Του Γιαννη Ξανθούλη(...) Θυμάμαι πόσο ενθουσιώδης ήμουν στα δεκατρία μου, όταν άφηνα, επιτέλους, πίσω τη δεκαετία του '50 και αναλάμβανα ευθύνες ως «εκδρομεύς του '60» που λέει κι ο ποιητής.
Πέρασε πολύς καιρός από τότε και μάλλον μισός αιώνας είναι θεμιτός χρόνος για να αφυδατωθούν πολλοί από εκείνους τους ενθουσιασμούς.
Τελικά κατάφερα να έχω περισσότερο παρελθόν από μέλλον. Γι' αυτό ψηφίζω σταθερά τον ενεστώτα, αυτό το συγκινητικό «τώρα», τη μοναδική σταθερή φλούδα κάτω απ' τα πόδια μου.
Οσο να πεις όμως έχω τη νοσηρή περιέργεια για τη νέα δεκαετία. Αν τη βγάλω καθαρή σε δέκα χρόνια θα είμαι στη σημερινή ηλικία των Ελλήνων ηθοποιών που ήταν «ζεν πρεμιέ» και «ενζενί» στην εκδρομή του '60. Σύμφωνα με τους μελετητές του σινεμά του «'60» οι «ζεν» και οι «ενζενί» είχαν πέσει ακρίδες στη μεγάλη οθόνη. Κωμικοί ή δραματικοί, φιλιούνταν και χαριεντίζονταν ασταμάτητα, προτάσσοντας μια αστραφτερή νεότητα, με τα δεδομένα της εποχής πάντα.
Είναι όμως γεγονός ότι ξοδεύτηκε μια δεκαετία -αυτή που εγκαταλείπουμε σιγά σιγά- με τα ελαττώματα όλων των προηγούμενων.
Οσο να πεις όμως έχω τη νοσηρή περιέργεια για τη νέα δεκαετία. Αν τη βγάλω καθαρή σε δέκα χρόνια θα είμαι στη σημερινή ηλικία των Ελλήνων ηθοποιών που ήταν «ζεν πρεμιέ» και «ενζενί» στην εκδρομή του '60. Σύμφωνα με τους μελετητές του σινεμά του «'60» οι «ζεν» και οι «ενζενί» είχαν πέσει ακρίδες στη μεγάλη οθόνη. Κωμικοί ή δραματικοί, φιλιούνταν και χαριεντίζονταν ασταμάτητα, προτάσσοντας μια αστραφτερή νεότητα, με τα δεδομένα της εποχής πάντα.
Είναι όμως γεγονός ότι ξοδεύτηκε μια δεκαετία -αυτή που εγκαταλείπουμε σιγά σιγά- με τα ελαττώματα όλων των προηγούμενων.
Δηλαδή:
ΔΕΝ συνέβη η ΔΕΥΤΕΡΑ παρουσία την οποία περίμενα από παιδί.
ΔΕΝ σταμάτησαν να πεινούν, να διψούν και να πεθαίνουν οι άνθρωποι με τον χειρότερο τρόπο.
ΔΕΝ πετύχαμε ούτε καν στον λήγοντα το λαχείο της «Επι γης ειρήνης».
ΔΕΝ απαλύναμε τις κακές εντυπώσεις ότι είμαστε ελαφρώς κατσαπλιάδες, κουτόπονηροι που τώρα πρέπει να γαμηθούμε για να πληρώσουμε το τίμημα.
ΔΕΝ καταλάβαμε ότι τελείωσε ο καιρός της επιείκειας και της ανοχής.
ΔΕΝ μας οδήγησε ΠΟΥΘΕΝΑ η αφελής εμπιστοσύνη στην ηλεκτρονική εξυπνάδα και στο τηλεχειριστήριο των χειρίστων γιαπωνέζικων (και άλλων) εμμονών...
...Αλλά τι κάθομαι και γράφω. Σίγουρα η νέα αρυτίδωτη δεκαετία θα είναι ανεπανάληπτη αν βάλει φρένο στην ανεπανάληπτη αφελειά της να πιστεύει ότι ο Ελλην του 2010 είναι πλασμένος από λαχανάκια Βρυξελλών και δανέζικο «μπλου-τσιζ».
...Αλλά τι κάθομαι και γράφω. Σίγουρα η νέα αρυτίδωτη δεκαετία θα είναι ανεπανάληπτη αν βάλει φρένο στην ανεπανάληπτη αφελειά της να πιστεύει ότι ο Ελλην του 2010 είναι πλασμένος από λαχανάκια Βρυξελλών και δανέζικο «μπλου-τσιζ».
Μάλιστα, μια Τσιγγάνα προχθές μου εκμυστηρεύτηκε πως θα τη γλιτώσουμε ΑΝ πάψουμε να είμαστε τόσο εγωπαθείς διαχειριστές του παρόντος μας, ράβοντας κοστουμάκια με τη μεζούρα του Χαρίλαου Τρικούπη ΑΝ βέβαια ο Τρικούπης ήταν μόδιστρος κι όχι πολιτικός.
Ακόμη το ψάχνω...
Ακόμη το ψάχνω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου