ΣΩΦΡΟΝΙΣΜΟΣ ώρα μηδέν.

Της Σίλας Αλεξίου

ΣΩΦΡΟΝΙΣΜΟΣ ώρα μηδέν.

Άνθρωποι στοιβαγμένοι, περίθαλψη ανύπαρκτη, φύλακες για όλες τις δουλειές. Τα ναρκωτικά μπαινοβγαίνουν, οι γιατροί δεν περνούν ούτε απ΄ έξω, νέες φυλακές χτίζονται και αμέσως ξεχειλίζουν. Στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων η πολιτεία δεν σιωπά. Απαντά με μέτρα. Σαρωτικά.

Και εύκολα. Να βγουν έξω οι μισοί για να ζήσουν καλύτερα οι υπόλοιποι.
Και όταν ξαναγυρίσουν, βλέπουμε.
Τι είναι τελικά η φυλακή; Μια κατσαρόλα με νερό που βράζει; Αδειάζουμε λίγο για να μη χυθεί, δεν την απομακρύνουμε από το μάτι, δεν ρίχνουμε τα... μακαρόνια, το νερό εξακολουθεί να κοχλάζει και πάλι το μειώνουμε για να μη χυθεί. Ότι ένας αριθμός κρατουμένων βρίσκεται άδικα στη φυλακή είναι γεγονός. Ότι οι ανακριτές προφυλακίζουν με μεγάλη ευκολία κατηγορούμενους που ούτε ύποπτοι φυγής είναι, ούτε- πολύ περισσότερο- επικίνδυνοι, είναι επίσης γεγονός. Παραμένει αδιαμφισβήτητο ωστόσο ότι κάθε κρατούμενος αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση.
Και για να έχει σοβαρό αποτέλεσμα η διά της αποφυλάκισης αποσυμφόρηση των φυλακών, πρέπει να προηγηθεί μια δυσκολότερη διαδικασία. Διαδικασία προϊόν μελέτης και οργάνωσης, με μακροπρόθεσμα οφέλη μόνιμου χαρακτήρα.

Ώστε και η έννοια του σωφρονισμού να βρει το νόημά της και ο παραβάτης να εισπράττει την τιμωρία που αναλογεί στο έγκλημά του.

Η συλλήβδην αποφυλάκιση με μοναδικό κριτήριο το ύψος της ποινής, η συνεχής μείωση του πραγματικού χρόνου εγκλεισμού και ο περιορισμός των προφυλακίσεων με την καθιέρωση συγκεκριμένων προϋποθέσεων, οι οποίες δεν τεκμηριώνουν οπωσδήποτε τη μη επικινδυνότητα του κατηγορουμένου, δεν καταπολεμούν τη διαρκώς αυξανόμενη εγκληματικότητα.

Η σωφρονιστική μας πολιτική απαιτεί δομική αναδιάρθρωση. Δεν αρκούν μόνο οι φύλακες. Η ανάγκη ενίσχυσης του προσωπικού με ειδικούς (κοινωνιολόγους, ψυχολόγους), επιφορτισμένους με τη φροντίδα και παρακολούθηση των κρατουμένων, προς την κατεύθυνση του σωφρονισμού και της συντομότερης αποφυλάκισης- αν το κρίνουν σκόπιμοκαι απώτερο στόχο την ομαλή επανένταξη, καθίσταται επιτακτική. Αρκεί κάποια κυβέρνηση να διαθέσει τα απαραίτητα κονδύλια για την ανθρώπινη διαβίωση και αντιμετώπιση των φυλακισμένων, αλλά και την ασφάλεια των... ελεύθερων. Ασφαλώς δεν πρόκειται για έργο βιτρίνας και συνεπώς δεν φέρνει «κουκιά». Συνιστά όμως ηθική υποχρέωση απέναντι στο κοινωνικό σύνολο, εντός και εκτός των τειχών...

ΠΗΓΗ: TA NEA