"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Δυστυχώς επτωχεύσαμεν, αλλά ακόμα δεν το λέμε…

Γράφει ο Κ. Σ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

Η διγλωσσία της κυβέρνησης, η αλαλία του πολιτικού κόσμου και η υπεξαίρεση του αντιπολιτευτικού λόγου από τη… συμπολίτευση στη Βουλή, προκειμένου να μην ακουστούν τα χειρότερα, δεν επαρκούν για να κρύψουν μια αλήθεια που κάθε απροκατάληπτος παρατηρητής βλέπει καθαρά.

Η Ελλάδα έχει περάσει ήδη την πόρτα του ΔΝΤ, ανεπίσημα αλλά ουσιαστικά, αφού εκπρόσωποί του έχουν εγκατασταθεί από τα Χριστούγεννα στο υπουργείο Οικονομίας και κατευθύνουν το «πρόγραμμα σταθεροποίησης» της κυβέρνησης.

Ταυτόχρονα βρίσκεται πίσω από την πόρτα της ευρωζώνης, αγωνιώντας για το τι αντίτιμο θα πληρώσει για να μη βρεθεί έξω από αυτήν, κάτι που θεσμικά δεν προβλέπεται, αλλά ουσιαστικά δεν αποκλείεται. Η αλήθεια είναι πάντοτε απλή.

Η ελληνική οικονομία, στο πλαίσιο της παγκόσμιας κρίσης και της αδυναμίας του πολιτικού της συστήματος να αντιδράσει έγκαιρα, έμεινε γυμνή και αποκαλύφθηκε ότι τα πόδια της ήταν ψεύτικα και η κοιλιά της άδεια.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου επιχειρεί να ράψει ένα πρόχειρο φόρεμα από ρετάλια, ανομοιόμορφα και ασύνδετα μεταξύ τους για να καλύψει το θέαμα, αδυνατώντας όμως να αποκαταστήσει τα πόδια, την κοιλιά και το φόρεμα με ό,τι θα έπρεπε να ήταν.

Η ασθένεια που άρχισε το 1982 κι έμεινε χωρίς ριζική θεραπεία μέχρι σήμερα είναι μοιραία για τον ασθενή, όσο και αν τα δίγλωσσα ιατρικά ανακοινωθέντα προσπαθούν να κάνουν πιο ήπιες τις εντυπώσεις. Και τα διλήμματα παραμένουν αδιέξοδα.
Αν τα εισπρακτικά νέα μέτρα επιτύχουν να φέρουν ψίχουλα στο δημόσιο ταμείο, θα χειροτερεύσουν την εισοδηματική θέση των καταναλωτών και θα αποτρέψουν κάθε πιθανότητα ανόρθωσης της αγοράς, ενώ θα αυξήσουν την ανεργία και την αδυναμία πολλών επιχειρήσεων να σταθούν. Αν πάλι δεν ληφθούν, θα υπάρξει στάση πληρωμών από τα άδεια ταμεία και κοινωνική έκρηξη, με παράλληλο στραγγαλισμό της αγοράς. Αν μια κυβέρνηση επιχειρήσει να εισπράξει από τις τράπεζες, θα κινδυνεύσει να αντιμετωπίσει πάγωμα και της ελάχιστης ρευστότητας.
Με την προχειρότητα των ανακοινώσεών της, δε, πολύ λίγα θα βρει στις καταθέσεις του μεγάλου κεφαλαίου, που ήδη κατευθύνονται εκτός της χώρας. Μοιραία θα αφαιμάξει περισσότερο τους «έχοντες και κατέχοντες» των δύο χιλιάδων ευρώ, αλλά και πάλι ψίχουλα θα απομυζήσει. Τι μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε. Τίποτα.

Τις Κασσάνδρες έπρεπε να τις ακούσουν έγκαιρα. Τώρα τα τείχη έχουν πέσει και οι κληθέντες «κατακτητές» θα δώσουν φαΐ στους κατακτημένους, επιβάλλοντας την κατοχή τους.
πηγη ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: