"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Ο Αθως, ο Πόθεν, η Αραμις

Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣ

Το σχέδιο, που προαναγγέλλει μέσω διαφόρων δημοσιογραφικών πηγών ο υπουργός Οικονομικών, για την πάταξη της φοροδιαφυγής, μπορεί κάλλιστα -και επιτυχέστερα- να ονομάζεται σχέδιο κατά της ανάπτυξης και υπέρ του ενταφιασμού του εμπορίου και της παραγωγής στη χώρα.

Εξηγούμαι. Ο ασθενής στην ελληνική οικονομία είναι ο δημόσιος τομέας και όχι ο ιδιωτικός. Πρωταίτιος για την ασθένεια που μαστίζει και τους δύο τομείς είναι ο νομοθέτης. Δηλαδή οι εκάστοτε κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες, που με τους νόμους και τις διατάξεις τους επιτρέπουν εδώ και χρόνια τη φοροδιαφυγή τάξεων ολόκληρων, τον εκβιασμό τους από διεφθαρμένους ελεγκτικούς μηχανισμούς, τη χαριστική αντιμετώπιση κάθε είδους οικονομικού εγκλήματος και, τέλος, τη διαπλοκή του εμπορικού, κατασκευαστικού, βιομηχανικού τομέα με κυβερνητικές και δημόσιες υπηρεσίες έναντι άνομων ανταλλαγμάτων, σε βάρος της τσέπης και της ποιότητας ζωής του μέσου φορολογούμενου.

Αυτός, λοιπόν, ο νομοθέτης αποφάσισε αίφνης -και σωστά- ότι δεν πάει άλλο και ότι πρέπει να συμμετέχουν όλοι ανεξαιρέτως στα οικονομικά βάρη. Μέχρις εδώ καλά.

Αποφάσισε μεταξύ άλλων ότι κάτι χαριστικές φορολογήσεις ολόκληρων επαγγελματικών τάξεων με συντελεστές 10, 15 και 20 τοις εκατό πρέπει να κοπούν και να μπουν όλοι στην κλίμακα. Σωστά.

Και ότι ο τομέας των ελεύθερων επαγγελματιών, που κατ' εξοχήν φοροδιαφεύγει, πληρώνοντας περί το 15% του συνόλου των φόρων, όταν οι μισθωτοί πληρώνουν το 75%, πρέπει να φορολογηθεί κατά τα εισοδήματά του. Πολύ δίκαια.

Το πρόβλημα ξεκινάει από τον τρόπο που όλα αυτά -και άλλα πολλά- θα γίνουν πράξη. Το βαρύ πυροβολικό της κυβέρνησης μοιάζει να είναι και η αιτία για τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση -ύφεση- που θα δει η χώρα από την εποχή του Μεταξά.

Η εισαγωγή ενός διάτρητου πόθεν έσχες για κάθε περιουσιακό στοιχείο που έχει κάθε φορολογούμενος όχι απλώς δεν θα αποκαλύψει κανέναν φοροφυγά, όχι απλώς δεν θα υποχρεώσει κανέναν να δηλώσει ό,τι έχει και δεν έχει, όχι απλώς θα μπλοκάρει τους ήδη μπλοκαρισμένους από τους 380 κωδικούς της «απλής» σημερινής δήλωσης εφοριακούς, αλλά θα τινάξει στα ύψη τη φοροδιαφυγή και θα στεγνώσει την αγορά.

Η ταυτόχρονη αύξηση των αντικειμενικών αξιών στα ακίνητα θα αποτελειώσει την ήδη παραπαίουσα οικονομία, νεκρώνοντας την οικοδομή, που είναι μετά τον τουρισμό και τη ναυτιλία ο πυλώνας της τριπόδαρης χώρας.

Ενα μέτρο και μια πολιτική είναι πετυχημένα αν μπορούν να εφαρμοστούν. Οι ιδέες του οικονομικού επιτελείου μοιάζουν με αγαρμποσύνες νεαρού ταύρου σε υαλοπωλείο.

Ο ελεγκτικός μηχανισμός που χρειάζεται για την εφαρμογή αυτού που δεν είναι ούτε πόθεν ούτε έσχες, όχι απλώς δεν υπάρχει, αλλά για να δημιουργηθεί χρειάζεται, χιλιάδες προσλήψεις εξειδικευμένου προσωπικού και σώματα αδιάφθορων ελεγκτών στους δρόμους. Η χώρα δεν διαθέτει ούτε τους μεν ούτε τους δε.

Το σατανικό σχέδιο δεν μας λέει πώς θα βρει όλη την περιουσία που δεν θα δηλωθεί στο πόθεν έσχες.
Από τις διαλυμένες, διεφθαρμένες πολεοδομίες;
Από τα αργοκίνητα δασαρχεία;
Από τη διάτρητη σε στοιχεία ΔΕΗ;
Από το τραπεζικό απόρρητο;
Από τις αποδείξεις των παλαιοπωλείων και οίκων τέχνης;
Από τις εταιρείες της Κύπρου, του Λουξεμβούργου, της Ελβετίας και των νήσων Καϊμάν;
Από τις ουρανομήκεις στοίβες στα υποθηκοφυλακεία και τις πλασματικές υπερωρίες, εφημερίες, αναρρωτικές;
Από τα πλαστά τιμολόγια;

Ο δημόσιος κορβανάς, τα λεφτά όλων μας, που διασπαθίζουν οι μισοί με τη σύμπραξη αυτών που κυβερνάνε -διαχρονικά- έχει ανάγκη από τη δίκαιη, ισομερή συμμεροχή όλων. ΤΩΡΑ. Ξεκοκκαλισμένος και απ' αυτούς, που τώρα (μας) παίρνουν μέτρα.

Και ο μόνος τρόπος να αποκτήσει λεφτά είναι να ξαμοληθούν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί στις πηγές των επαγγελμάτων που ξέρουν, και να πάρουν τα 21 δισ. των ανείσπρακτων φόρων και τα πολλαπλάσια δισ. της καθημερινής κλοπής μας από τους κατ' ευφημισμό επαγγελματίες, τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις.

Αντί να μαντρωθούν πάλι οι εισπρακτικοί μηχανισμοί στα γραφεία τους, στοιβάζοντας κωδικούς αριθμούς, που δεν μπορούν να ελέγξουν.

Σε μια αυριανή χώρα αγοραστικό νεκροταφείο, γι' αυτό και ακόμα πιο τιναγμένη στον αέρα.

ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: