ΚΟΙΝΩΝΙΑ: "Το τέλος των ανδρών"???

Της JENNIFER HOMANS / ΤΗΕ NEW YORK TIMES

"Το τέλος των ανδρών"; Οχι, δεν είναι τίτλος∙ ένα απόσπασμα μόνο. Ομως η Χάνα Ρόζιν το εννοεί. Η επανάσταση που περίμεναν οι φεμινίστριες, υποστηρίζει, συμβαίνει τώρα, μπροστά στα μάτια μας.  

Οι άνδρες χάνουν τη δύναμή τους, η πατριαρχία κλυδωνίζεται και φθάνουμε «στο τέλος 200.000 χρόνων ανθρώπινης ιστορίας και στο ξεκίνημα μιας νέας εποχής», στην οποία οι γυναίκες βρίσκονται στα πάνω τους. Οι γυναίκες σε όλον τον κόσμο, γράφει, κυριαρχούν στη δουλειά, την εκπαίδευση, το σπίτι∙ ακόμη και στον έρωτα και τον γάμο.  

Το γεγονός ότι στις περισσότερες χώρες οι γυναίκες εξακολουθούν να υποεκπροσωπούνται στις υψηλότερες βαθμίδες εξουσίας και εξακολουθούν επίσης να μην αμείβονται ανάλογα με την εργασία τους, σύμφωνα με τη Ρόζιν, είναι περισσότερο «τα τελευταία τεχνάσματα μιας εποχής που χάνεται παρά μια μόνιμη διαμόρφωση των πραγμάτων».

Και σε ποιον χρωστούν οι γυναίκες αυτήν την εκπληκτική επανάσταση;  

Εάν υπάρχει ένας ήρωας στην ιστορία της Ρόζιν, αυτός δεν είναι ούτε οι γυναίκες ούτε οι άνδρες ούτε η προοδευτική πολιτική: είναι η νέα οικονομία των υπηρεσιών, η οποία δεν νοιάζεται για τη φυσική υπεροχή αλλά για «την κοινωνική δικαιοσύνη, την ανοιχτή επικοινωνία, την ικανότητα κάποιου να καθήσει και να συγκεντρωθεί» - δεξιότητες δηλαδή που «δεν κυριαρχούν στην περιφέρεια των ανδρών», ενώ «στις γυναίκες προκύπτουν πιο εύκολα».  
Κάπως έτσι λοιπόν «η παγκόσμια οικονομία μετατρέπεται σε έναν χώρο όπου οι γυναίκες σημειώνουν περισσότερες επιτυχίες απ' ό,τι οι άνδρες». 

Ανθρώπινη ιστορία; Παγκόσμια οικονομία;  

Στο βιβλίο της «Το τέλος των ανδρών και η άνοδος των γυναικών» η Ρόζιν στηρίζει τα λεγόμενά της για την άνοδο των γυναικών σε μικρές αποδείξεις, όπως για παράδειγμα ότι «οι γυναίκες στις φτωχές περιοχές της Ινδίας» σπεύδουν πολύ πιο γρήγορα από τους συζύγους τους να μάθουν αγγλικά προκειμένου να στελεχώσουν τηλεφωνικά κέντρα.

Η άνοδος ωστόσο, την οποία η συγγραφέας με τόσο ενθουσιασμό περιγράφει, στην πραγματικότητα είναι μια καταστροφική κοινωνική κατάρρευση που αρχίζει με την ανισότητα και τον ταξικό διαχωρισμό. Οπως και η ίδια επισημαίνει, οι άνδρες που βρίσκονται «στην κορυφή της κοινωνίας δεν τελειώνουν». Ολα αυτά συμβαίνουν στα χαμηλότερα και τα μεσαία κοινωνικά στρώματα, διότι το «τέλος των ανδρών» είναι το τέλος μιας οικονομίας η οποία στηρίζεται στην κατασκευή και οι άνδρες που απασχολούνται σε αυτήν, άλλοι άνεργοι και άλλοι χαμηλότερα αμειβόμενοι, σταδιακά εξαρτώνται από το κράτος και τις γυναίκες. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους:  

Από το 2000 ο κατασκευαστικός κλάδος μετρά έξι εκατομμύρια χαμένες θέσεις εργασίας, το ένα τρίτο του συνολικού εργατικού δυναμικού - ανδρικού στην πλειονότητά του.

Η κυριαρχία των γυναικών έχει μεταφερθεί και στην κρεβατοκάμαρα. Οσοι θεωρούν ότι στις σχέσεις σήμερα το πάνω χέρι έχουν άνδρες φουλ στην τεστοστερόνη, που αναζητούν σεξ χωρίς δεσμεύσεις, θα πρέπει να το ξανασκεφτούν. Η Ρόζιν επιμένει πως πολύ συχνά οι γυναίκες κάνουν κουμάντο - αν και αρκετές ομολογούν ότι θα ήθελαν και τον έρωτα στη ζωή τους.