιακών
αυτοδιευθετήσεων είναι μεγάλος.
Ακριβώς, λοιπόν, για να διασφαλίσουν την
απρόσκοπτη εφαρμογή των όποιων αποφάσεων και, φυσικά, την εχεμύθεια,
φρόντιζαν ταυτόχρονα να διαμορφώνουν ένα προνομιακού χαρακτήρα
περιβάλλον και για τους πάσης φύσεως συνεργάτες τους:
Oλους τους
μισθοδοτούμενους εντός της Βουλής.
Τώρα, όμως, που άρχισαν να
περικόπτονται οι αποδοχές και τα έξτρα προνόμια, και με το επιπλέον
στοιχείο πως δεν δίνεται η δυνατότητα στους βουλευτές να στελεχώνουν τη
Βουλή με «ρουσφέτια», οι εκπρόσωποι του Εθνους γυρίζουν την πλάτη στους
«συνεργάτες» τους. Πίσω από τα κολακευτικά δημόσια λόγια των πολιτικών,
αποτυπώνεται η αδιαφορία τους για την με δραστικό τρόπο μείωση των για
δεκαετίες προνομιακών αποδοχών των εργαζομένων και μισθοδοτουμένων από
τη Βουλή. Η αίσθηση της προδοσίας από τους έως πρότινος «ευεργέτες»
τους, αλλά και η ισχυρότατη πίεση που αισθάνονται από το κλίμα της
απόλυτης κοινωνικής απαξίωσής τους, οδήγησαν στις σημερινές εκρήξεις
τους, η εξέλιξη των οποίων είναι απρόβλεπτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου