ΤΟΥΡΚΙΑ και ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η λογική του καλού παιδιού

Του ΣΑΒΒΑ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗ

Η Τουρκία, τις δεκαετίες του ’80 και του ’90, με το «Χόρα», το «Σισμίκ» και το «Πίρι Ρέις» κατάφερε να γκριζάρει και να εγγράψει υποθήκες σ’ ολόκληρο το Αιγαίο, υποθήκες που κινδυνεύουν να γίνουν συμβόλαια ιδιοκτησίας μέσα από τις λεγόμενες διερευνητικές επαφές που υιοθέτησε το καταστροφικό δίδυμο Σημίτη - ΓΑΠ.

Οι επαφές αυτές μετέτρεψαν τη μία και μοναδική ελληνοτουρκική διαφορά, που ήταν η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, σε δέσμη τουρκικών διεκδικήσεων, με σκοπό να παραπεμφθούν «πακέτο» στο Διεθνές Δικαστήριο, με τραγικές συνέπειες για τα εθνικά μας συμφέροντα.

Ολο αυτό το διάστημα που διαρκούσαν οι αέναοι κύκλοι των διερευνητικών επαφών οι δύο χώρες υποτίθεται ότι είχαν δεσμευτεί να αποφύγουν μονομερείς ενέργειες στο ζήτημα των ερευνών στις αμφισβητούμενες περιοχές, για να μην τορπιλιστούν οι συνομιλίες, με την ελληνική πλευρά να παγιοποιεί με τη στάση της αυτή το καθεστώς αμφισβήτησης για το σύνολο του Αιγαίου!

Ενώ, όμως, η ελληνική πλευρά τηρούσε τη στάση του «απόλυτα καλού παιδιού» επί παντός επιστητού όσον αφορά τις σχέσεις της με την Τουρκία, η Αγκυρα, όταν είδε τις εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο και την κυπριακή ΑΟΖ να την ξεπερνούν και να δημιουργούν ένα περιβάλλον που απειλεί την τουρκική πολιτική, που αγνοεί το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, προέβη η ίδια σε μονομερείς ενέργειες, προκηρύσσοντας τον Απρίλιο του 2011 διεθνή διαγωνισμό για έρευνες σε οικόπεδα που εκτείνονται στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, σε εκτεταμένη περιοχή ΝΑ του Καστελόριζου. Η κρατική εταιρία ΤΡΑΟ έκανε συνομιλίες με 13 ξένες εταιρίες, οι οποίες όμως δεν έδωσαν προσφορές, αφού ήταν εξοφθάλμως ορατή η παρανομία της Αγκυρας.

Τη μονομερή αυτή ενέργεια απέφυγε να καταγγείλει με σφοδρότητα η ελληνική κυβέρνηση, γιατί προφανώς το καταστροφικό δίδυμο ΓΑΠ - Δρούτσα αποδέχτηκε με κάποιον τρόπο τη θέση του Νταβούτογλου, ότι η δέσμευση για αποφυγή μονομερών ενεργειών αφορά το Αιγαίο και όχι τη Μεσόγειο, συγκαταλέγοντας αυθαιρέτως το σύμπλεγμα νησιών της Μεγίστης (Καστελόριζο) στη Μεσόγειο, αν υπολογίζει ότι υπάρχει ένα τέτοιο σύμπλεγμα νησιών.

Δηλαδή, έστω και αν -ως υπόθεση εργασίας- προσχωρήσουμε στην τουρκική λογική, η Ελλάδα θα παραμένει εγκλωβισμένη στη λογική του καλού παιδιού και ή θα αποφασίσει να μοιράσει το Αιγαίο μέσω του διαλόγου ή θα συμφωνήσει να παραπεμφθεί το σύνολο των τουρκικών διεκδικήσεων στο Διεθνές Δικαστήριο. Την ίδια στιγμή δε, η Τουρκία θα αμφισβητεί εντελώς ανενόχλητη, εμπράκτως, με μονομερείς ενέργειες την ελληνική υφαλοκρηπίδα του Καστελόριζου, της Κάσου, της Καρπάθου, της Κρήτης και της Γαύδου -την τελευταία τη διεκδικεί ολόκληρη και ως έκταση-, να μην το ξεχνάμε κι αυτό!

Η Τουρκία, την πρακτική των ερευνητικών σκαφών και των κανονιοφόρων που ακολουθούσε με επιτυχία στο Αιγαίο επιχείρησε να τη δοκιμάσει και στην ανατολική Μεσόγειο και συγκεκριμένα στην υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, στέλνοντας εκεί τον Σεπτέμβριο του 2011 για «έρευνες» το «Πίρι Ρέις», ένα σαράβαλο κατ’ όνομα ερευνητικό σκάφος, συνοδευόμενο από πολεμικά πλοία, με στόχο να ανατρέψει τις εξελίξεις στο Οικόπεδο 12, πέφτοντας στον αμερικανοϊσραηλινό «τοίχο» της Noble Energy και της Delek.

Αυτή η νέα κατάσταση που δημιουργείται στην ανατολική Μεσόγειο, που -υπό πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις- μπορεί να επεκταθεί και στις άλλες θαλάσσιες περιοχές, προς δυσμάς αλλά και στο Αιγαίο, σε συνδυασμό με την απροθυμία ξένων εταιριών να συμμετέχουν σε εξοφθάλμως παράνομες, με βάση το διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, ενέργειες, οδήγησε στην Αγκυρα στο να αναθεωρήσει τις πρακτικές της και να προχωρήσει η ίδια σε κατασκευή δικού της υπερσύγχρονου ερευνητικού σκάφους, που θα ανήκει στη Γενική Διεύθυνση Μεταλλευτικών Ερευνών (ΜΤΑ), σε συνεργασία με το τουρκικό υπουργείο Αμύνης, στα ναυπηγεία της Τούζλα.

Επειδήόμως οι εξελίξεις τρέχουν, η ΤΡΑΟ αποφάσισε να προχωρήσει εσπευσμένως στην αγορά του νορβηγικού υπερσύγχρονου ερευνητικού σκάφους «Polarcus Samur», αξίας 165.000.000 δολαρίων, το οποίο, σε περίπτωση που ολοκληρωθεί η συμφωνία, θα παραδοθεί στην Τουρκία το πρώτο τετράμηνο του 2013.

Αραγε έχει αξιολογηθεί σωστά η κίνηση αυτή της Αγκυρας και είναι έτοιμη η Ελλάδα να αντιμετωπίσει μονομερείς ενέργειες και τετελεσμένα που μπορεί να δημιουργήσει η Τουρκία, για παράδειγμα στην περιοχή που σκοτώθηκε ο Ηλιάκης και λίγο νοτιότερα, εκεί που τέμνονται τα όρια της ΑΟΖ Τουρκίας - Λιβύης, όπως μας προϊδέασε εσχάτως ο κ. Αμπντελαζίζ και μάλιστα ενώπιον του κ. Αβραμόπουλου;