Στο ίδιο έργο θεατές

Του Ανδρέα Κόρακα
(korakasmail@yahoo.gr)

Ο φετινός χειμώνας δεν θα αποτελέσει εξαίρεση στον εθιμικό κανόνα. Τα τρακτέρ ζεσταίνουν τις μηχανές τους και αγρότες ετοιμάζονται να βγουν (ΒΓΗΚΑΝ) στους δρόμους, όπως και κάθε Γενάρη εδώ και περίπου δεκαπέντε χρόνια.

Κανείς δεν αμφισβητεί το δικαίωμα των αγροτών να διαδηλώνουν μαζικά τα αιτήματά τους, εννοείται με τρόπους που δεν προσβάλλουν τα δικαιώματα άλλων πολιτών να κυκλοφορούν και μετακινούνται ελεύθερα στον τόπο τους. Το κρίσιμο ερώτημα, ωστόσο, που πρέπει να προβληματίσει είναι αν οι κινητοποιήσεις τόσα χρόνια έφεραν αποτελέσματα που ωφέλησαν την ελληνική γεωργία και τους αγρότες της χώρας μας.

Κινητοποιήσεις αγροτών γίνονται συχνά και στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η διαφορά είναι ότι εκεί τα αιτήματα είναι κατά κανόνα συγκεκριμένα και καταλήγουν σε διαπραγματεύσεις που διεξάγουν τα συνδικαλιστικά όργανα των αγροτών με τα αρμόδια κυβερνητικά όργανα. Στον τόπο μας, την παράσταση κλέβουν κάθε είδους αυτόκλητοι παράγοντες, παραγοντίσκοι και πολιτευτές που παρελαύνουν από τους τηλεοπτικούς σταθμούς, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη. Το θλιβερό είναι ότι το αγροτικό μας ζήτημα ευτελίζεται στη διάρκεια των κινητοποιήσεων και πηγαίνει στα αζήτητα όταν λήξουν οι κινητοποιήσεις.

Οι υπουργοί Αγροτικής Ανάπτυξης συνδιαλέγονται συνήθως με τα μπλόκα. Δηλαδή με ομάδες αγανακτισμένων, δικαίως ή αδίκως, αγροτών που δεν έχουν ως επί το πλείστον νομιμοποιημένη συνδικαλιστική εκπροσώπηση. Παρακάμπτονται έτσι τα αναγνωρισμένα συνδικαλιστικά όργανα, που ασκούν ωστόσο μικρή έως ελάχιστη επιρροή στον κόσμο των αγροτών. Οι αγρότες τα βλέπουν σαν όργανα των κομμάτων εξουσίας που τοποθετούνται ανάλογα με τις πολιτικές συγκυρίες.

Αξιοπρόσεκτο είναι το γεγονός ότι τα αιτήματα που προβάλλουν σήμερα διάφορα συντονιστικά όργανα αγροτών δίνουν την εντύπωση ότι επενδύουν πολιτικά στα προβλήματα και όχι στις λύσεις.

Μετρήσαμε πάνω από τριάντα γενικά αιτήματα, ενώ αναμένονται και άγνωστου αριθμού αιτήματα τοπικού χαρακτήρα. Ολα αυτά χωρίς ιεράρχηση, ενώ σύμφωνα με δηλώσεις των ομαδαρχών όλα είναι «αδιαπραγμάτευτα»!..

Πολλά από τα αιτήματα των κινητοποιήσεων συμβιβάζονται μόνο με έξοδο της Ελλάδας από την Ε.Ε., την ΚΑΠ, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, αλλά και με μαύρες τρύπες στα δημοσιονομικά της χώρας.

Ολα αυτά τα περίεργα που ακούμε, δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίζουν από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η γεωργία και την κρίση που πλήττει σήμερα τους αγρότες. Οι αιτίες είναι στην ουσία τρεις:

Πρώτον, η αποτυχημένη και αδιαφανής διαχείριση των ενισχύσεων της νέας ΚΑΠ από τη νεοδημοκρατική διακυβέρνηση και τις συνεργαζόμενες ΕΑΣ. Ακόμη ταλαιπωρούνται και δικαίως αγανακτούν οι αγρότες.

Δεύτερο, η ΚΑΠ δεν καθορίζει πλέον τις τιμές παραγωγού.

Τρίτο, οι αγρότες μας στερούνται από την υποστήριξη θεσμικών οργάνων που θα τους καθοδηγούν τι και πώς τους συμφέρει να παράγουν. Στερούνται κυρίως σύγχρονων επιχειρηματικών συνεταιρισμών που χρειάζονται για να δίνουν τις μάχες των αγορών.

Αυτά είναι αυτονόητα στις προηγμένες χώρες της Ε.Ε. Τα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής γεωργίας απαιτούν αντιμετώπιση με μέθοδο και τόλμη. Εκεί βρίσκονται οι λύσεις και όχι στα κούφια λόγια.