RADAR: Ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ: ΚΟΙΝΩΝΙΑ: Η "ζεστή" παιδική ηλικία κλειδί της ανθρώπινης επιτυχίας.

EΞΑΙΡΕΤΙΚΟ - Να το προσέξουν ιδιάιτερα οι ΓΟΝΕΙΣ ΜΙΚΡΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ...

Τoυ DAVID BROOKS / THE NEW YORK TIMES

Επιστρέφοντας στο παρελθόν και διαβάζοντας τις βιογραφίες ανθρώπων που γεννήθηκαν πριν από 100 ή 150 χρόνια διαπιστώνει κανείς ότι κάποια πράγματα ήταν περισσότερο κοινά τότε παρά σήμερα.

Πρώτον, πολύ περισσότερες οικογένειες υπέφεραν από τον θάνατο ενός παιδιού, γεγονός το οποίο είχε έναν καταστροφικό και ιστορικά υποτιμημένο αντίκτυπο στις κοσμοθεωρίες τους.

Δεύτερον πολύ περισσότερα παιδιά μεγάλωναν σε κρύα και συναισθηματικά στείρα σπιτικά, όπου οι πατέρες ιδιαίτερα σχεδόν δεν γνώριζαν τα παιδιά τους και αδυνατούσαν να εκφράσουν την αγάπη τους γι' αυτά.

Εκείνη την εποχή διαφορετικοί συναισθηματικά δεν ήταν μόνο οι γονείς των παιδιών αλλά και οι άνθρωποι που τα μελετούσαν.

Το 1938 ομάδα ερευνητών ξεκίνησε μία εντατική μελέτη 268 φοιτητών από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Το σχέδιο ήταν να τους παρακολουθήσουν καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους με σκοπό να καταγράψουν τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσονταν. Κατά τις δεκαετίες του '30 και του '40 οι ερευνητές δεν έδιναν πολλή σημασία στις συναισθηματικές σχέσεις των αντρών. Αλλά καθώς η μελέτη - γνωστή ως «μελέτη Γκραντ» («Grant study») - προχωρούσε, η σημασία των ανθρώπινων σχέσεων έγινε εμφανής:

Οι άντρες που μεγάλωσαν σε ζεστά σπιτικά είχαν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν λοχαγοί ή και ταγματάρχες κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι άντρες που μεγάλωσαν σε κρύα και στείρα σπιτικά είχαν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν απλοί στρατιώτες.

Η σωματική διάπλαση αποδείχθηκε άχρηστη ως προγνωστικός δείκτης αναφορικά με τον τρόπο που οι άντρες αυτοί κατέληξαν να ζήσουν τη ζωή τους. Οπως άχρηστη αποδείχθηκε και η σειρά με την οποία γεννήθηκαν καθώς και οι πολιτικές πεποιθήσεις των γονιών τους. Ακόμη και η κοινωνική τάξη στην οποία ανήκαν αποδείχθηκε πως είχε περιορισμένη επίδραση. Αλλά η ζεστή παιδική ηλικία αποδείχθηκε ιδιαίτερα ισχυρή.

Σύμφωνα με τον Τζορτζ Βάιλαντ, επικεφαλής της μελέτης, «ήταν η ικανότητά τους να αναπτύσσουν στενές σχέσεις που προϊδέαζε ότι κάποιοι από αυτούς τους άντρες θα πετύχουν σε όλες τις πτυχές της ζωής τους». Το ότι κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους κατάφεραν να ακμάσουν δεν οφείλεται τόσο στο γεγονός ότι είχαν υπέροχα παιδικά χρόνια. Σημαντικό ρόλο διαδραματίζει, σύμφωνα με τον Βάιλαντ, το γεγονός πως «ό,τι πηγαίνει καλά είναι πολύ πιο σημαντικό από ό,τι πηγαίνει στραβά». Η θετική επίδραση ενός στοργικού συγγενούς, μέντορα ή φίλου, αποδεικνύεται ισχυρότερη από τις αρνητικές επιδράσεις των όσων κακών συμβαίνουν στη ζωή μας.

Η μαγική φόρμουλα αποτελείται από την ικανότητα για οικειότητα σε συνδυασμό με επιμονή, πειθαρχία, τάξη και αξιοπιστία. Οι άνθρωποι που μπορούσαν να είναι στοργικοί με τους συνανθρώπους τους και οργανωτικοί με όσα καταπιάνονταν είχαν πολύ ευχάριστη ζωή.

Η αποκαλούμενη «Επίδραση Φλιν» (Flynn Effect) περιγράφει τη σταδιακή βελτίωση του δείκτη νοημοσύνης (IQ) των ανθρώπων ανά τις δεκαετίες. Ισως να είναι πλέον δυνατό να εφεύρουμε κάτι που θα αποκαλείται «Επίδραση Γκραντ» και θα περιγράφει τη βελτίωση της συλλογικής μας συναισθηματικής ευφυΐας ανά τις δεκαετίες. Αυτή η σταδιακή συναισθηματική μας μετάλλαξη ενδέχεται έχει συμβάλει αποφασιστικά στην πρόοδο και στην ευημερία που αρκετοί έχουμε βιώσει στη ζωή μας.